ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: «Σόου» πανικόβλητων γραφικών...

Γράφει ο Γιάννης Λούλης

Απέναντι σε έναν πολιτικό αντίπαλο, που οι θέσεις του στην οικονομία κινούνται μεταξύ της κραυγαλέας ασάφειας και της απουσίας στοιχειώδους ρεαλισμού, η δικομματική κυβέρνηση δείχνει απολύτως πελαγωμένη.  

Το κεντρικό χαρακτηριστικό είναι ένα: Ο πανικός. Τούτος είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Διότι όταν επικρατήσει, οδηγεί σε λάθη. Τα δε αλληλοδιάδοχα λάθη οδηγούν σε πρόσθετο πανικό. Σε ένα φαύλο κύκλο, που εγκλωβίζει το θύμα του.

Ο πανικός, μετά τη βαριά ήττα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, οδήγησε σε έναν ανασχηματισμό - φιάσκο.  

Το λάθος ήταν τεράστιο, διότι οι Σαμαράς - Βενιζέλος φορτώθηκαν (πέρα από λαϊκιστές) κυρίως ανίκανα κομματικά στελέχη. Αυτά πλέον προσδιορίζουν την κυβερνητική εικόνα σε μια καταστροφική πορεία προς όλο και πιο πιθανές πρόωρες εκλογές. Επιπροσθέτως, η νέα κυβέρνηση αύξησε τις επιφυλάξεις των εταίρων για την ούτως ή άλλως χαμηλή μεταρρυθμιστική βούλησή της. Οι εκπρόσωποι της «λαϊκής Δεξιάς» σταμάτησαν τους παλικαρισμούς τους και μιλούν πλέον για τήρηση των δεσμεύσεων της χώρας. Όμως, ο μικρός κυβερνητικός εταίρος (κλασικό παράδειγμα ο υπουργός Παιδείας) έγινε πιο προβληματικός στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων.

Η πανικόβλητη κυβέρνηση, αντί να διαμορφώσει, έστω καθυστερημένα, ένα πειστικό μεταρρυθμιστικό αφήγημα που να απευθύνεται στην κοινωνία μέσω αποφασιστικών δράσεων, ψάχνει για επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Ανέβασε τους τόνους για μειώσεις φόρων, την ώρα που ο ΕΝΦΙΑ λειτουργούσε ως ωρολογιακή βόμβα στην καρδιά της εικόνας της. Έτσι, οι υποσχέσεις στο πεδίο αυτό γίνονται ακόμη πιο αναξιόπιστες. Μελέτη (Taxation Trends in the E.U. της Eurostat), που ανέλυσε η Alpha Bank, φωτογραφίζει τη σκληρότατη φορολογική επιβάρυνση των Ελλήνων στα εισοδήματα από την επένδυση των αποταμιεύσεων έως την κατοχή κεφαλαίου. Δεν είναι παράδοξο λοιπόν που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές συνεχίζουν να σκαρφαλώνουν.

Ένα μεγάλο «σόου» στήθηκε για τη συνάντηση με την τρόικα στο Παρίσι με κεντρικό μήνυμα, ότι... «η τρόικα φεύγει». Και τούτο, όταν η καθοριστική και πολύ πιο μακρά φάση του ελέγχου θα γίνει στην Αθήνα!  

Ποιος όμως λογικός άνθρωπος πιστεύει ότι το θέατρο αυτό αποτελεί προπομπό μείωσης των ασφυκτικών ελέγχων στο εγχώριο πολιτικό προσωπικό από τους δανειστές;  

Προσφάτως μάλιστα, ο Ντράγκι ξεκαθάρισε πως οι έλεγχοι είναι απολύτως αναγκαίοι. Ενώ ο Κερέ, μέλος της Ε.Ε. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ξεκαθάρισε στην Αθήνα πως είναι αναγκαίο ένα «θεσμικό πλαίσιο μεταρρυθμίσεων» που θα «παρακολουθεί» ανελλιπώς την πρόοδό τους. 

Και αν δεν έφθαναν όλα αυτά, οι πολυδιαφημισμένες «κόκκινες γραμμές» αποσύρθηκαν άρον άρον από τον υπουργό Οικονομικών πριν από το ταξίδι στο Παρίσι.

Άλλη μια σπασμωδική κίνηση ήταν η κατευθυνόμενη διαρροή σε συγκεκριμένα ΜΜΕ από το Μαξίμου, ότι αυτό έχει καταλήξει πως η προτιμητέα λύση για Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι ο Φώτης Κουβέλης, με κορυφωμένο το άγχος για να αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές. 

Όλα όμως έγιναν και πάλι σπασμωδικά. Ακολούθησε διευκρίνιση - διάψευση με τον ισχυρισμό ότι όλα αυτά είναι... πρόωρα! Έτσι, κάθε κυβερνητικό άγχος μεταβάλλεται σε πανικόβλητη αντίδραση, που πλήττει τα κόμματα που κυβερνούν περιορίζοντας την αξιοπιστία τους.

Όμως η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Έχει σημαντικές προκλήσεις μπροστά της. Άρα, το τελευταίο που χρειάζεται είναι μια κυβέρνηση εγκλωβισμένη σε ένα φαύλο κύκλο πανικού και λαθών. Διότι τότε είναι η κυβέρνηση που μεταβάλλεται σε εστία επικίνδυνης αστάθειας για την ίδια τη χώρα.