Μικρή σύνοψη του κυβερνητικού αλαλούμ τα
τελευταία 24ωρα:
Ο Πρωθυπουργός με τον υπουργό Εξωτερικών συγκρούονται
με τον Πρωθυπουργό της Αυστρίας που παραβιάζει κοινοτικές αποφάσεις –και
η Χριστοδουλόπουλου διαδηλώνει έξω από την πρεσβεία του– αλλά
συγκρούονται και μεταξύ τους: ο Τσίπρας παλεύει να μείνουν στην Ελλάδα
30-50.000 πρόσφυγες, ο Κοτζιάς δηλώνει ότι το "όριο αντοχής" της
είναι….150.000!
Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών
προσβλέπει στη λύση δημογραφικού της χώρας διά της απορρόφησης προσφύγων
και αθωώνει τη Βιέννη δηλώνοντας: "Η Αυστρία των 9 εκατομμυρίων έχει
πάρει 95 χιλιάδες, θα φτάσει τους 130, η Ελλάδα δεν μπορεί να
απορροφήσει 20 και 30 χιλιάδες ανθρώπους;".
Ο υπουργός Μετανάστευσης απειλεί τους Ευρωπαίους με μονομερή μέτρα –τα οποία ουδείς αποφάσισε–
και μιλάει για κάποιο κυβερνητικό "plan Β"- το οποίο ουδείς βλέπει.
Ο
υπουργός Ναυτιλίας θεωρεί ότι θα λύσει το πρόβλημα "αν μοιράσει τους
πρόσφυγες στον άξονα από τον Πειραιά ως την Ειδομένη".
Ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί να
λειάνει τις αντιθέσεις η κυβέρνηση οξύνει τους τόνους τους και
ταυτόχρονα εκλαμβάνει τη χορήγηση των κονδυλίων για την ανακούφιση των
προσφύγων ως... εισροές στο κρατικό ταμείο για να κάνει προσλήψεις -ενώ
θα διατεθούν σε όποιον αναπτύσσει αντίστοιχες δράσεις.
Σ' αυτό το περιβάλλον επίκειται μια
σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην οποία
ο Πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να μοιραστεί τις ευθύνες του για όσα
(δεν) έπραξε ως τώρα και να εξασφαλίσει τη συγκατάθεσή τους για
αποφάσεις που έχει ήδη ανακοινώσει. Δηλαδή τους καλεί να οδηγηθούν ως
πρόβατα επί σφαγή στο βωμό μιας διαδικασίας στην οποία ή θα ταυτιστούν
με την πολιτική του, ή θα του δώσουν λαβή να τους κατηγορήσει για την
αποτυχία της.
Από πλευράς ουσίας πρόκειται για μια
συζήτηση χωρίς πρακτική αξία. Οι ροές των προσφύγων επηρεάζονται από τις
διαθέσεις των πολιτικών κομμάτων. Και οι αποφάσεις των κοινοτικών
οργάνων και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων δεν έχουν ως προϋπόθεση τη γνώμη
του Λεβέντη και του Σταύρου. Για εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι πρόκειται.
Για την ακρίβεια όπως φάνηκε και σε άλλες περιπτώσεις η σύσκεψη υπό τον
εγγυητή του πολιτεύματος εκλαμβάνεται από την κυβέρνηση ως κολυμβήθρα
του Σιλωάμ.
Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα η
σύσκεψη εγκυμονεί τον κίνδυνο να λειτουργήσει ως άλλοθι στη
νέα κυβερνητική εξυπνάδα: να καταφύγει η Ελλάδα σε βέτο.
Ήτοι να
μπλοκάρει είτε αποφάσεις στο προσφυγικό και να αυτοπεριχαρακωθει ως
ομαδικός χώρος υποδοχής προσφύγων, είτε γενικότερες κοινοτικές αποφάσεις
και να πάρει το δρόμο προς την έξοδο.
Θα ήταν ολέθριο να το δεχτούν τα
κόμματα. Ότι η κυβέρνηση το διαφημίζει ήδη απλώς επιβεβαιώνει μια ατάκα
του Αυστριακού λογοτέχνη Ουγκο φον Χοφμανσταλ: "Το πιο επικίνδυνο είδος
βλακείας είναι η εξυπνάδα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου