(...) Θα κάνω ένα γενικό σχόλιο για την Αριστερά η κατάληξη του οποίου θα είναι πως με τους όρους που χρησιμοποιούμε ως σήμερα αριστερά είναι μόνο το ΚΚΕ ή μορφώματα σαν και αυτό.
Αν θέλουμε να περιλάβουμε, ως αριστερά, και άλλες πολιτικές εκφράσεις πρέπει ο όρος να επαναπροσδιοριστεί διεθνώς.
Ποιός θα το κάνει;
Πολύ σχηματικά και όχι με ακριβή προσήλωση στις έννοιες, για να γίνω κατανοητός. Αριστερά σήμερα δεν υπάρχει εκτός του ΚΚΕ ή των Κομμουνιστικών κομμάτων. Εκτός και αν επαναπροσδιορίσουμε τον όρο. Τι είναι αριστερά. Ποιός θα τον επαναπροσδιορίσει;
Σχηματικά, λοιπόν, Αριστερά ήταν οι ιδεολογίες και τα πολιτικά κινήματα που επεδίωκαν να εκφράσουν τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Αυτό γενικά.
Η μαρξιστική αριστερά, η οποία και κυριάρχησε, θέλησε να εκφράσει τον προλετάριο. Τον βιομηχανικό εργάτη που δεν είχε τίποτε άλλο πέραν της εργατικής του δύναμης.
Αφού βρήκε ποιόν θα εκφράσει, αναζήτησε τρόπο διεκδίκησης της εξουσίας. Και αυτός ο τρόπος, κατά κύριον λόγο, ήταν η ένοπλη αντιπαράθεση με την αστική τάξη η οποία κατείχε την εξουσία.
Και τι θα έκαναν αφού καταλάμβαναν την εξουσία;
Θα εφήρμοζαν ένα άλλο κοινωνικό και πολιτικό καθεστώς, όπως αυτό που είδαμε στην Σοβιετική Ένωση, την Κίνα και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες. Τον υπαρκτό σοσιαλισμό, δηλαδή. Σαφέστερα, τη Δικτατορία του Προλεταριάτου η οποία με την επικράτηση γραφειοκρατικών ομάδων εξουσίας, μετατράπηε σε Δικτατορία επι του Προλεταριάτου.
Με απλά λογια η αριστερά εκφράζει το προλεταριάτο, επιδιώκει την ένοπλη σύγκρουση με το καθεστώς της αστικής τάξης και θέλει να εφαρμόσει κοινοκτημοσύνη. Αυτά είναι τα τρία γεννετικά και διαχρονικά χαρακτηριστικά της.
Και τώρα τα ερωτήματα:
Υπάρχει προλεταριάτο στην εποχή της ψηφιακής επανάστασης;
Μόλις έπεσε το FB χάσαν όλοι την Αριστερά και την Δεξιά τους, κατά την εύστοχη έκφραση ενός συνομιλητή.
Υποστηρίζει κανείς, στην αριστερά, την ένοπλη σύγκρουση με το καθεστώς; Θέλει κάποια αριστερά- πλην ΚΚΕ- να εφαρμόσει άλλο κοινωνικό και πολιτειακό καθεστώς απο αυτό που υπάρχει στις αστικές δημοκρατίες;
Στην πορεία, βεβαίως, αυτά τα δεδομένα αλλοιώθηκαν μερικώς. Σύμφωνα με τον Ευρωκομμουνισμο θα μπορούσε η Αριστερά να καταλάβει με δημοκρατικούς τρόπους την εξουσία χωρίς να καταφυγει στην ένοπλη βία. Και αν την καταλάμβανε μπορεί να μην εφήρμοζε κάποιο καθεστώς κοινοκτημοσύνης όπως στον υπαρκτό σοσιαλισμό.
Λίγο αργότερα- και κυρίως σήμερα- η αριστερά ταυτίστηκε περισσότερο με τις ταυτότητες, καθόλου με την αλλαγή του κοινωνικού καθεστώτος και εξοβέλισε την κατάκτηση της εξουσίας με ένοπλη σύγκρουση.
Και ερωτώ: Είναι αυτό αριστερά όπως την ξέραμε και όπως ορίστηκε απο τους θεωρητικούς της;
Αρκεί η έκφραση των ταυτοτήτων για να χαρακτηρισθεί ένας πολιτικός σχηματισμός Αριστερά;
Μήπως αν κυρίαρχο στοιχείο είναι η εκφραση των ταυτοτήτων και ο Μητσοτάκης είναι αριστερός;
Μήπως αν θέλουμε να εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε τον όρο πρέπει να τον επαναπροσδιορίσουμε;
Υπάρχει αυτός ο επαναπροσδιορισμός; Ποιός είναι; Ποιός θα τον κάνει;
Το ότι πρέπει να υπάρξει ένας άλλος πολιτικός πόλος που να εκφράσει δυνάμεις πέραν της δεξιάς είναι πέραν κάθε αμφιβολίας. Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει; Και αν ονομαστεί αριστερά τι θα περιλαμβάνει;
Άρα η αριστερά στην Ελλάδα εκφράζεται απο το ΚΚΕ και καθόλου απο μια ομάδα καιροσκόπων που διεκδίκησε και εκμαύλισε την εξουσία.
Και η αριστερά που εκφράζει το ΚΚΕ θνήσκει.
Όσο για την άλλη (τις ομάδες, δηλαδή, που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερές) πρέπει ...
να υπάρξει ένας αποδεκτός απο όλους επαναπροσδιορισμός της έννοιας της αριστεράς ο οποίος θα τις περιλαμβάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου