"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Ο δεύτερος θάνατος του Καρόλου Κουν

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ


Εκατόν οκτώ χρόνια και μία μέρα από τη γέννησή του, η ανανεωμένη διοίκηση του Θεάτρου Τέχνης ανακοίνωσε ότι το φετινό του ρεπερτόριο περιλαμβάνει και έργο του μπλόγκερ Πιτσιρίκου


Μαγκιά. Εκατόν οκτώ χρόνια είναι υπεραρκετά για να ξεχάσουμε τους νεκρούς και να μας ξεχάσουν κι εκείνοι. Να μην προσδοκούν, φερ’ ειπείν, τίποτα από μας, πέρα από τη λήθη που απολύτως δικαιούνται.  


Απ’ αυτής της απόψεως, τι πιο σεβαστικό μνημόσυνο από τούτο δω για τον Κάρολο Κουν;  


Ο ανεκτικός λαϊκός πολιτισμός μας θα επέτρεπε μάλιστα πολύ περισσότερα. Στις εννιά του μακαρίτη άλλον έμπασες στο σπίτι, λέει μια παροιμία. Αλλά ούτε εκεί είναι το θέμα. Ας σχετίζονται οι άνθρωποι όπως τους φωτίσει. Γιατί και το θέατρο, μη νομίζεις. Είναι κι αυτό ένα μεγάλο κρεβάτι. Εκεί συλλαμβάνονται οι καλύτερες ιδέες, εκεί ισορροπούν οι επιθυμίες και καρποφορούν οι πιο ενδιαφέρουσες ανταλλαγές. Αρκεί να ορίσουμε από ποια μεριά κοιμάμαι εγώ κι από ποια εσύ. Αυτό είναι α δ ι α π ρ α γ μ ά τ ε υ το.



Φυσικά υπάρχουν κι εκείνοι που πάνε και κοιμούνται μες στη μέση. Που απλώνονται μέχρι εκεί που δεν τους παίρνει, και δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι.



Είναι πολύ σκληρή η ρημάδα η στρωματσάδα κι αυτό το ξέρουν καλά οι Κολοκοτρωναίοι που στρώμα έχουνε τη μαύρη γης, προσκέφαλο λιθάρια. Αυτοί που παλεύουν να κρατηθούν στο σανίδι μέσα στην κρίση, χωρίς ένα δυνατό brand name πάνω απ’ το κεφάλι τους.



Έξι χρόνια μετά το ολοκαύτωμα της Marfin, η ανανεωμένη διοίκηση του Θεάτρου Τέχνης ανακοίνωσε ότι το φετινό του ρεπερτόριο περιλαμβάνει και έργο του μπλόγκερ Πιτσιρίκου.  


Μαγκιά. Έξι χρόνια είναι υπεραρκετά για να ξεχάσουμε τους νεκρούς της Σταδίου και να ξεχάσουν κι εκείνοι τον, μετά θάνατον, υβριστή τους


Να μην προσδοκούν, φερ’ ειπείν...
 
τίποτα, ούτε καν από τους τρίτο χέρι κληρονόμους. Αυτούς που διαχειρίζονται το στρωματέξ, το στρώμα, το υπόστρωμα, την ντιβανοκασέλα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο


Ένα σκύλο που αλυχτάει τη μνήμη νεκρών και προετοιμάζει το παρόν μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: