Του ΤΑΣΟΥ ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ
Ενώ στην Ελλάδα το ένα κόμμα επιχειρεί να
φορτώσει στο άλλο το μεταναστευτικό, η Ε.Ε. επισημαίνει την αδυναμία των
ελληνικών αρχών να αντιμετωπίσουν το «κύμα» των απελπισμένων
«εισβολέων» από την Ανατολή.
Να μερικά στοιχεία:
-Δακτυλοσκοπήσεις:
Έχουν γίνει μόλις 60.000 επί συνόλου 160.000 μεταναστών και προσφύγων. Η ΕΛΑΣ έχει ζητήσει δακτυλοσκοπικά μηχανήματα, παίρνει όσα βρει στα εγκληματολογικά εργαστήρια, τα τροποποιεί (30 συσκευές από όλη τη χώρα), αλλά και πάλι δεν φτάνουν.
-Κέντρα υποδοχής:
Η χώρα μας έχει αναλάβει υποχρέωση για τη δημιουργία τους, όπως και η Ιταλία και η Μάλτα. Πρόκειται για μία «πόρτα» της Ε.Ε. στους πρόσφυγες. Σε αυτά θα γίνεται η διαλογή, όπως φαντάζεται η Μέρκελ και ο Ολάντ και η διανομή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με βάση αριθμούς που θα έχουν συμφωνηθεί. Αλλά ποιος θα αναλάβει εκείνους που θα μείνουν πίσω και δεν θα είναι πρόσφυγες; Πώς θα επαναπατρισθούν;
Σιγή ασυρμάτου. Στην Ελλάδα δεν θέλουμε τα σημεία εισόδου επειδή θεωρούμε ότι θα μείνουμε μόνοι μας στη λύση αυτού του προβλήματος.
-Τοπικές κοινωνίες:
Στη Μόρια της Μυτιλήνης σε σκηνές ζουν 5.000 άνθρωποι. Άλλοι 10.000 κοιμούνται σε χωράφια, εκκλησίες και οι πιο πλούσιοι σε ξενοδοχεία. Όταν ρωτήθηκαν οι τοπικοί άρχοντες τι ακριβώς βοήθεια χρειάζονται, ζήτησαν ενίσχυση για τις υποδομές (παιδικές χαρές, ύδρευση) που φθείρονται. Μόνο που για αυτή τη χρήση δεν μπορούν να τους δώσουν χρήματα οι Ευρωπαίοι. Κάτι άλλο πρέπει να σκεφτούν. Όμως πώς να γίνει αυτό, δεδομένης της απουσίας κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού;
Άλλωστε η ελληνική διοίκηση συχνά δεν αντιλαμβάνεται τη φύση του προβλήματος. Κάθε φορά που βρίσκεται στην Ελλάδα μία αντιπροσωπεία ξένου κοινοβουλίου, αντιδρούμε λες και δεχόμαστε επιθεώρηση. Το ίδιο κάνουν και οι γείτονές μας. Και μόλις φύγουν οι Ευρωπαίοι, το πρόβλημα σπρώχνεται πάλι κάτω από το χαλάκι.
Το ξέρουν. Για αυτό και η αναστολή του καθεστώτος Δουβλίνου, που εξαγγέλθηκε από τη Γερμανία, ήταν ουσιαστικά εν ισχύ από τα γερμανικά δικαστήρια έναντι της χώρας μας που δυσκολεύεται -και εδώ- να τηρήσει τους κανόνες του ευρωπαϊκού club.
Να μερικά στοιχεία:
-Δακτυλοσκοπήσεις:
Έχουν γίνει μόλις 60.000 επί συνόλου 160.000 μεταναστών και προσφύγων. Η ΕΛΑΣ έχει ζητήσει δακτυλοσκοπικά μηχανήματα, παίρνει όσα βρει στα εγκληματολογικά εργαστήρια, τα τροποποιεί (30 συσκευές από όλη τη χώρα), αλλά και πάλι δεν φτάνουν.
-Κέντρα υποδοχής:
Η χώρα μας έχει αναλάβει υποχρέωση για τη δημιουργία τους, όπως και η Ιταλία και η Μάλτα. Πρόκειται για μία «πόρτα» της Ε.Ε. στους πρόσφυγες. Σε αυτά θα γίνεται η διαλογή, όπως φαντάζεται η Μέρκελ και ο Ολάντ και η διανομή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με βάση αριθμούς που θα έχουν συμφωνηθεί. Αλλά ποιος θα αναλάβει εκείνους που θα μείνουν πίσω και δεν θα είναι πρόσφυγες; Πώς θα επαναπατρισθούν;
Σιγή ασυρμάτου. Στην Ελλάδα δεν θέλουμε τα σημεία εισόδου επειδή θεωρούμε ότι θα μείνουμε μόνοι μας στη λύση αυτού του προβλήματος.
-Τοπικές κοινωνίες:
Στη Μόρια της Μυτιλήνης σε σκηνές ζουν 5.000 άνθρωποι. Άλλοι 10.000 κοιμούνται σε χωράφια, εκκλησίες και οι πιο πλούσιοι σε ξενοδοχεία. Όταν ρωτήθηκαν οι τοπικοί άρχοντες τι ακριβώς βοήθεια χρειάζονται, ζήτησαν ενίσχυση για τις υποδομές (παιδικές χαρές, ύδρευση) που φθείρονται. Μόνο που για αυτή τη χρήση δεν μπορούν να τους δώσουν χρήματα οι Ευρωπαίοι. Κάτι άλλο πρέπει να σκεφτούν. Όμως πώς να γίνει αυτό, δεδομένης της απουσίας κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού;
Άλλωστε η ελληνική διοίκηση συχνά δεν αντιλαμβάνεται τη φύση του προβλήματος. Κάθε φορά που βρίσκεται στην Ελλάδα μία αντιπροσωπεία ξένου κοινοβουλίου, αντιδρούμε λες και δεχόμαστε επιθεώρηση. Το ίδιο κάνουν και οι γείτονές μας. Και μόλις φύγουν οι Ευρωπαίοι, το πρόβλημα σπρώχνεται πάλι κάτω από το χαλάκι.
Το ξέρουν. Για αυτό και η αναστολή του καθεστώτος Δουβλίνου, που εξαγγέλθηκε από τη Γερμανία, ήταν ουσιαστικά εν ισχύ από τα γερμανικά δικαστήρια έναντι της χώρας μας που δυσκολεύεται -και εδώ- να τηρήσει τους κανόνες του ευρωπαϊκού club.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου