"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Βαμμένες κόκκινες γραμμές

 
Πολύ φοβούμαι ότι η πολιτική συζήτηση αρχίζει και ξεμακραίνει σε μονοπάτια εθνικού παραλογισμού, από τα οποία καλό είναι να επιστρέψουμε εγκαίρως.

Εχουμε κατ' αρχήν τον Πρωθυπουργό που ζητεί από την αντιπολίτευση
να ταυτιστεί «με τις κόκκινες γραμμές που θέτει η κοινωνία στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης».

Παρατήρηση πρώτη:
  Δεν θυμάμαι ποτέ σε καμία διεθνή διαπραγμάτευση να διαπραγματεύεται κάποια κοινωνία. Πάντα διαπραγματεύεται μια κυβέρνηση.

Συνεπώς αυτή είναι που κατά την πολιτική βούλησή της βάφει κόκκινες, πράσινες ή κίτρινες τις γραμμές που θέλει.
Και ως εκ τούτου η κατάληξη μιας διαπραγμάτευσης δεν κρίνεται ούτε σύμφωνα με το φυσικό δίκαιο ούτε από το Αγιο Πνεύμα.

Κρίνεται ασφαλώς από την κοινωνία. Αλλά κρίνονται οι χειρισμοί που έκανε και τα αποτελέσματα που είχε μια συγκεκριμένη κυβέρνηση σε σχέση με τις «κόκκινες γραμμές» που η ίδια επέλεξε.

Με άλλα λόγια, κρίνεται και η επιλογή των «κόκκινων γραμμών» και η ορθή ανάγνωση των συσχετισμών και η διαπραγματευτική τακτική. Πάντα εκ του αποτελέσματος.

Συνεπώς δεν υπάρχει καμία «εθνική διαπραγμάτευση», ούτε «κόκκινες γραμμές που θέτει η κοινωνία», όπως ισχυρίζεται ο Πρωθυπουργός.

Υπάρχει μια συγκεκριμένη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους ευρωπαίους εταίρους και η οποία εξελίσσεται σε σχέση με τυχόν «κόκκινες γραμμές» που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ έχουν επιλέξει.
 

Παρατήρηση δεύτερη:
 
Δεν θυμάμαι ποτέ σε διεθνή διαπραγμάτευση να διαπραγματεύεται η αντιπολίτευση. Ούτε να βοηθάει ούτε να μη βοηθάει.

Βασικά καμία διαπραγμάτευση δεν είναι δουλειά της αντιπολίτευσης. Η αντιπολίτευση περιμένει απλώς να αξιολογήσει τα αποτελέσματα που θα πετύχει στη διαπραγμάτευση η κυβέρνηση.

Αν τα αξιολογήσει θετικά, μπορεί να τα υπερψηφίσει. Αν τα αξιολογήσει αρνητικά, ασφαλώς θα τα καταψηφίσει. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να τα αξιολογήσει προτού τα δει.

Συνεπώς είναι εντελώς άκαιρη και απολύτως ανόητη η σχετική διαμάχη που φαίνεται να φουντώνει στη ΝΔ.
Ακόμη περισσότερο που εξ όσων γνωρίζω η επίκληση της σωτηρίας του τόπου τής αφαιρέθηκε με απόφαση των ψηφοφόρων στις 25 Ιανουαρίου. Τώρα τον σώζουν άλλοι!..

Παρατήρηση τρίτη:
Τόσο με την απόφαση της 20ής Φεβρουαρίου («επώδυνο συμβιβασμό» τη χαρακτηρίζαμε εδώ στις 22 Φεβρουαρίου, όταν η κυβέρνηση πανηγύριζε!..) όσο και με την κοινή δήλωση Γιούνκερ - Τσίπρα οι «κόκκινες γραμμές» ξέβαψαν.

Η κυβέρνηση πλέον συζητεί και την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και Ασφαλιστικό και δημοσιονομικά μέτρα και εργασιακά.

Ως εκ τούτου οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου περί «κόκκινων γραμμών» που ισχύουν ή περί μέτρων που δεν θα είναι οριζόντια και υφεσιακά είναι μάλλον προχρονολογημένες.  

Αλλά όσο κι αν βαφτίσεις το κρέας ψάρι, στο τέλος θα σε μαρτυρήσει η τσίκνα.  

Κακά τα ψέματα. Αν προκύψει συμφωνία, το πακέτο αναμένεται να είναι και βαρύ και δύσπεπτο, πόσω μάλλον που θα ακολουθήσει και τρίτο Μνημόνιο τον Ιούνιο - όπως κι αν ονομαστεί...

Ως εκ τούτου ο τελικός «συμβιβασμός» (αν επιτευχθεί) δεν θα είναι ούτε έντιμος ούτε αμοιβαία επωφελής, ίσως ούτε καν απλώς επώδυνος. Θα είναι πάρα πολύ δύσκολος πολιτικά και η κυβέρνηση θα κληθεί να τον στηρίξει μόνη της.
 
Με αυτή τη λογική θα ήταν ίσως φρόνιμο να αφήσουν λίγο στην άκρη τη φιγούρα με τη φλυαρία και να αρχίσουν να προετοιμάζουν την κοινή γνώμη γι' αυτό που έρχεται.

Διότι αν στην απογοήτευση προστεθεί και ο αιφνιδιασμός ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει τις αντιδράσεις.

Εκτός κι αν η κυβέρνηση δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν θα έχει να χειριστεί έναν ανυπόφορο συμβιβασμό ή μια αναπότρεπτη ρήξη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: