"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Παραμύθια με λύκους


Το πιο σοφό είναι αυτό με το βοσκόπουλο που έκανε πλάκες στους συγχωριανούς του φωνάζοντας κάθε λίγο «λύκος, λύκος». Μέχρι που ο λύκος ήρθε στ’ αλήθεια αλλά δεν ήρθαν οι χωρικοί να σώσουν τα πρόβατα γιατί φυσικά δεν τον πίστεψαν… 


Το πιο δημοφιλές πάλι είναι της Κοκκινοσκουφίτσας με τον πονηρό λύκο–γιαγιά, που μπήκε στον κόπο να μεταμφιεστεί και να περιμένει στο κρεβάτι για να ορμίσει στη μικρή, κάτι που, μεταξύ μας, θα μπορούσε να έχει κάνει πολύ πιο εύκολα πριν, στο δάσος… 


Το πιο σκοτεινό είναι ασφαλώς ο λυκάνθρωπος, η μετάλλαξη του ανθρώπου σε λύκο με τη Σελήνη γεμάτη και τον τρόμο επίσης… 


Και το πιο διασκεδαστικό είναι εκείνο με τα τρία γουρουνάκια και το λύκο που φυσούσε, ξαναφυσούσε και ξαναφυσούσε μέχρι να ρίξει τα σπιτάκια κάτω, όλα πλην του γερά χτισμένου…  


Τώρα «λύκος» υπάρχει, ως προς αυτό δεν χωρά καμία αμφιβολία, όμως σε ποιο παραμύθι και με ποια κατάληξη θα το μάθουμε πολύ σύντομα.

Στην πρώτη περίπτωση, από τις πολλές «κραυγές» των προηγούμενων κυβερνήσεων που το είχαν βρει πολύ βολικό να πανικοβάλλουν κάθε τρεις και λίγο τους πάντες, φτάσαμε στον αληθινό κίνδυνο αλλά δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία συλλογικά. 


Στη δεύτερη περίπτωση είναι να απορεί κανείς γιατί δεν μας έφαγε εδώ και καιρό ο λύκος των αγορών και των δανειστών αλλά μας περιμένει με τα γυαλιά και τη νυχτικιά στο κρεβάτι, όπως και ποιος θα είναι ο γενναίος ξυλοκόπος που θα μας σώσει. Πάντως η γιαγιά δεν σώζεται με τίποτε.


Στην τρίτη περίπτωση πάμε με τις φάσεις της Σελήνης, κάθε μήνα και μια πανσέληνος τρόμου, περικυκλωμένοι από λυκάνθρωπους -εταίρους που δεν ξέρουμε γιατί μας επιτίθενται, μας κυνηγούν και μας δαγκώνουν, αλλά μετά, περιέργως πώς, όλα ησυχάζουν και πίνουμε καφέ όλοι μαζί χαμογελώντας και ανταλλάσσοντας κομπλιμέντα.


Ως προς τα γουρουνάκια, τέλος, μη δίνετε σημασία, αυτό το παραμύθι έχει μια εντελώς στρεβλή διδακτική πρόθεση: 

Το σπίτι από άχυρο έπεσε με την πρώτη, αυτό με τα ξύλα με τη δεύτερη, ενώ το γερά χτισμένο με τούβλα και σίδερα δεν έπεφτε με τίποτε… 


Αυτά είναι ύπουλα μηνύματα που μας περνούν από την παιδική μας ηλικία οι λύκοι της ελεύθερης οικονομίας της αγοράς για να κερδίσουν περισσότερα από τα υλικά μιας τέτοιας οικοδομής. Τι να βγάλουν από το άχυρο και τα κούτσουρα;

Δεν υπάρχουν σχόλια: