Ηταν μια προσπάθεια αναβίωσης των Δεκεμβριανών του 2008 σε μικρογραφία, με τον ΣΥΡΙΖΑ στον ρόλο του υποκινητή, όπως και τότε. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να διαφωνεί με τη διαπίστωση – πάντως, στο δικό μου μυαλό, αυτό είναι καθαρό. Η ανακοίνωση με την οποία έσπευσαν από νωρίς να καταδικάσουν τα γεγονότα της Τρίτης στη Νέα Σμύρνη δεν αντισταθμίζει, είναι η γνώμη μου, τη στήριξη που αμέσως και εμμέσως παρείχε ο ΣΥΡΙΖΑ τις προηγούμενες εβδομάδες σε οτιδήποτε μπορούσε να προκαλέσει συγκεντρώσεις και έκτροπα: από τον νόμο για τα πανεπιστήμια μέχρι τον Κουφοντίνα. Μια φραστική καταδίκη εκ των υστέρων δεν φτάνει για να τον απαλλάξει από την ευθύνη της συμβολής του στα γεγονότα.
Η ειλικρινής απορία μου, όμως, είναι σε ποιο πολιτικό όφελος μπορεί να αποβλέπει η αναβίωση του 2008.
Κατ’ αρχάς, δεν είναι ποτέ δυνατόν να υπάρξει επανάληψη της Ιστορίας. Στα δεκατρία χρόνια που μας χωρίζουν από το 2008 και με τα όσα έχουν συμβεί στο μεταξύ, οι συνθήκες έχουν αλλάξει ριζικά, η σημερινή Ελλάδα δεν είναι εκείνη του 2008. Μόνον κάποιος επικίνδυνα ηλίθιος μπορεί να επενδύει στην κοινωνική ανυπακοή, τις ταραχές και την απώλεια ελέγχου της πανδημίας.
Δεν είναι η αναισχυντία και ο κυνισμός του ΣΥΡΙΖΑ που με ξενίζουν, αλλά η καταστροφική ανοησία που βρίσκεται πίσω από αυτά.
Είναι ασύλληπτο και...
απερινόητο στην ανοησία του να συμμαχείς με την πανδημία επειδή είναι εχθρός της κυβέρνησης.
Δεν έχω πια αμφιβολία ότι, για τον ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική δεν είναι παρά η συνέχεια του πολέμου με άλλα μέσα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου