ΔΙΕΘΝΗΣ ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ Μ@Λ@ΚΙ@ και "ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΡΘΗ" ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Μαθήματα ομοφυλοφιλίας στα σχολεία!…

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ...

[Η Θεωρία του φύλου δεν έχει τίποτε το επιστημονικό. Απορρίπτεται από τις αρμόδιες επιστημονικές ενώσεις και οι εισηγητές της είναι για…δέσιμο. Και κάποιοι, ίσως, και για τη φυλακή.  

Τι επέβαλε άραγε την εισαγωγή της στη δημόσια εκπαίδευση σε πολλές χώρες της Ευρώπης;  

Ας μην έχουμε καμμιά αμφιβολία, οι φωστήρες του Διαφωτισμού διαπνεόμενοι από  εωσφορικό μίσος κατά του χριστιανισμού και του θεσμού της οικογένειας προσπαθούν να αποδείξουν  ότι δεν ισχύει το ΄΄άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς΄΄. Και επιπλέον, για τη Νέα Τάξη της Διεθνούς του Χρήματος την οποία προωθούν, χρειάζονται ανθρώπους ανδρείκελα και όχι προσωπικότητες ικανές να την αμφισβητήσουν.

 

Η Εσθήρ Πιβέ* με το βιβλίο της ΄΄Ερευνα για τη θεωρία του φύλου΄΄ – απόσπασμα του οποίου θα διαβάσετε – μας δείχνει την καταιγιστική προπαγάνδα στην οποία υποβάλλονται οι μαθητές στη Γαλλία, μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος, να εγκαταλείψουν το οικογενειακό πρότυπο γενετήσιας συμπεριφοράς και να καταντήσουν ερείπια ψυχών και σωμάτων… .]

 

Από την  Εσθήρ Πινέ 

Πτυχιούχο Πολυτεχνείου, μητέρα τεσσάρων παιδιών και συντονίστρια του ομίλου VigiGender.

(Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος)

’’Θα γίνεις γυναίκα, αγόρι μου’’ και άλλα παρόμοια, παρά φύσιν και σατανικά, δηλητηριάζουν τη ζωή μικρών αγγέλλων, για να γίνουν μαριονέτες της Νέας Τάξης της Διεθνούς του Χρήματος.

…Οπως έχουμε δει, η οριστική διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών θα γίνει κυρίως με την αποδόμηση των γενετήσιων στερεοτύπων, με άλλα λόγια την καταστροφή τους.  

Ποιες είναι οι συνέπειες στην ανάπτυξή τους;

 

Χωρίς το γενετήσιο στερεότυπο, ο περιβάλλον κόσμος είναι παράλογος και ακατανόητος για το παιδί. Παράδειγμα, σε όλους τους πολιτισμούς, η ένδυση ξεχωρίζει τους άνδρες από τις γυναίκες, επειδή πληρεί ανθρώπινη ανάγκη. Προκαλούμε διαταραχή στα μυαλά των παιδιών  μπερδεύοντας αυτή τη διάκριση, λέγοντάς τους ότι είναι ελεύθερα να επιλέξουν. Χωρίς αναφορά στο αρσενικό και το θηλυκό, το παιδί αναγκάζεται να αυτοδιαμορφωθεί κυριολεκτικά, χωρίς σημεία αναφοράς. Και αυτό μπορεί να το οδηγήσει στην απελπισία να μην καταλαβαίνει ποιος είναι. “Εάν το παιδί δεν τροφοδοτείται πλέον με τα απαραίτητα συστατικά για να καθορίσει την ταυτότητά του, για το λόγο ότι παραμένει ελεύθερο να τη διαμορφώσει, απογυμνώνεται εκ των πραγμάτων από αυτή.’’ Επιπλέον, η αποσύνδεση της (επίκτητης) συμπεριφορικής διάστασης από την (έμφυτη) φυσιολογική διάσταση θα αποσταθεροποιήσει εκ βάθρων τους νεότερους. Τέλος, οι διαφορές είναι παρούσες και θα απαγορεύσουμε έτσι στο παιδί να σκέφτεται, να ονοματίζει την πραγματικότητα. Αυτό θα οδηγήσει σε ψυχικές διαταραχές και μαθησιακές δυσκολίες. Υπάρχει επομένως ένας διανοητικός κίνδυνος να μη μπορεί ένα παιδί να αναγνωρίζει διαφορές.


Παραθέτουμε τις διαπιστώσεις επαγγελματιών παιδικής ηλικίας (ιατρών, ψυχολόγων, παιδοψυχίατρων) σχετικά με τον αντίκτυπο της καταπολέμησης των στερεοτύπων στα παιδιά:

 

Επομένως, η θεωρία του φύλου επιχειρεί μια διπλή απάτη μεταξύ ίσου και ταυτόσημου. Γιατί η ισότητα δεν αρνείται τη διαφορά· για να είμαστε ίσοι πρέπει να είμαστε διαφορετικοί. Αλλιώς, είμαστε ταυτόσημοι, παρόμοιοι, κατάλληλοι, εναλλάξιμοι και συνεπώς δυσδιάκριτοι, και η έννοια της ισότητας περιττεύει.  

Η δεύτερη απάτη είναι η εξομοίωση της διαφοράς μεταξύ ανωτερότητας και κατωτερότητας. Μπορεί να είμαστε διαφορετικοί χωρίς να είμαστε καλύτεροι, ανώτεροι, ή λιγότερο καλοί, κατώτεροι. Η διαφορά δεν είναι απόρροια αξιολογικής κλίμακας, είναι μάλιστα η βάση της ανοχής. Η θεωρία του φύλου αρνείται τη διαφορά των αρσενικών και των θηλυκών ταυτοτήτων και  καταφεύγει γι’ αυτό σε ανεπίτρεπτα διανοητικά αμαλγάματα, σε σοφίσματα.

 

Αυτή η ιδεολογία, η οποία υποστηρίζει … όχι μια ισότητα δικαιωμάτων αλλά μια de facto ισότητα, ισότητα προσώπων, με τη βούλησή της να τυποποιήσει τις συμπεριφορές και να προσαρμόσει το σύνολο των ανθρώπων, ανοίγει το δρόμο στα πλέον τρελά ολοκληρωτικά σχέδια, όπως μας απόδειξε η ιστορία. Τέτοιες ιδεολογίες και προγράμματα «γενετήσιας αγωγής» σε ανήλικους στηρίχτηκαν σε αυτά τα σημασιολογικά ολισθήματα και αυτά τα παραδείγματα αλλαγών που βασίζονται σε διαστρεβλωτικά σοφίσματα  ισοδυναμίας και ισότητας.

 

Γιατί επιδιώκουν να αποδομήσουν τα πρότυπα της ενδοοικογενειακής μετάδοσης, που εγγράφουν το παιδί στην πατρότητα, για να του προτείνουν “ουδέτερα” πρότυπα προβαλλόμενα από τους θεσμικούς φορείς λήψης αποφάσεων και τις θεωρίες του φύλου;  

Πού αποσκοπεί μια κυβέρνηση όταν αφήνει να πιστέψουμε ότι το παιδί μπορεί να επιλέξει τη γενετήσιά του ταυτότητα έξω από τα οικογενειακά πρότυπά της, πράγμα που το φέρει σε θέση πανίσχυρη και παντοδύναμη (Είμαι αγόρι και είμαι κορίτσι, τα έχω όλα και δεν πρέπει να αρνηθώ ένα φύλο).  

Αυτό  αφ’εαυτού είναι σοβαρό για την ψυχική ανάπτυξη των παιδιών. Η πατρότητα και η οικογένεια μεταδίδουν ήδη μια παιδεία ως πρότυπα και αξίες. Και στηρίζουν με τρόπο ουσιαστικό την ανάπτυξη του παιδιού προς την πρόσβαση στη διαφορά των φύλων. Τίποτα δεν πρέπει να αποτρέψει τέτοια προσδιοριστικά πρότυπα που το παιδί κατάφερε, συχνά με δυσκολία, να οικοδομήσει και αυτό μέσα σε περιβάλλον σεβασμού της προσωπικής του ανάπτυξης. Έτσι, κάθε διδασκαλία των θεωριών του φύλου στα παιδιά θα πρέπει να απαγορευθεί, διότι πιστεύοντας ότι τους δίνουμε τη δυνατότητα να «ενσωματώσουν την ελευθερία επιλογής των προτύπων ταυτοποίησης» ( γενετήσιων, το υπενθυμίζουμε), αυτή η διδασκαλία αποσκοπεί στην αποδόμηση των ορόσημων τους.

 

Τα πρώτα θύματα της Θεωρίας του φύλου, ο Ντέιβιντ και ο Τζων – είναι τα μόνα; – στα οποία πειραματίστηκε – ως άλλος δρ. Μένγκελε στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης – για να επιβεβαιώσει τη θεωρία του ότι το φύλο δεν είναι βιολογικό αλλά επίκτητο, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Τζον Μόνι. Αυτοκτόνησαν πριν κλείσουν τα είκοσι, χωρίς να ασκηθεί οποιαδήποτε δίωξη σε βάρος του κ. καθηγητή! (Περισσότερες πληροφορίες: http://www.antibaro.gr/article/15905)

 

Δεν χρειάζεται να διδάσκουμε αυτές τις αμφιλεγόμενες θεωρίες για να αναπτύξουμε στα παιδιά το σεβασμό των διαφορών που πρέπει να ενσωματώσουν πέρα από τα ζητήματα της γενετήσιας ταυτότητας που είναι μόνο ένα μικρό τους κομμάτι. Δεν είναι παράδοξο να θέλουμε να επιβάλουμε στην κοινωνία, με ολοκληρωτικό τρόπο, ιδιάζουσες και εντελώς μοναδικές απεικονίσεις, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της θεωρίας του φύλου, κάτω από το πλασματικό πρόσχημα της καταπολέμησης της κυριαρχίας που επιβάλλεται έτσι σε όλο της το μεγαλείο;

 

«Αν δεν είμαστε bisexual…»

 

Η καταστροφή των στερεοτύπων των φύλων στα παιδιά, τα οποία εκφράζουν τις βαθύτερες επιθυμίες της αρσενικής και της γυναικείας καρδιάς και η αδιαφοροποίητη μεταχείριση των αγοριών και των κοριτσιών, η οποία αποσυνδέονται από αυτές τις επιθυμίες, θα διαμορφώσουν στην πραγματικότητα “υβριδικά όντα, μειωμένα ψυχολογικά, με συμπλέγματα  και για πολλούς σε εξέγερση κατά της κοινωνίας όταν η εφηβεία θα επηρεάσει τις αισθήσεις τους ».

 

Έτσι, όταν φτάσουν στην εφηβεία, οι νέοι χάνονται ανάμεσα στο σώμα τους που φωνάζει τη σεξουαλικότητά τους, αρσενική ή θηλυκή, και την κοινωνία που τους μιλάει με ό, τι βλέπουν και ακούν: «Το φύλο σου δεν έχει νόημα. Σημασία έχει να απολαμβάνεις  το σώμα σου, έτσι θα ευτυχίσεις.» Όλο και περισσότεροι νέοι έχουν πολλαπλές σεξουαλικές εμπειρίες, με το ένα ή το άλλο φύλο. Στο τέλος μιας ομιλίας για το φύλο που έκανα στη Νίκαια, μια νεαρή κοπέλα είπε ότι στο λύκειό της, αν δεν είμαστε “bi [σέξουαλ, προφανώς]”, “ξοφλήσαμε”. Μερικοί νέοι θέλουν να «αλλάξουν φύλο», πιστεύοντας ότι θα είναι καλύτερα. Πολλοί αηδιάζουν. Ένας γιατρός μου είπε στο τέλος μιας ομιλίας: “Με το κουταλάκι τους μαζεύω στο ιατρείο μου.’’ Όσο για τους ψυχολόγους, είναι συγκλονισμένοι.

 

Τι κάνουν αυτοί οι νέοι που αναζητούν την εσωτερική ενότητα και να ζήσουν σε αρμονία με αυτό που είναι, με άλλα λόγια να ζήσουν αυτό που θα επιτρέψει στη φύση τους να εκπληρωθεί; 

Λοιπόν, θα πιαστούν από τη μοναδική πραγματικότητα που τους επιτρέπει να γνωρίζουν ποιοι είναι: το σώμα τους. Και εδώ εισέρχεται το μεγάλο παράδοξο του φύλου: όσο περισσότερο η κοινωνία δρα για να εξομαλύνει τις συμπεριφορικές και κοινωνικές διαφορές μεταξύ των φύλων, τόσο περισσότερο αυτές ενισχύονται και προβάλλουν περισσότερο οι πραγματικές ανισότητες.

 

Πληθώρα σχολικών εγχειριδίων

Επιστήμες της Ζωής και της Γης

 

Το πρόγραμμα Eπιστήμες Ζωής και Γης  της 2ας Λυκείου Οικονομικής – Κοινωνικής και Λογοτεχνικής κατεύθυνσης έχει ένα κεφάλαιο με τίτλο “Πώς να γίνεις γυναίκα ή άντρας”. Οι εκδότες εγχειριδίων χρησιμοποίησαν εκτεταμένη βιβλιογραφία για να προβάλλουν στις λεπτομέρειές της τη Θεωρία του είδους.

Ο εκδοτικός οίκος Hachette έχει μια ολόκληρη σελίδα στο “Φύλο, μια κοινωνική κατασκευή”, όπου ο μαθητής μπορεί να διαβάσει ότι “η κοινωνία χτίζει σε μας, με τη γέννησή μας, μια ιδέα των χαρακτηριστικών του φύλου μας. Αυτό που ονομάζεται φύλο είναι αυτή η κοινωνική κατασκευή γύρω από το γένος» ή « Οι σχέσεις με το φύλο αναφέρονται στην κατανομή της εξουσίας μεταξύ γυναικών και ανδρών σε ένα δεδομένο πλαίσιο », «το βιολογικό φύλο μας αναγνωρίζει ως αρσενικό ή θηλυκό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι προσδιοριζόμαστε αναγκαστικά ως άνδρας ή γυναίκα.”

 

Στο εγχειρίδιο Bordas, εξηγείται στους μαθητές ότι «αν μια κοινωνική ομάδα έχει υψηλή εκτίμηση το ετεροφυλόφιλο ζευγάαρι και μια ισχυρή ομοφοβία, υπάρχει υψηλή πιθανότητα η πλειοψηφία των νέων να μάθει ετεροφυλόφιλα σενάρια». Δεν υπάρχει δηλαδή τίποτα το φυσιολογικό στη σαρκική επιθυμία άνδρα με γυναίκα.

 

Οικονομικές-Κοινωνικές Επιστήμες

 

Το πρόγραμμα της 1ης και 2ας Λυκείου περιλαμβάνει το κεφάλαιο “Πώς θα γίνουμε κοινωνικά ενεργοί; Οι οδηγίες για τη χρήση του καθηγητή αναφέρουν: “Θα δείξουμε ότι η οικογένεια και το σχολείο παίζουν ένα συγκεκριμένο ρόλο στη διαδικασία κοινωνικοποίησης των νέων. Θα λάβουμε υπόψιν τη διαφοροποιημένη φύση αυτής της διαδικασίας σε συνάρτηση με το φύλο και το κοινωνικό περιβάλλον.”

Σε όλα σχεδόν τα εγχειρίδια, τα επιλεγμένα κείμενα παρουσιάζουν τις διαφορές ανδρών-γυναικών ότι είναι αποκλειστικά κοινωνική κατασκευή για την οποία υπεύθυνοι είναι οι γονείς – ακόμη και οι καθηγητές. Το εγχειρίδιο της 2ας Λυκείου Οικονομικής και Κοινωνικής κατεύθυνσης για Ανώτερες Σπουδές των εκδόσεων Nathan είναι από τα σπάνια που δίνει επίσης κείμενα που αμφισβητούν το αξίωμα ότι η κοινωνικοποίηση μόνο οικοδομείται.

 

Για τον Magnard (1η Λυκείου): “Δεν γεννιέσαι γυναίκα, γίνεσαι”, η περίφημη φράση της Σιμόν ντε Μπωβουάρ, ή πάλι: “Γεννιέμαστε κορίτσι ή αγόρι; », συνοδεύοντας το ερώτημα με την εικόνα με έναν άνδρα με φούστα.  Ένα σαφές κείμενο, σύμφωνα με το οποίο οι συμπεριφορές των γονέων απέναντι στα παιδιά τους “συμβάλλουν στο να σφυρηλατήσουν σιγά σιγά τις ταυτότητες των φύλων οι οποίες, καθώς δεν είναι εκ φύσεως, καταλήγουν να ενσωματώνονται στα αγόρια και τα κορίτσια ως δεύτερη φύση”.

Στο εγχειρίδιο Hachette (1ηΛυκείου), σχετικά με τη στάση των γονέων και των εκπαιδευτικών απέναντι στο παιδί, γράφεται: “Ό καθένας θα προσπαθήσει να εμπνεύσει το φύλο του.”
 

Ανισότητες ανδρών και γυναικών

 

Το Πρόγραμμα Πολιτικής και Ηθικής Κατεύθυνσης για Ανώτερες Σπουδές της 3ης Γυμνασίου περιλαμβάνει τη διδασκαλία ‘’του σεβασμού όλων των άλλων, και κυρίως της εφαρμογής των αρχών της ισότητας γυναικών και ανδρών.’’  Ένα από τα μέσα που εκθειάζει είναι “η ανάλυση ορισμένων γενετήσιων στερεοτύπων με παραδείγματα από σχολικά εγχειρίδια ή συλλογές παιδικής λογοτεχνίας ή τον κινηματογράφο”.

 

Σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου διδάσκονται η αυτογνωσία και ο σεβασμός για τον άλλο, σε σχέση με τη συναισθηματική και γενετήσια εκπαίδευση, την προσωπική ταυτότητα, τη νομική ταυτότητα, τις διαφορετικές διαστάσεις της ισότητας, τις διαφορετικές μορφές διακρίσεων.

Το βιβλίο Hachette (για το Γυμνάσιο) γράφει ότι οι ανισότητες ανδρών-γυναικών υπάρχουν σε όλους τους τομείς και αναμειγνύει επιφανειακά διαφορά και  ανισότητα. Χαρακτηρίζει «ανισότητες σε βάρος των γυναικών» την κυριαρχία των ανδρών στον τομέα των οικοδομών, ενώ οι γυναίκες αποτελούν την πλειονότητα των μαιών. Αλλη “ανισότητα” σε βάρος των γυναικών: η κυριαρχία των ανδρών μεταξύ των μελών της Γαλλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου. Η γυναίκα παρουσιάζεται πάντοτε ως θύμα και, ως εκ τούτου, εμμέσως ο άνδρας ως παλιάνθρωπος.

 

Το εγχειρίδιο του Magnard για την 1η Γυμνασίου παρέχει στοιχεία που δείχνουν ότι τα κορίτσια έχουν μεγαλύτερη επιτυχία στις κατατακτήριες εξετάσεις των ΑΕΙ από ό, τι τα αγόρια, αλλά προσανατολίζονται περισσότερο προς τους παραϊατρικούς και κοινωνικούς κλάδους παρά στη μηχανική. Η εξήγηση που δίνεται είναι η εξής: ” Προορίζουμε τα αγόρια για επιστημονικές και τεχνικές κατευθύνσεις, τα κορίτσια προς τον λογοτεχνικό ή τον κοινωνικό τομέα […]. Στα αγόρια προσφέρουμε παιχνίδια που καλλιεργούν τη σκέψη, την τεχνική και την επιστημονική ανακάλυψη του κόσμου· στα μικρά κορίτσια, τι κάναμε ως τώρα; Είμαστε βέβαιοι ότι τα παιχνίδια μας δεν επηρέασαν τις επαγγελματικές μας επιλογές;’’ Τα ιατρο-κοινωνικά επαγγέλματα που επιλέγονται κυρίως από τα κορίτσια θα λέγαμε ότι υποτιμώνται στα σχολικά βιβλία. Οι γονείς εμφανίζονται πάντοτε ως οι ενόχοι αυτής της επιλογής, αυτοί που διαμόρφωσαν τα παιδιά τους προσφέροντας παιχνίδια και απαγορεύοντάς τους άλλωστε – διαφορετικά ο συλλογισμός δεν στέκει – να παίζουν με τα παιχνίδια του αδερφού τους ή της αδελφής τους .

 

Στο νέο θέμα της ταυτότητας, το τετράδιο εργασιών των εκδόσεων Hatier για τη 2α Γυμνασίου εξηγεί ότι «η ταυτότητα δεν καθορίζεται μια για πάντα, οικοδομείται και μεταβάλλεται σε όλη τη ζωή.» Έτσι, εξηγούμε στους μαθητές ότι η ταυτότητα επιλέγεται. Στο εγχειρίδιο Hatier, το θέμα της «προσωπικής ταυτότητας» παρουσιάζεται από ένα κείμενο για ένα άτομο που ανακαλύπτει την ομοφυλοφιλία του, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός μας είναι μέρος της ταυτότητάς μας, άμεση εφαρμογή της ιδεολογίας του φύλου.

 

Το εγχειρίδιο Hatier για την 2α Γυμνασίου περιλαμβάνει το κεφάλαιο «Καλύτερη γνωριμία για μια από κοινού καλύτερη ζωή», στην οποία παρουσιάζεται το 2σέλιδο «Η συναισθηματική και γενετήσια εκπαίδευση». Η δεξιά σελίδα έχει σε πλαίσιο «Φιλοσοφική γωνιά» με τίτλο «Γένος, Φύλο και Σεξουαλικότητα» αξιοσημείωτη σύνθεση της ιδεολογίας της Θεωρίας του φύλου: Δεν πρέπει να συγχέουμε το γένος, το οποίο καθορίζει τη βιολογική μας ταυτότητα και το φύλο, το οποίο είναι η πολιτιστική μας ταυτότητα. Η σεξουαλικότητα αναφέρεται σε ερωτικές προτιμήσεις και προσανατολισμούς. Δεν καθορίζεται από το φύλο μας, αλλά επιλέγεται ελεύθερα.

 

Λέγεται, μ’ αυτό τον τρόπο εμμέσως στους νέους, ότι το φύλο τους δεν είναι καθοριστικό για την ταυτότητά τους και δεν έχει καμιά σημασία, και ότι η σαρκική επιθυμία μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν έχει τίποτα το φυσιολογικό. Στην απέναντι σελίδα υπάρχουν δύο εικόνες: η μία με ένα ερωτευμένο ζευγάρι, αγόρι και κορίτσι, (εικόνα από την ταινία LOL), η άλλη με δύο αγόρια (εικόνα από την ταινία 17άρηδες) και το ακόλουθο σχόλιο: ” Η ταινία 17άρηδες, μιλάει για την ιστορία δύο αγοριών ηλικίας 17 ετών που περνούν από μια σχέση που βασίζεται στη βία σε μια φιλία που γίνεται ερωτική ιστορία. Ετεροφυλοφιλία και ομοφυλοφιλία εξομοιώνονται.

 

Και τα μαθηματικά υπέρ της θεωρίας του είδους!

 

Να μια άσκηση από το βιβλίο Μαθηματικών της 3ης Λυκείου Επιστημονικής κατεύθυνσης των εκδόσεων Hachette. Δόθηκε σε τάξη δημόσιου Λυκείου της περιοχής Pays de Gex:

΄΄Οι κάτοικοι του πλανήτη Ερμά μπορούν να επιλέγουν καθημερινά το φύλο τους: αρσενικό (Α) ή θηλυκό (Θ). Καθημερινά, το 1/3 των Ερμιανών με αρσενικό φύλο επιλέγουν το θηλυκό φύλο την επόμενη μέρα και...

 το 1/4 των κατοίκων με θηλυκό φύλο επιλέγουν το αρσενικό φύλο την επόμενη μέρα. Εστω Χν η τυχαία μεταβλητή που δίνει το φύλο κάτοικου του Ερμά την ημέρα ν (όπου {Α, Θ} θέτουμε {1, 2}). Να παραστήσετε την κατάσταση με γράφημα και να γράψετε το σχετικό πίνακα Τ. Χρησιμοποιώντας μια αριθμομηχανή ή ένα λογισμικό, υπολογίστε το T10. Υπολογίστε την πιθανότητα ένας κάτοικος του Ερμά, του οποίου το φύλο ήταν αρχικά θηλυκό, να το διατηρήσει μετά από 10 ημέρες΄΄.