ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Εκμαυλισμός και υστεροβουλία

Του Γ. Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ

Διανύουμε τον έκτο χρόνο δεινής κρίσης. Διαστελλόμεθα αρνητικά, διαρκώς περισσότερο, από τα λοιπά μέλη της Ευρωζώνης. Αδυναμία των τραπεζών όπως ανταποκριθούν στην αιτούμενη εκροή των καταθέσεων, σημαίνει έλλειψη “ευρώ” (!). Ανήκουμε, δηλαδή, στην νομισματική ένωση. Μας λείπει, όμως, το κοινό νόμισμα (!!!).

Πηγαίο το ερώτημα: Πως καταντήσαμε έτσι; 

Έχει απάντηση ο επίτιμος αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου κ. Κων. Τράκας. Εκθέτει στην Εστία της 8.5.12 ότι υπήρξε “φαινομενική (η) μείωση του δημοσίου (μας) χρέους κατά 2,3% του ΑΕΠ” (!). Αυτό ώστε να καλύψουμε κριτήρια ένταξης στην Ευρωζώνη.

Και στην τακτική της διεθνούς απάτης συνεχίσαμε. Σκορπίσαμε ανά την Οικουμένη ομόλογα περίπου 107 δις €, τα οποία αφήσαμε – επισήμως – απλήρωτα. Αυτό δια του αλήστου μνήμης P.S.I.

Κουρελιάσαμε την διεθνή εμπιστοσύνη προς το ελληνικό εθνόσημο (!).

Η καταστροφή επήλθε. Η απατηλή προδιάθεση δεν εξέλιπε. Άρχισε ο εκμαυλισμός της λαθραίας διαφυγής των μνημονιακών μας υποχρεώσεων. Συνδυάστηκε με αντίστοιχη υστεροβουλία των ψηφοφόρων.

Θύελλες λαϊκού ενθουσιασμού ξεσήκωνε η υπόσχεση αθέτησης των υποχρεώσεων προς τους πιστωτές.

Ουδείς ήθελε να καταλάβει πως η αθέτηση αυτή συνεπαγόταν και διεύρυνση της φτώχειας. Έτσι φθάσαμε στα σημερινά χάλια. Η κατάχρεη Ελλάς είναι σε αναταραχή απ’ άκρου εις άκρον. Η κυβέρνηση έχει “απέναντι” όλους σχεδόν τους κλάδους. 

Η πολιτική Σύριζα έχει θυσιάσει στο βωμό του αναποτελεσματικού κράτους κάθε αξία. Χρηματιστήριο, ακίνητα, τζίρος είναι – όλα – χειρότερα από πέρσι (!!!). Τα πράγματα ομιλούν αφ΄εαυτών.

 Η οικονομική λάμψη της Κύπρου φωτίζει άπλετα την ελληνική αποτυχία. Ο ίδιος λαός εκεί διαπρέπει. Είναι σήμερα, η Κύπρος, αγαπημένο καταφύγιο, ιδίως, του ναυτιλιακού κεφαλαίου. Αυτό με παφλασμό εγκαταλείπει την Ελλάδα. 

Η Κύπρος υποβλήθηκε σε οικονομική εγχείριση. Τήρησε, δηλαδή, το δικό της αυστηρό μνημόνιο. Ιάθηκε. Ομοίως έπραξαν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. 

Εμείς αντιδράσαμε. Ανοήτως δεν αντιγράψαμε την Κύπρο. Αντιθέτως, κατακρίναμε τους πιστωτές. Τους λοιδορήσαμε, τους γελάσαμε. Διαιωνίσαμετο οικονομικό μας νόσημα. Δεν εξορθολογήσαμε το ανοικονόμητο πελατειακό κράτος. Άρα ούτε και την οικονομία. Δεν εννοήσαμε ότι με ακάλυπτες υποσχέσεις κερδίζονται εκλογές. Βουλιάζει, όμως, η χώρα. 

Επί τέλους ο λογαριασμός είναι απλός. Αν μη τι άλλο: 

Την 13^η Ιουλίου 2015 συμφωνήσαμε σε νέο μνημόνιο ύψους 84 δις. Αυτό με προνομιούχο επιτόκιο 1%. Ιδού ήδη το κρίσιμο: απαιτείται ανάπτυξη κατά τι μεγαλύτερη του 1%. Έτσι θα καλυφθεί ο οφειλόμενος τόκος. Έτσι θα μείνει κάτι (και) για το κεφάλαιο.

Το άνω αυτονόητο δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Όλοι περιμένουν υπεσχημένα από την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται. Οι αναμένοντες απεργούν. Φτωχαίνει περισσότερο η χώρα. 

Η Ελλάς, τελικά, δεν κινδυνεύει από τους ξένους.

Εχθρό έχει μόνο τον εαυτό της.

ΕΣΤΙΑ