Με σχεδόν θριαμβευτικό τρόπο, η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι θα συστήσει στη Σύνοδο Κορυφής την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία. Η απόφαση αυτή, που προωθεί ο αρμόδιος επίτροπος κ. Φούλε, ο οποίος με τη λήξη της θητείας του θα ήθελε τουλάχιστον να σημειώσει μία «επιτυχία», έχει θερμότερο υποστηρικτή την Αθήνα.
Σαφώς και η Ελλάδα θα πρέπει να υποστηρίζει και να διευκολύνει τις γειτονικές βαλκανικές χώρες να ενσωματωθούν στην ΕΕ, αλλά η στήριξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία, υπό τους όρους που γίνεται, είναι απολύτως λανθασμένη και κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα.
Να θυμίσουμε, για την ιστορία, ότι οι ελληνοαλβανικές σχέσεις, που ποτέ δεν ξέφυγαν από την καχυποψία, άφησαν στην ελληνική πλευρά τη μεταχείριση της ελληνικής εθνικής μειονότητας στη Βόρειο Ήπειρο και στην άλλη πλευρά τα παράπονα για την «κακομεταχείριση» των αλβανών μεταναστών που συνέρρευσαν στη χώρα μας μετά το 1991, με τα γνωστά επακόλουθα…
Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα, ενταφιάζοντας οριστικά το Βορειοηπειρωτικό, έλπιζε ότι -σε ανταπόκριση- οι Αλβανοί θα άλλαζαν στάση έναντι της χώρας μας. Όμως το θέμα των Τσάμηδων κατέστη επίσημη εθνική πολιτική και οι διεκδικήσεις για περιοχές μέχρι και τη Θεσπρωτία αναζωογονήθηκαν (σ.σ. με κορυφαία στιγμή τις εορταστικές εκδηλώσεις για τα 100χρονα της Αλβανίας υπό τον Σ. Μπερίσα). Επιπλέον, η απαίτηση να θεωρούνται «αλβανική μειονότητα» οι μετανάστες στην Ελλάδα και οι παρεμβάσεις στη Νότιο Αλβανία με στόχο την ελληνική μειονότητα δημιούργησαν ένα νοσηρό περιβάλλον στις διμερείς σχέσεις.
Κορυφαία στιγμή όμως της στάσης αυτής των Αλβανών είναι ο τρόπος με τον οποίο ακύρωσαν (με τη φωτεινή καθοδήγηση της Άγκυρας) τη Συμφωνία οριοθέτησης Θαλασσίων Ζωνών μεταξύ των δύο χωρών. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε το ανέκδοτο της υποτιθεμένης καλής πρόθεσης των αλβανικών κυβερνήσεων να βρεθεί λύση, μέχρι τη στιγμή που ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, την περασμένη εβδομάδα, όχι μόνο δεν τήρησε τη δέσμευσή του απέναντι στον Β. Βενιζέλο για άρση του αδιεξόδου, αλλά παρέπεμψε στην αλβανική δικαιοσύνη όσους συμμετείχαν στη διαμόρφωση της Συμφωνίας…
Και ύστερα από όλα αυτά έρχεται η Ελλάδα να αφοπλίσει τον μοναδικό μοχλό πίεσης που έχει απομείνει έναντι της Αλβανίας… Αυτό που γνωρίζουμε εμείς είναι ότι ακόμα και μια μικρή χώρα, όπως η Σλοβενία, κράτησε το βέτο της μέχρι να πεισθεί η Κροατία να δεχθεί συμβιβαστική λύση στις εδαφικές διαφορές που είχαν, πριν δώσει το πράσινο φως για την ένταξη της Κροατίας στην ΕΕ.
Αυτό που επίσης διαφαίνεται είναι ότι οι Ευρωπαίοι μάλλον δεν πήραν το
μήνυμα των εκλογών. Γιατί μια αψυχολόγητη απόφαση όπως η έναρξη
ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία και η προοπτική ελεύθερης
διακίνησης των Αλβανών στην Ευρώπη, είναι σαν να πετάς βενζίνη σε φωτιά
στο δάσος, μια και ήδη η συζήτηση που έχει ξεκινήσει σε αρκετές χώρες,
με πρώτη τη Βρετανία, είναι η επιβολή περιορισμών σε μια από τις βασικές
ελευθερίες, εκείνης της ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης προσώπων
στα σύνορα της ενιαίας Ευρώπης, λόγω, κυρίως, της μετακίνησης Βούλγαρων
και Ρουμάνων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου