Από τον Δημήτρη Παπαγεωργίου
Είναι δικαίωμα κάθε αριστεριστή στη χώρα αυτή να καταγγείλει τα
πάντα. Από ρωσικές κατασκοπικές δραστηριότητες έως επιχειρηματίες,
«ακροδεξιούς», «παρακρατικούς» και όλα τα υπόλοιπα. Ο ίδιος όμως, από
ό,τι φαίνεται, αποτελεί κάτι σαν «ιερή αγελάδα». Δεν μπορεί να δέχεται
κανενός είδους κριτική και να «οχλείται» από διάφορους… παρακατιανούς!
Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνει κανείς από τον τρόπο με τον οποίο η
κυβέρνηση αντιδρά κατά των κινητοποιήσεων για το ζήτημα της Μακεδονίας.
Και δεν σταματά εκεί. Ενοχλείται ακόμη και από… blog posts! Δεν κάνουμε
πλάκα. Ηταν την Παρασκευή που ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε δελτίο Τύπου για
«στοχοποίηση» στελέχους του.
Σε αυτό αναφέρεται: «Με αφορμή την
υπογραφή της σε κείμενο με τίτλο “μιλάμε την ίδια γλώσσα”, με το οποίο
καταδικάζεται το κλίμα εθνικιστικής μισαλλοδοξίας του τελευταίου
διαστήματος, τοπικό ιστολόγιο (μπλογκ), την έβαλε στο στόχαστρο
κατηγορώντας την πως “τάσσεται υπέρ του ξεπουλήματος της Μακεδονίας στα
Σκόπια”. Η εν λόγω ανάρτηση αναπαράχθηκε ταχύτατα από ιστολόγια
παρόμοιου ιδεολογικού περιεχομένου, με αποτέλεσμα η κυρία Παπαλεξίου να
δεχτεί πλήθος οχλήσεων από ακροδεξιά στοιχεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης καταδικάζει το κλίμα τρομοκρατίας και τη στοχοποίηση προσώπων που επιχειρείται από την Ακροδεξιά».
Ακόμη
λοιπόν και το να αναφερθείς σε απόψεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί
«στοχοποίηση». Αποτελεί «κλίμα τρομοκρατίας». Στη χώρα η οποία έχει το
μεγαλύτερο πρόβλημα αριστερίστικης τρομοκρατίας σε ολόκληρη την Ευρώπη,
που έχει νεκρούς από αυτή, που έχει βόμβες να εκρηγνύονται δεξιά και
αριστερά, τα blogs δημιουργούν «κλίμα τρομοκρατίας».
Είναι σαφές
ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στρατηγική. Και η στρατηγική του είναι διπλή.
Από τη
μία να συσπειρώσει τη βάση του και από την άλλη να φοβίσει τους Ελληνες
πολίτες που θέλουν να αντιδράσουν. Να αντιδράσουν στο σχέδιό του να
δημιουργήσει «τετελεσμένα» κατά τους τελευταίους μήνες της παραμονής του
στην εξουσία.
Γι’ αυτό κάθε μέρα και κάποιο στέλεχός του βγαίνει για
να αποκαλέσει κάτι ακόμη όσους διαμαρτύρονται. Ξεκινήσαμε από τον
«ετερόκλητο όχλο» και φτάσαμε στους «φασίστες», τους «παρακρατικούς» και
τελικά στους «Ρώσους πράκτορες». Θεωρίες συνωμοσίας διακινούνται από τα
υψηλότερα πολιτειακά αξιώματα της χώρας και δεν ντρέπεται κανείς. Μέσα
χρησιμοποιούν ως «πηγές» κατασκοπικών ιστοριών «συμπεράσματα» Μη
Κυβερνητικών Οργανώσεων, που αντιμετωπίζονται ως αναξιόπιστες ακόμη και
στις ίδιες τις ΗΠΑ.
Με αδίστακτο τρόπο γίνεται υπερπροσπάθεια
ποινικοποίησης των πράξεων και αποανθρωποίησης των αντιδρώντων. Και το
δράμα είναι ότι...
υπάρχει ένα ποσοστό ανθρώπων που τα πιστεύουν αυτά. Και
δεν βρίσκεται κανείς να τους αποκαλέσει «ψεκασμένους». Αυτό δηλαδή που
πραγματικά είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου