Οσο και αν φαίνεται παράξενο, τα μαθητικά συλλαλητήρια, στις πόλεις του ελληνικού μακεδονικού βορρά, ήταν και θ’ αποδειχτούν ως ένα από τα ισχυρότερα ανατρεπτικά αναχώματα, ένθεν και ένθεν των ελληνικών συνόρων, για τη μεθοδευμένη εκχώρηση, προς τους Σκοπιανούς, των ισχυρότερων συστατικών της εθνικής μας κυριαρχίας: Της εθνικής μας ταυτότητας και της ονομασίας της ελληνικής επικράτειας.
Με άλλα λόγια, αυτό που δεν κατόρθωσε να το πραγματοποιήσει προδοτικά, ο εκ των πρωτεργατών της «ιδέας» για την ανθελληνική σλαβο-ρομά κλπ «Μακεδονία του Αιγαίου», Νίκος Ζαχαριάδης, το έχουν βάλει τώρα στα καλαπόδια*, ερήμην του ελληνικού λαού και του ελληνικού πολιτικού κόσμου, οι εν κρυπτώ, ελληνοσκοπιανοί διαπραγματευτές, Τσίπρας-Ζάεφ και Κοτζιάς-Ντιμιτρόφ.
Η άκρως αφελής και επιπόλαιη, σημερινή κυβέρνηση, λειτουργούσε μέχρι προχτές, με την ψευδαίσθηση, ότι ο ελληνικός λαός, που σε αναλογία 70-80%, θεωρεί προδοτικό το προσύμφωνο των Πρεσπών, αυτό λοιπόν το ποσοστό των Ελλήνων θα έπεφτε στον βαθύ ύπνο της λήθης…
Κούνια που τους κούναγε τους ίδιους τους μωροφιλόδοξους ψευδοδιεθνιστές… Διότι η αυτοστράτευση των μαθητριών και μαθητών των γυμνασίων-λυκείων αποδεικνύεται ο πιο αναπάντεχος κόλαφος, το συντριπτικό χαστούκι κατά των εθνομηδενιστών. Αυτών ακριβώς των «ριζοσπαστών», που εν ονόματι ενός παραχαραγμένου διεθνισμού, (ουκ, ένι Έλλην και Ιουδαίος), από τις σημερινές ψευδοαριστερές παρέες, επιστρατεύουν για το δημαρχιακό αξίωμα της Θεσσαλονίκης, την με ελάχιστα επαγγελματικά και ανύπαρκτα ηγετικά προσόντα, κυρία Νοτοπούλου για να μεταμορφώσει τη συμπρωτεύουσα του βορρά σε κέντρο αποφάσεων της Βαλκανικής (τρέμε Ρήγα Φεραίε!)
Αλλά το να εναντιωθείς με οποιαδήποτε μαχητά ή αμάχητα επιχειρήματα, στα νεολαϊίστικα συλλαλητήρια, κατά του μειοδοτικού προσυμφώνου των Πρεσπών, αυτό αποτελεί έναν απολύτως θεμιτό τρόπο λόγου και αντιλόγου.
Όμως το να ρίχνεις ασφαλίτικες και χωροφυλακίστηκες «ρετσινιές», στα γεμάτα από όνειρα και νεανικό σφρίγος ελληνικά νιάτα, αγόρια και κορίτσια της αξιοθαύμαστης εφηβείας, αυτό προφανέστατα μας παραπέμπει στις μαύρες σελίδες του μετεμφυλιοπολεμικού αστυνομικού κράτους (1949-1963 και 1967-1974). Ρετσινιές του τύπου «υποκινούμενα ακροδεξιά όργανα από τη Χρυσή Αυγή», δηλαδή ύβρεις, χωρίς το παραμικρότερο αποδεικτικό στοιχείο αυτών των κατηγοριών, που μας θυμίζουν το εβραϊκό άστρο με το οποίο οι ναζί, σημάδευαν τα σπίτια και τα μαγαζιά των Ισραηλιτών. Γιατί όχι και το κεφαλαίο Α με το οποίο σημάδευαν τα μαγαζιά των οπαδών της Αριστεράς οι ταγματασφαλίτες, για τα περαιτέρω…
Στις συκοφαντικές αυτές αθυροστομίες του προπαγανδιστικού επιτελείου της Κουμουνδούρου και του Μαξίμου, την απάντηση την έχουν ήδη δώσει τόσο οι γονείς των νεαρών διαδηλωτών, όσο και οι κατά τόπους ΕΛΜΕ των καθηγητών της ΜΕ, διαψεύδοντας και αποστομώνοντας τους συκοφάντες.
Και κλείνει η παρένθεση «κρούσματα αστυνομικού κράτους» με αυτό που κυκλοφορεί ευρύτατα στους κύκλους των διανοουμένων της Θεσσαλονίκης: «Τώρα θα έλθει και η σειρά των διάσημων προσωπικοτήτων, που τίμησαν με την επιστημονική τους προσφορά, την ελληνική Μακεδονία. Δεν αποκλείεται με τη σταλινική-γκεμπελική λογική της κατασκευής εχθρών, οι ψευδοαριστεροί εθνομηδενιστές να αφορίσουν και τη μνήμη του Μανόλη Ανδρόνικου»!
Όμως, πέρα από τον πολιτικό και ηθικό εκτροχιασμό του προπαγανδιστικού συκοφαντικού επιτελείου του κυβερνο-ΣΥΡΙΖΑ, το όλο θέμα έχει και την ιλαροτραγική του πλευρά. Διότι το ερώτημα, που προκύπτει από όλην αυτή την άνανδρη, εναντίον της ελληνικής εφηβείας εκστρατεία, είναι...
«Ποιος κατηγορεί ποιους, ως φασίστες και ακροδεξιούς»;
Και εδώ η απάντηση είναι μία: «Συριζαίοι και ΑΝΕΛίτες αγκαλιαστείτε και κυταχτείτε αγκαλιασμένοι στον καθρέφτη»!…
———————————
* Καλαπόδια: Τα μισοτελειωμένα χειροποίητα παπούτσια στην ειδική ξύλινη φόρμα.
Υ.Γ.: Το μόνο μεμπτό σημείο, σε όλη αυτή την ιστορία των εφηβικών κινητοποιήσεων είναι οι στερούμενες σοβαρότητας καταλήψεις των διδακτικών κτιρίων. Η λέξη «κατάληψη» είναι συνώνυμη του ονοματεπώνυμου Αλέξης Τσίπρας. Και αυτό θα αρκούσε για τον τερματισμό παρόμοιων ανόητων ενεργειών, που εκθέτουν την αξιοπρέπεια των νεαρών διαδηλωτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου