ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: «Βυθού ανεκάλυψεν πυθμένα...»

Του ΚΩΣΤΑ ΖΟΥΡΑΡΙ

«Ποιος είδε κόρην έμορφη στα κλέφτικα ντυμένη;
Δώδεκα χρόνους έκαμεν αρματωλός και κλέφτης...
...εκόπη το θηλύκι της κι εφάνη το βυζί της...
...κάλλιο να ιδώ το αίμα μου στιγμής να κοκκινίσει,
Παρά να ιδώ τα μάτια μου Τούρκος να τα φιλήσει»

«Αλλά όπως οι Μαραθωνομάχοι και οι Σαλαμινομάχοι άφησαν στην ανθρωπότητα όχι μόνο τρόπαια του ηρωισμού τους, αλλά και ποιητικό κτήμα ες αεί την αττικήν τραγωδίαν, οι κλέφτες εδημιούργησαν μια γλώσσα και μια ποίηση, η αιώνια αξία της οποίας ανεγνωρίσθη από τους μεγάλους Ευρωπαίους, μ' έναν Goethe επικεφαλής... Το ακριτικό έπος της ευφρατησίας, το κλέφτικο του καριοφιλιού, το 'χουν συμπληρώσει και μεταμορφώσει σε παγκόσμιο μνημείο δοξαστής ιστορίας οι Ακρίτες της Ηπείρου... Ηθελα ν' αποδείξω πως κι αυτό το εικοσιένα χρωστάει στο Βυζαντινό τραγούδι την υπεράνθρωπή του ορμή... Η δημοτική ποίηση, λοιπόν, δεν είναι μόνο η ζωντανή απόδειξη της ελληνικής συνέχειας. Είναι ο βράχος της ελληνικής ενότητας».

Κι όμως! Αυτά τα υποδειγματικά ελληνικά δεν τα γράφει ένας «λαϊκιστής», «εθνικιστής-κομμουνιστής», όπως η αφεντιά μου ή ο τυφεκιστείς από τους Ιταλούς, ο εκ των πρώτων γραμματέων του ΚΚΕ, Παντελής Πουλιόπουλος, λάτρης της ελληνικής, που προλογίζει το βιβλίο του πατέρα μου, «κόκκινου» ιατρού Σεξολόγου, το 1929 (και λάτρη, επίσης, της μαντινάδας!). 

Οχι! Αυτά τα «εθνικιστικά» για τη «δημοτική ποίηση... ζωντανή απόδειξη της ελληνικής συνέχειας» και «παγκόσμιο μνημείο δοξαστής ιστορίας», τα διατυπώνει ένας ξένος!  

Ενας εκ των μεγίστων Βυζαντινολόγων παγκοσμίως, στα 1951, εκδότης του γαλλοφώνου περιοδικού «Βυζάντιον», του «Διγενή Ακρίτα», καθηγητής του Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, ο Ανρί Γκεγκουάρ!

Σε τέτοια, πρωτοτύπως γραμμένα από τον ίδιο, νέα ελληνικά!

Φευ! Επιστημονοβλιτάς πάντη και παντί, η «αρμόδια» επιτροπή του κάποτε Παιδαγωγικού Ινστιτούτου εγκρίνει δικομματικώς, για τα βιβλία του Δημοτικού και του Γυμνασίου, την ολοσχερή αποβολή του δημοτικού τραγουδιού από τα Σχολεία μας!  

Αντικαθιστά το σουργελόμεικτον εκείνο παιδαγωγικό αποβλακωτήριο, σαράντα τέσσερα δημοτικά τραγούδια στις τέσσερεις τάξεις Δημοτικού-Γυμνασίου, με συνταγές μαγειρικής και μικρές αγγελίες!

Κι αυτό το έκτρωμα ισχύει ακόμη, επί μνημονιακής Αναγεννήσεως... Για να διδάξει δε στα παιδάκια μας την προστακτική των ρημάτων, τοποθετεί στο διδακτικό βιβλίο μια ηλεκτρική καφετιέρα, με τις οδηγίες χρήσεώς της! Κι όχι την καλλιγάληνης ομορφιάς δημοτική μας ποίηση!

Πώς υπερυψώνει δε την ύβριν εναντίον του λαού μας η νατοκεμαλική αρβύλα της δικομματοσαπρίας;  

Αντί να δώσει στα παιδιά μας αυτή την έξοχη παράγραφο του μεγιστάνος των Γραμμάτων, Ανρί Γκεγκουάρ, και δείγματα από το «παγκόσμιο μνημείο», δηλαδή «το κλέφτικο του καριοφιλιού», τι αισχροπράττει η προσκυνημένη νατοκεμαλική αρβύλα των εκσυγχρονιστάδων;

Ιδού το κουρελούργημα: 

Στη θέση των στίχων «στο Λούρο, στο Ξηρόμερο, αρματωλός εστάθην, στα Χάσια και στον Ολυμπο δώδεκα χρόνους κλέφτης... Πλην ήρθε κι η αράδα μου στον πόλεμο να πέσω...» έβαλαν το βδέλυγμα: «Οι κλέφτες συγκροτούν ένοπλες ομάδες, κάνουν επιθέσεις... σε κρατικούς αξιωματούχους (!!!), αρπάζοντας χρήματα, όπλα και τρόφιμα» (σελ. 32 της Ιστορίας Στ' Δημοτικού, που απεσύρθη λόγω πανδήμου ροχάλας). Ναι, το απόλυτο βοθρόλυμα! Διότι, τι θέλει, ύπουλα, μέσα από την λεκτικο-συντακτική εκφορά του λόγου, τι θέλει να επιβάλει στα παιδάκια μας των εντεκάμισι ετών, αυτό το νατοκεμαλικό περίττωμα; «σε κρατικούς αξιωματούχους»; Την υποταγή! Το προσκύνημα, τη δουλοπρέπεια, την οσφυοκαμψία! Να σκύβετε στον κάθε εισβολέα, διότι είναι ο νικητής. Αρα, εσείς, αυτομάτως προσκυνάτε!

Κι έτσι, οι κτηνόμορφοι εκδοροσφαγείς Τούρκοι της Τουρκοκρατίας μετονομάζονται σε «κρατικούς αξιωματούχους»! 

Ούτε καν «Τούρκοι κρατικοί αξιωματούχοι», ώστε να υπάρξει έστω ένας «επιστημονικός προσδιορισμός», για τον οποίον, αλλαχού, κόπτονται τα «προοδευτικά» αυτά επιστημονάρια... Δήλα δη και κατάδηλα: η εθνομειοδοτούσα αυτή βλιτάς-επιστήμη λέει στα παιδάκια μας ότι: κάθε εισβολή και σφαγή, που εγκαθιστά για κάποιο διάστημα τον σφαγέα-εισβολέα στις πατρίδες μας, τον καθιστά αυτομάτως νόμιμο «κρατικό αξιωματούχο»! 

Οπως ακριβώς δεν δίδαξε το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ και η δημοτική μαντινάδα της γερμανικής κατοχής στα 1941: «Θέ' μου, να σπούσαν οι φ'λακές να φύουν οι φ'λακωμένοι, να κατεβούν στον Κάντανο, στση Κάντανος τον κάμπο, να σφάξουνε τσοι Γερμανούς, τσοι σκύλους Αλαμάνους, να σώσουνε τσοι χριστιανούς».

Θέλεις να σε πω τι θέλεις να διδάξεις στα Ελληνόπουλα, προοδευτικιά νατοκεμαλική αρβύλα, μνημονιακή, μ' αυτό σου το «επιθέσεις σε κρατικούς αξιωματούχους»; 

Να το: 

Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944, «ένοπλες ομάδες» του ΕΛΑΣ Μακεδονίας έκαναν επίθεση σε «κρατικούς αξιωματούχους» της Γκεστάπο και των S.S., που ανέβαιναν στον Χορτιάτη, για να κάψουν το χωριό και να σφάξουν διακόσια γυναικόπαιδα. Νομίμως οι Γερμανοί, ως «κρατικοί αξιωματούχοι».

Αυτά γράφεις για τους νόμιμους κρατικούς αξιωματούχους, τους Γερμανούς... Εσύ, η προοδευτικιά, δημοκρατική αριστερά επιστήμη. Ημουν εκεί. Εκεί, παρακάτω από τον Χορτιάτη, λίγο. Στο Αρσακλή. Σας είδα.