ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΘΝΙΚΑ ΡΑΓΙΑΔΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Φοβισμένο κράτος

Από τον Θάνο Γκουρνέλο

Η επαφή και οι «σχέσεις» των Ελλήνων με τους Τούρκους αρχίζουν πολλούς αιώνες πριν, όταν τα πρώτα τουρανικά φύλα και ομάδες νομάδων ταξίδεψαν από τη Μογγολία και τη ΝΑ Σιβηρία προς την Ευρώπη. Από τότε έως σήμερα γράφτηκαν πολλές σελίδες βίαιης Ιστορίας, δίχως όμως να μπορούμε να διακρίνουμε στον ορίζοντα μια ομαλοποίηση των σχέσεων αυτών.

 

Στη σημερινή εποχή η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία αντελήφθη νωρίς ότι το γειτονικό τουρκικό κράτος δεν αποσκοπεί στη δημιουργία ενός υγιούς κλίματος ή στην ανάπτυξη θερμών εμπορικών, οικονομικών και λοιπών σχέσεων. 

Ετσι αποφάσισε να αντιμετωπίσει την επιθετική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, διά της πλαγίας. Κατά την πεποίθηση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και σχεδόν όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων, από την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας και επέκεινα, η ευρωπαϊκή κατεύθυνση της Ελλάδας και η συμμετοχή των δύο κρατών στο ΝΑΤΟ θα εξασφάλιζαν όχι απλώς την αποθάρρυνση της επιθετικότητας των Τούρκων αλλά και την εισαγωγή των δημοκρατικών και… φιλελεύθερων αξιών στη γείτονα.

 

Καθώς οι δεκαετίες περνούσαν, η τουρκική εξωτερική πολιτική συνέχιζε να είναι επιθετική, εθνικιστική, κυρίαρχη και δεν έδειχνε να φοβάται κυρώσεις.  

Σε ένα κρεσέντο ερασιτεχνισμού και αδυναμίας αντίληψης της επικινδυνότητας, σε πολλαπλό πάντα επίπεδο, της τουρκικής πολιτικής και των διεθνών σχέσεων, οι Ελληνες πολιτικοί επιδόθηκαν σε επιλογές που απέτυχαν παταγωδώς. Κλάδοι ελαίας, ζεϊμπέκικα, κουμπαριές (!), «σύμφωνα ειρήνης και φιλίας» και προγράμματα εμπέδωσης της ελληνοτουρκικής φιλίας, επισκέψεις μαθητών των δύο χωρών και μια σειρά άλλων κινήσεων, οι οποίες είχαν στόχο, για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, να δείξουν ότι η Ελλάς είναι χώρα «φιλειρηνικών προθέσεων» και σέβεται μια «φίλη και σύμμαχο χώρα».

Σήμερα δύο Ελληνες στρατιωτικοί είναι φυλακισμένοι στην Τουρκία. 

Ξέρετε, αν είσαι σύμμαχος κάποιου, δεν φυλακίζεις τους στρατιώτες του. Φαντάζεστε να έκαναν δύο Γάλλοι στρατιώτες παραβίαση των ελβετικών συνόρων; Το πολύ πολύ να τους κερνούσαν κρουασάν. 

Δυστυχώς, η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι παντελώς αποτυχημένη, διότι...

 επέλεξε να μη μιλά τη γλώσσα της ισχύος αλλά να κρύβεται πίσω από το δάκτυλό της, κοροϊδεύοντας τον ίδιο της τον λαό ότι η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ αποτελούν εγγυητές ειρήνης και σταθερότητας. 

Ο ελληνικός λαός με τη σειρά του επέλεξε να έχει αυτούς τους πολιτικούς και εν τέλει η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία επέλεξε να είναι ένα μικρό και φοβισμένο κράτος, το οποίο χρωστάει χρήματα και είναι ανίκανο να ασκήσει εθνική κυριαρχία.