«Ακακος πιστεύει παντί λόγω». Επικαλούμαι τη σοφία του Σολομώντος για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Επειδή διάφοροι επαγγελματίες του πληκτρολογίου με θεωρούν χολώδη, γκρινιάρη, στριμμένο και κακό, σήμερα αποφάσισα να τους διαψεύσω.
Δηλώνω υπευθύνως ότι πιστεύω στην εξομολόγηση του κ. Τσίπρα. Ο άνθρωπος δήλωσε ότι είναι σοβαρός. Και μάλιστα δεν το δήλωσε ούτε στον καθρέφτη του, ούτε στην κ. Μπαζιάνα όταν εκείνη, στη διάρκεια καβγά, του ζήτησε να σοβαρευτεί επιτέλους. Το δήλωσε στη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης στο κανάλι Open.
Του χρωστώ ευγνωμοσύνη, αφού μου έδωσε την ευκαιρία να εκθέσω και εγώ το άκακον του χαρακτήρος μου.
Και μου έδωσε τη δυνατότητα να δω με τελείως διαφορετικό μάτι ορισμένα γεγονότα των τελευταίων μηνών. Οργάνωνε, ας πούμε, διαδηλώσεις και συγχρόνως κατηγορούσε την κυβέρνηση για αποτυχία στον περιορισμό της διάδοσης του ιού. Θα τολμήσω να το πω: διέκρινα έλλειψη σοβαρότητος. Ομως, από τη στιγμή που ο ίδιος δήλωσε πως είναι σοβαρός, είμαι αναγκασμένος να αναθεωρήσω την κρίση μου.
Απορούσα ο αφελής, πώς είναι δυνατόν ένα κοινοβουλευτικό κόμμα να υπερασπίζεται έναν δολοφόνο τρομοκράτη; Μήπως κάποιοι του δημιούργησαν και πάλι αυταπάτες; Εξήγησε ο άνθρωπος ότι ήθελε να αποτρέψει την ηρωοποίηση του εγκληματία. Από τη στιγμή που δήλωσε σοβαρός είμαστε υποχρεωμένοι να τον πάρουμε στα σοβαρά.
Θα με ρωτήσετε για ποιον λόγο κάποιος άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να δηλώσει ότι είναι σοβαρός.
Η απάντηση είναι απλή.
Γύρω μας κυκλοφορούν πολλοί κακοί άνθρωποι. Δύσπιστοι, έτοιμοι ακόμη και να αμφισβητήσουν τη σοβαρότητα του κ. Τσίπρα. Τον ακούν να προτείνει στην κυβέρνηση εκεχειρία διαδηλώσεων, αρκεί να σταματήσει να κυβερνά, θυμούνται ότι μόλις πριν είπε ότι δεν τις οργανώνει αυτός και αναρωτιούνται. «Μα τι λέει; Είναι σοβαρός;».
Τους αποστόμωσε με ένα λακωνικό «ναι, είμαι σοβαρός».
Με μπέρδεψε λίγο είναι η αλήθεια, διότι διευκρίνισε ότι δεν είναι τυχοδιώκτης. Πώς του πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας, όσο κακοί κι αν είναι, που τον θεωρούν τυχοδιώκτη;
Φίλος μού είπε ότι ξέρει τον γνωστό κάποιου γνωστού του που είχε αποκαλέσει τον Τσίπρα τυχοδιώκτη το 2015. Εκτοτε χώρισε, έχασε τους φίλους του και ζει μόνος κι έρμος σε ένα ψαροχώρι του Αιγαίου.
Ηταν τόσο διαφωτιστική η δημόσια εξομολόγηση του κ. Τσίπρα που σκέφτηκα ότι θα πρέπει να την επαναλαμβάνει σε τακτά χρονικά διαστήματα. Αν όχι δις εβδομαδιαίως, που θα ήταν το ευκταίο, τουλάχιστον άπαξ. Ανθρωποι είμαστε και ξεχνάμε εύκολα. Καλόν θα ήτο να μας υπενθυμίζει πως είναι σοβαρός.
Οχι τίποτε άλλο, γιατί...
τόσον καιρό ανησυχούσα για τη σοβαρότητά του και μέσα μου είχα αρχίσει να την αμφισβητώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου