Πριν λίγες μέρες, ο ισλαμιστής δικτάτορας της Τουρκίας αγνοώντας προκλητικά για πολλοστή φορά την διεθνή κοινότητα και κάθε έννοια διεθνούς νομιμότητας, άνοιξε ένα μέρος της Αμμόχωστου στην Κύπρο.
Παρακολουθώντας τα γεγονότα, εντύπωση μου προξένησε ένα πράγμα που δεν είδα: καμία πανεθνική ή έστω αυθόρμητη και υποτυπώδη διαμαρτυρία στην Κύπρο ενάντια στον Αττίλα 3 που βρίσκεται σε εξέλιξη από πλευράς Τουρκίας.
Αντίθετα, γίναμε μάρτυρες μεσαιωνικών τραγελαφικών καταστάσεων από πλήθος γραφικών επικίνδυνων αρνητών του εμβολιασμού. Αυτό ήταν το μείζον για τους Κύπριους και Ελλαδίτες πατριώτες!
Δυστυχώς, δεν πήρε το μάτι μας καμιά πορεία διαμαρτυρίας ή ένδειξης αλληλεγγύης εναντίον των ανησυχητικών ενεργειών του Τούρκου δικτάτορα, αντίστοιχη ας πούμε, εκείνων που έγιναν για την Παλαιστίνη.
Την ίδια στιγμή, διάβαζα το βιβλίο του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Μοντήγκλ Στερνς, Ανδρέας Παπανδρέου Το αίνιγμα (εκδόσεις Εστία, Αθήνα 2021) όπου στην σελίδα 38 αναφέρει χαρακτηριστικά κάτι που με πείραξε σαν ενοχλητική αλήθεια: «… η έμφυτη συνήθεια των Ελλήνων να βάζουν τα οικογενειακά τους συμφέροντα πάνω από τα εθνικά».
Παρακάτω, στην σελίδα 160, αναφερόμενος στις αλλεπάλληλες διαδηλώσεις στην αμερικανική πρεσβεία για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Αμερικανός πρέσβης απορεί: «Έξαλλοι διαδηλωτές, κάθε βδομάδα, έκαιγαν το ομοίωμα του Κίσινγκερ έξω από την αμερικανική πρεσβεία, για να καταγγείλουν την αμερικανική απάτη, αγνοώντας , πρέπει να πω, την τουρκική πρεσβεία μόλις απέναντι μας…»
Μετά τον θρίαμβο των Μιλγουώκι και τον προσωπικό άθλο του Γιάννη Αντετοκούμπο, διάβασα τυχαία σε μιαν ανάρτηση στο διαδίκτυο η οποία σχολίαζε τις θερμές δηλώσεις του για την Ελλάδα, τονίζοντας ότι πρέπει να είναι από τους ελάχιστους Έλληνες που μιλά δίχως να εκφράζει προσωπικά παράπονα για την πατρίδα.
Και αυτό το συνδύασα επίσης με μιαν άλλη ανάγνωση των ημερών που αναφερόταν στα παράπονα που διατύπωνε ο Κανέλλος Δεληγιάννης αλλά και πολλοί άλλοι ήρωες της Επανάστασης καθώς στο αλισβερίσι με τη νέα πατρίδα, την ελεύθερη πλέον, θεώρησαν ριγμένες τις φαμίλιες τους στο δούναι και λαβείν…
Κάποτε, μια σοφή φίλη μού είχε πει βλέποντάς με να παθιάζομαι με τα πατριωτικά: «Μα γιατί χτυπιέσαι; Δεν έχεις καταλάβει ακόμα ότι...
οι Έλληνες είναι ιδιοκτήτες και όχι πατριώτες;»
Ο πατριωτισμός είναι το άλλοθι του προσωπικού τους συμφέροντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου