Φίλος που θήτευσε στην ΚΝΕ και σπούδαζε στη Βουλγαρία τη δεκαετία του
’80, θυμάται γελώντας μια απίστευτη ιστορία. «Είχαμε μαζευτεί καμιά
εικοσαριά Ελληνες φοιτητές (και περήφανοι κομμουνιστές) και αποφασίσαμε
να βοηθήσουμε το χτίσιμο του σοσιαλισμού στη Βουλγαρία κάνοντας κάποια
“κόκκινα μεροκάματα”. Απευθυνθήκαμε, λοιπόν, στον εργοδηγό που είχε
αναλάβει ένα κομμάτι ενός μεγάλου δρόμου στην περιοχή κι αυτός μας έδωσε
αξίνες, φτυάρια και ένα καροτσάκι για να μετακινήσουμε έναν μικρό
λοφίσκο παγωμένης άμμου –ήταν και χειμώνας, βλέπετε– από την μια μεριά
του δρόμου στην απέναντι. Σκάβαμε επί ώρες και μέχρι αργά το μεσημέρι
είχαμε καταφέρει να μετακινήσουμε το “βουνό”. Αφού τελειώσαμε κι
αρχίσαμε να λέμε τα εμψυχωτικά συνθήματα για τον κομμουνισμό που θα
νικήσει τον ιμπεριαλισμό, βλέπουμε μια μπουλντόζα να μετακινεί το
“βουνό” μας στην άλλη άκρη του δρόμου, εκεί ακριβώς απ’ όπου με κόπο το
μεταφέραμε. Τρέχουμε γρήγορα στον εργοδηγό για να σταματήσουμε το
“λάθος” κι αυτός αφοπλιστικά μάς απαντά: “Εσείς πολύ καλά κάνατε τη
δουλειά σας και η κομμουνιστική πατρίδα μου σας ευχαριστεί. Αλλά ξέρετε,
αύριο έρχεται για κόκκινο μεροκάματο η Νεολαία της Κούβας και, πέρα από
τη μετακίνηση της άμμου, δεν έχω άλλη δουλειά να τους δώσω”».
Για την κομμουνιστική αντίληψη το βασικό δεν είναι η παραγωγή χρήσιμων
προϊόντων και υπηρεσιών· είναι να δουλεύουν οι άνθρωποι, ακόμη και να
μεταφέρουν πέρα-δώθε ένα «βουνό» άμμου χωρίς παραγωγικό αποτέλεσμα.
Για
τη νεοκομμουνιστική αντίληψη το βασικό δεν είναι καν να δουλεύουν. Είναι
να προσλαμβάνονται στο Δημόσιο.
Στην κυβέρνηση έχει γίνει πλέον εμμονή:
προσλήψεις να γίνονται κι, από εκεί και πέρα, γαία πυρί μειχθήτω. Εξ ου
και ο υπουργός Μετανάστευσης Γιάννης Μουζάλας δήλωσε ότι «δεν είναι
τραγικό το να κηρυχθεί η χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης γιατί αυτό
μπορεί να σου λύσει τα χέρια σε προσλήψεις». Λογικό! Οπως πολύ λογική θα
ήταν μια δήλωση του τύπου «δεν είναι τραγικό να πέσει μια ατομική βόμβα
στην Ελλάδα, γιατί έτσι θα ανοίξουν πολλές δουλειές στην οικοδομή και
θα προσλάβουμε χιλιάδες για την περίθαλψη όσων επιζήσουν».
Η λογική σ’
αυτή τη χώρα έχει πάει περίπατο και δυστυχώς έχει χαθεί...
Και άντε, ας πούμε ότι κηρύσσεται η χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης
και, λόγω προσφυγικού, υλοποιείται η παλιά υπόσχεση του ΣΥΡΙΖΑ για
100.000 προσλήψεις στο Δημόσιο. Μετά; Οταν με το καλό έχει τελειώσει η
προσφυγική κρίση, ποιο θα είναι το παραγωγικό αποτέλεσμα για τη χώρα,
πέρα από το γεγονός ότι κάποιες χιλιάδες νέοι θα έχουν επιπλέον μόρια
για να προσληφθούν στο Δημόσιο; Τι θα μείνει από την περιπέτεια που ζει η
χώρα;
Θα συμφωνήσουμε ότι κάπως πρέπει να αντιμετωπιστεί η προσφυγική κρίση
και εκ των πραγμάτων κάποιοι θα δουλέψουν γι’ αυτή. Από τη φύση της όμως
η προσφυγική κρίση είναι ένα τραγικό συμβάν και εκ των πραγμάτων η χώρα
–παρά τις όποιες προσλήψεις θα κάνει η κυβέρνηση– θα επιβαρυνθεί πολύ.
Αν και η χώρα οφείλει να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, δεν μπορεί να
θεωρείται καλοτυχία το τσουνάμι των δύστυχων που σκάει στις ακτές μας,
ασχέτως αν στα πολιτικά γραφεία των υπουργών και βουλευτών τρίβουν τα
χέρια τους κι ετοιμάζουν τα γνωστά μπιλιετάκια για τις επικείμενες
προσλήψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου