Η κυρία Κασιμάτηι σχυρίστηκε ότι το «τιτίβισμά» της ήταν πολιτική ανάλυση με έντονη σκωπτική χιουμοριστική διάθεση. Αν η χιουμοριστική διάθεση αποτυπώνεται στο «μπάτσοι – γουρούνια – δολοφόνοι», προφανώς η πολιτική ανάλυση είναι το «η διεύρυνση γκαζώνει». Ή μπορεί και το αντίθετο. Οπως και να έχει, πολιτική ανάλυση που ολοκληρώνεται σε τρεις λέξεις, εκ των οποίων η μία είναι άρθρο, δεν έχω ματαδεί. Και τι είδους πολιτική ανάλυση είναι αυτή που, επί της ουσίας, σχολιάζει, τη λάθος πληκτρολόγηση ενός σούπερ στην τηλεόραση.
Από την άλλη βέβαια, αν χρειάζεται κάποιος να εξηγήσει το αστείο του, έχει εντελώς προβληματική σχέση με το χιούμορ. Και, εδώ που τα λέμε, δεν ξεχειλίζει δα και η σκωπτική διάθεση από το «μπάτσοι – γουρούνια – δολοφόνοι». Αν μη τι άλλο, λόγω υπερχρήσης. Ε τι να κάνουμε που ζούμε ακόμη εμείς που το ξέρουμε από τη δεκαετία του 1970 και δεν ξελιγωνόμαστε στα γέλια όταν βλέπουμε σήμερα τη διαδικτυακή αναβίωσή του. Σαν παλιό ανέκδοτο ένα πράγμα.
Η κυρία Κασιμάτη έχει κάνει κατά καιρούς και άλλα τέτοια «αστεία» στους λογαριασμούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αστεία που, εγώ τουλάχιστον, δεν τα πολυκαταλαβαίνω, αλλά πες ότι εγώ δεν έχω χιούμορ. Για παράδειγμα, το 2013, λίγες ώρες μετά το μακελειό στον Μαραθώνιο της Βοστώνης, είχε γράψει στο Twitter: «Κάτι μου λέει ότι και κάποιος δικός μας fit freak έτρεχε στον «Μαραθώνα» της Βοστώνης. Αλλά, ως γνωστόν, μόνο οι καλοί πεθαίνουν». Η σπόντα αφορούσε, εμμέσως πλην σαφώς, τον Γιώργο Παπανδρέου. Μπα σε καλό της, γελάσαμε πάλι.
Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, μια φορά έχω γελάσει πολύ με ανάρτηση της κυρίας Κασιμάτη. Τότε που είχε γράψει ότι...
Προκύπτουν θεματάκια όταν οι πολιτικοί πληκτρολογούν στα σόσιαλ μίντια. Ξεχνούν την ιδιότητά τους. Την οποία οφείλουν να τιμούν 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα, ιδιαίτερα μάλιστα όταν τους έχει τιμήσει με την ψήφο του το εκλογικό σώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου