Ας μιλήσουμε λοιπόν με νούμερα.
Η Δημόσια Διοίκηση διαθέτει 23.142 (!) αρμοδιότητες εκ των οποίων οι 10.765 είναι επιτελικές, οι 9.816 υποστηρικτικές, οι 998 παροχής υπηρεσιών και οι 1563ελεγκτικές. Πώς καθορίσθηκαν αυτές οι αρμοδιότητες; Φυσικά με ρυθμιστικές διατάξεις! Από το 1975 μέχρι το 2005 εκδόθηκαν από το τέρας της Δ. Διοίκησης 171.500 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου! Ιδού η… παραγωγή αναλυτικά:
Τι βλέπετε;
Τη μερίδα του λέοντος (67%) έχουν οι Υπουργικές Αποφάσεις, αυτές δηλαδή που δεν περνούν από τη Βουλή! Ενώ οι νόμοι είναι μόνο το 2%! Σε απλά ελληνικά: το κοινοβουλευτικό μας σύστημα είναι κανονική «μούφα». Συνεδρίαζε, τάχα μου, το Νομοθετικό Σώμα, και μέσα σε 30 χρόνια παρήγαγε μόνο το 2% των διατάξεων που διέπουν τη ζωή μας. Το υπόλοιπο 98% ήταν «στο μιλητό», ένα είδος παρανομοθεσίας, που το Σύνταγμα προβλέπει μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις εθνικής ανάγκης.
Γιατί, ποια άλλη αντίληψη έχουν για το Σύνταγμα αυτοί που μας «κυβερνούν» όταν διαβάζουν στο άρθρο 74, παράγραφος 5 το εξής, κατανοητό και από παιδί του Δημοτικού: «Προσθήκη ή τροπολογία άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου δεν εισάγεται για συζήτηση».
Πόσες φορές παραβιάσθηκε βάναυσα αυτή η διάταξη από όσους ορκίστηκαν πίστη στο Σύνταγμα;
Κάθε μέρα! Οι άσχετες διατάξεις είναι ο κανόνας όχι η εξαίρεση! Κι όταν είναι καραμπινάτη λαμογιά, για να μην μας πάρουν χαμπάρι, το φέρνουμε ως «τσόντα» την τελευταία στιγμή στο νομοσχέδιο για την προστασία της αρκούδας της Πίνδου και το ψηφίζουμε απνευστί τα μεσάνυχτα! Δεν είναι κοινοβουλευτισμός αυτό, οργανωμένο έγκλημα είναι!
Ας συνεχίσουμε όμως τα νούμερα για τις τεχνολογικές υποδομές της κεντρικής κυβέρνησης.
Τι σημαίνει αγοράζουμε υπολογιστές με τη σέσουλα χωρίς να ενδιαφερόμαστε να τους χρησιμοποιήσουμε;
Σημαίνει ότι ήταν πολλά τα λεφτά της μίζας για τον προμηθευτή και για εκείνον που ενέκρινε την προμήθεια. Για να συνεννοούμαστε.
Φορολόγηση και των χωραφιών σχεδιάζουν οι δήμιοι του οικονομικού επιτελείου. Τους λείπουν 1,7 δις. Πού πηγαίνουν αυτά;
Μα, φυσικά, στον ανοικονόμητο φαταούλα:
Κι όμως. Δεν σκέφτονται ότι τα 209 μπορούν να τα κάνουν 208 και να μην πάθει τίποτε απολύτως η ψυχαγωγία. Όχι! Θα βάλουμε κι άλλους φόρους: στο χώμα, στον αέρα, στην ανάσα, στη σκέψη, κι ούτε μας καίγεται καρφί που έχουμε οδηγήσει έναν λαό στην κατάθλιψη, αρκεί να πληρωθούν οι λεβέντες μας στα 209 ΔΝΠ για την ψυχαγωγία!
Χρεωκοπήστε οι επιχειρήσεις, χάστε τις δουλειές σας οι εργαζόμενοι αρκεί να μην πειράξουμε ούτε μια τρίχα στα 54 ΔΝΠ για την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση!
Δηλαδή όταν ήταν 53 τα ΔΝΠ και φτιάχναν το τελευταίο (μέχρι στιγμής) δεν βρέθηκε ένας να πει: ντροπή ρε παιδιά – το παραξηλώσαμε! Δεν μας φτάνουν 53 οργανισμοί για την επιχειρηματικότητα και θέλουμε κι άλλον; Ποια επιχειρηματικότητα; Αυτή που κυνηγάμε με τις δεκάδες χιλιάδες σελίδες του ΚΒΣ; Με την αντιφατική νομοθεσία; Με την Δικαιοσύνη παράλυτη; Με τη γραφειοκρατία; Με τη διαφθορά; Με τη φορολογία στο Θεό; Νισάφι ρε παιδιά, κι η πρόκληση έχει τα όριά της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου