ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Γιδοβοσκών μοίρα...

Του ΜΙΧΑΛΗ ΦΙΟΡΑΝΤΕ

Η μοίρα τών γιδοβοσκών
είναι ψηλά στά όρη
μέ τίς κατσίκες συντροφιά
καί μέ τήν Τερψιχόρη.
•••
Κοιτούν τήν πόλη ψύχραιμοι
τρίζοντας τούς οδόντας
καπνίζουν τά τσιγάρα τους
μέ γέλιο τραγουδώντας.
•••
Έχουνε φτώχεια οι αγροί
εκείνοι δέν δειλιάζουν
είναι ποιμένες, αρχηγοί
-οι λύκοι τούς θαυμάζουν.
•••
Τσάμπα πίνουν τό γάλα τους
καί μέσα η χωριάτα
απλώνει τά σεντόνια τους
όμοια, παρόμοια γάτα.
•••
Τό σούρουπο τό φωτεινό
είναι Θεού μαγεία
καί είς τό υπογάστριο
θεριεύει τήν υγεία.
•••
Οι ώρες οι ποιμενικές
είναι αγγέλων γένους
μοιάζουνε μέ χρυσαφικά
λαλούν, ζητούν επαίνους.
•••
Κάτω στά κρεματόρια
κι επί πεζοδρομίων
θρηνούν οι αλιγάτορες
τήν δόξα τών Ιμίων.
•••
Καί ο φονιάς απέναντι
στούς όρχεις του μάς γράφει
πότε στής Σμύρνης τίς λιθιές
κι άλλοτε στήν Ανάφη.
•••
Μά ο ποιμένας «αγνοεί»
βεβαίως εσκεμμένως
τών ανοήτων τ’ άσματα
καί τών σαχλών τό «μένος».
•••
Κάθεται στό Αχούρι του
καί σιγοτραγουδάει
τών δέ προβάτων νουνεχής
τίς τρίχες τους μαδάει.
•••
Ντύνεται καί φουστανελάς
μέ γκλίτσα γιά κοντάρι
κι άς είναι κάτω οι αστοί
στάσιμοι στό φανάρι.
•••
Δέν ξέρει τ’ είναι κόκκινο
καί ούτε σταματάει,
στού φεγγαριού τήν έκλειψη
εκείνος περπατάει.
•••
Νόμοι παράνομοι, Βουλή
δέν ξέρει τί σημαίνουν,
οι Νόμοι πού υπηρετεί
είναι αυτοί πού μένουν,
•••
είναι τό απυρόβλητο
τής Φύσης μεγαλείο
κι ουχί μεγάρων τό σαχλό
καί ξένων εργαλείο.
•••
Βράδιασε κι η βροχούλα του
ποτίζει τά λιοστάσια
ενώ η Πόλη κάτω του
τρώει απ’ τά καφάσια.
•••
Θά ‘θελα...

 είς στόν Όλυμπο
καί στούς Δελφούς συνάμα
θά θέσω τήν κατάρα μου
μέ τήν Πυθία Ντάμα.
………………………………….
………………………………….
Ο Ποιμήν είναι ο Εύμαιος
καί αναμένει τόν Οδυσσέα
νά δώσει τό μπαξίσι του
στούς πάντοτε μνηστήρες
άδοντας μέ τό αιχμηρό
του δοξάρι.