"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Live your myth in Greece




Τώρα που έφτασε το παραδοσιακό ελληνικό καλοκαιράκι «αγκαζέ» με τη λάβα του Βεζούβιου και παρεούλα με τον λίβα που καίει τα σπαρτά αλλά και τα κάρβουνα, η στήλη θα τιμήσει τις γνωστές και άγνωστες ομορφιές της πατρίδας μας. Γι' αυτό, στη μεγάλη φωτογραφία θα απολαύσουμε τη βουλευτή του SYRIZA και αντιπρόεδρο της Βουλής Τασία -λιάζονται- Χριστοδουλοπούλου. Μπήκε κατόπιν επανειλημμένων εκκλήσεων, προτροπών και παρακλήσεων των φανατικών οπαδών της κυρίας Χριστοδουλοπούλου (πολλοί εκ των οποίων ακόμα λιάζονται στην εξωτική Ομόνοια) για να καλλωπίσει τη σελίδα και να δώσει έναν τόνο φρεσκάδας στην επικαιρότητα.

 
Στη μικρή φωτογραφία αντικρίζουμε ένα από τα πολλά θαύματα της φύσεως. Είναι ο ντελικανής Νίκος Φίλης στην Καλαμάτα. Ατενίζει τον φακό με την αυτοπεποίθηση αλλά και την αδημονία πελάτου εστιατορίου την ώρα που καταλαβαίνει ότι έρχεται επιτέλους το ροσμπίφ που είχε παραγγείλει. 


Ο πολιτικός που ενσαρκώνει και συμπυκνώνει τα ιδεώδη του Ελληνισμού (καλός καγαθός, δηλαδή όμορφος και ενάρετος), αφημένος στη νωχελικότητα του θέρους και σε μια ανάπαυλα από τη θύελλα και τον ορυμαγδό της πολυδαίδαλης, κοπιώδους σκέψης του για το καλό της πατρίδος, αθέλητα καλεί τις Μούσες για να ξυπνήσουν ακόμα και στα άψυχα την έμπνευση που ταιριάζει στη μορφή του.  


Με το που τον αντικρίζεις, έρχεται το πνεύμα το αλεξανδρινό και σου θυμίζει το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη που τιτλοφορείται «Μέρες του 1908» και το οποίο κλείνει ως ακολούθως:

 

«A, μέρες του καλοκαιριού του εννιακόσια οκτώ,
απ' το είδωμά σας, καλαισθητικά, 
έλειψ' η κανελιά ξεθωριασμένη φορεσιά. 
Το είδωμά σας τον εφύλαξε 
όταν που τάβγαζε, που τάριχνε από πάνω του, 
τ' ανάξια ρούχα, και τα μπαλωμένα εσώρουχα. 
Κ' έμενε ολόγυμνος· άψογα ωραίος· ένα θαύμα. 
Aχτένιστα, ανασηκωμένα τα μαλλιά του· 
τα μέλη του ηλιοκαμένα λίγο 
από την γύμνια του πρωιού στα μπάνια, και στην παραλία».
 

Αυτό το κάλλος παραμένει, ευτυχώς, αφορολόγητο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: