"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΑΝ: Κοινωνία, το πανεπιστήμιό σου

EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Γράφει ο Παναγιώτης Γκλαβίνης
Αν. καθηγητής Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου Νομικής Σχολής ΑΠΘ
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται κατ’ αυτό τον τρόπο στα πανεπιστήμια


Για τον απλούστατο λόγο ότι συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο και στη χώρα.  


Διότι, η μάχη για την ανώτατη Παιδεία και η μάχη για τη χώρα είναι ίδιες μάχες. Και χάθηκαν και οι δύο όταν ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ. 


Η πτώση μας, βεβαίως, έχει πολύ πιο βαθιές ρίζες και όλες ανεξαιρέτως οδηγούν στο πανεπιστήμιο της Μεταπολίτευσης.  


Ανέκαθεν αυτό διοικούνταν αριστερά, αν και όχι πάντα από αριστερούς. Κανένας πρύτανης δεν τολμούσε, σε όποια παράταξη κι αν ανήκε, να πάει κόντρα στο κυρίαρχο ιδεολογικό ρεύμα. Αυτήν τη φορά, λοιπόν, η Ελλάδα καταστράφηκε από ένα πανεπιστήμιο-σουρωτήρι, που επιβλήθηκε ιδεολογικά στην κοινωνία, προτού μολύνει με το δικαίωμα στην κατάληψη και τα λύκεια της χώρας, τη δεκαετία που στις μαθητικές καταλήψεις πρωτοστατούσαν οι σημερινοί κυβερνώντες.


Το δικαίωμα στην κακομεταχείριση του πανεπιστημιακού χώρου αζημίως είναι η πιο ορατή κατάκτηση της Αριστεράς ανεξαρτήτως αποχρώσεων στη χώρα μας. Το δικαίωμα αυτό γίνεται αποδεκτό και σήμερα ακόμη, από μια κοινωνία που το βρίσκει φυσικό να σπάζουν κάποιοι στο πανεπιστήμιο, αρκεί να μην το κάνουν στην πόλη.  


Καλόπιστοι κατά τα άλλα δημοσιογράφοι, σκίζανε τα ρούχα τους φέτος το καλοκαίρι στα ραδιόφωνα όταν αναρχικοί του No Border Camp, που είχαν κατασκηνώσει στο ΑΠΘ, σταμάτησαν ένα λεωφορείο του ΟΑΣΘ και το ζωγράφισαν με γκράφιτι, πριν περιλούσουν με μπογιά το Δημαρχείο του κυρίου Μπουτάρη. Την ίδια στιγμή, οι πολυτιμότερες αίθουσες της Νομικής τελούσαν σε απόλυτη διακινδύνευση. Δεν ίδρωνε το αυτί κανενός αν μια ολόκληρη περιουσία του ελληνικού Δημοσίου ήταν στο έλεος εισβολέων, κινδυνεύοντας να καταστραφεί χωρίς να μπορεί να αντικατασταθεί σε καιρούς κρίσης. Τους πείραξε το γκράφιτι στο λεωφορείο και η μπογιά στο Δημαρχείο! Η απόλυτη διαστροφή…


Το 2009, πολλές εκατοντάδες πανεπιστημιακών απ’ όλη τη χώρα κινηθήκαμε αυθόρμητα ενάντια στην κυρίαρχη αριστερή ιδεολογία στα πανεπιστήμια, ώστε να ανατρέψουμε τη μέχρι τότε διοίκηση της συνδικαλιστικής μας εκπροσώπησης. Και το καταφέραμε. Εκτοτε, άρχισε η πτώση του αριστερισμού στα πανεπιστήμια, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε ΟΛΕΣ τις μάχες στην πανεπιστημιακή κοινότητα, την ίδια στιγμή που κέρδιζε τις αντιμνημονιακές μάχες στην κοινωνία:.  



Εχασε τη μάχη της εφαρμογής του μεταρρυθμιστικού νόμου 4009, που είχε ψηφιστεί με μία από τις μεγαλύτερες πλειοψηφίες στο ελληνικό Κοινοβούλιο. 


Εχασε τη μάχη των συμβουλίων διοίκησης, όταν οι πανεπιστημιακοί ψήφισαν μαζικά στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, σε απάντηση της βίαιης παρεμπόδισής τους να ψηφίσουν με κάλπη. 


Εχασε όλες τις πρυτανικές εκλογές χωρίς εξαίρεση.  


Εχασε και τη μάχη με την κοινωνία, που επιδοκίμασε με θόρυβο την κατάργηση του ασύλου, ιερή αγελάδα της Αριστεράς. Κέρδισε, όμως, μία μάχη. Την τελευταία. 


Και έκτοτε, μας τιμωρεί. «Ο ελληνικός λαός ψήφισε το πρόγραμμά μας για την Παιδεία», είπε ο κ. Μπαλτάς στους συνδικαλιστές μας που τον επισκέφτηκαν όταν ήταν υπουργός Παιδείας. Οντως!



Δεν υπάρχουν σχόλια: