ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Εχω Τιτανικό! Πάμε μια βόλτα;

Κόμμα ακούμε και κόμμα δεν βλέπουμε. Από δω το πάει, από κει το πάει, δεν το ξεφουρνίζει να γελάσουμε με μαύρο δάκρυ...
 

Του  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

Ο πλοίαρχος Εντουαρντ Τζον Σμιθ (1850-1912), στα 62 του, είχε εξαιρετική δουλειά. Αξιοζήλευτη. Ηταν ο καπετάνιος του Τιτανικού. Γερό σκαρί, θαύμα της τεχνολογίας για τα δεδομένα της εποχής. Οπως ήδη θα γνωρίζετε, ο Τιτανικός δεν πρόλαβε να κάνει πολλά δρομολόγια. Για την ακρίβεια, έκανε μόνο ένα. Στις 14 Απριλίου 1912 είχε ένα έκτακτο ραντεβού με ένα παγόβουνο και λίγες ώρες αργότερα με τον πάτο της θαλάσσης. Ο καπετάνιος ξύπνησε από το τράκο. Στις 11.40 το βράδυ. Επειτα από ώρα, έδωσε οδηγίες εγκατάλειψης του πλοίου και δεν τον ξαναείδε ανθρώπινο μάτι. Μάλλον ακολούθησε τον Τιτανικό στον υγρό τάφο του.

Πάντως, ένα είναι το σίγουρο: Από το 1912 μέχρι σήμερα, ο Εντουαρντ Τζον Σμιθ δεν ξανακυβέρνησε πλοίο. Πιθανότατα να το αρνείτο ακόμα κι αν ζούσε και του το ζητούσαν. 

Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει ακριβώς την ηλικία του καπετάνιου του Τιτανικού: Είναι 62 ετών (παρόλο που τον λένε χαϊδευτικά «Γιωργάκη»). Στην καθισιά του ο ΓΑΠ μπορεί να καταναλώσει ολόκληρο στόλο από Τιτανικούς. Πάντα τους βουλιάζει και πάντα θέλει κι άλλους, ο ακούραστος!


Τώρα ο πολυαγαπημένος ηγέτης, που έσωσε την Ελλάδα σφηνώνοντας στη ράχη της το καρφί της τρόικας και περνώντας γύρω από τον λαιμό της τη θηλιά του Μνημονίου, πρέπει να διακρίνει παράθυρο ευκαιρίας για να ξαναπάρει στα στιβαρά χέρια του το πηδάλιο του Τιτανικού. Εβγαλε χθες ανακοίνωση, όπου καμαρώνει για το ναυάγιο! Διαβάστε τι λέει ο άνθρωπος: 

 «Γιατί η χώρα μας, με θυσίες, κόπο και προσπάθειες που ξεκίνησαν από τις αρχές του 2010, κατάφερε να κάνει τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή στην ιστορία των χωρών του ΟΟΣΑ». 

Το ρεκόρ του γδαρσίματος και του καψίματος της γούνας μας και του θανατικού ο αεικίνητος Τζέφρι το καταγράφει ως κάτι... θετικό!

Επίσης, γράφει και το εξής: 

«Τα ελλείμματα που περιορίσαμε δραστικά δεν ήταν παρά το σύμπτωμα μιας βαθύτερης κρίσης. Κρίση Δημοκρατίας. Κρίση ενός πελατειακού συστήματος. Ενός κράτους και ενός οικονομικού, μιντιακού και πολιτικού κατεστημένου, που πολλαπλασίαζε αδικίες αντί να προωθεί αξίες».
 

Αν θυμάμαι καλά, το μιντιακό σύστημα ήταν που διέκοπτε τηλεοπτικό πρόγραμμα για να μεταδώσει Τζέφρι να «πληρώνει τα διόδια μόνος του», τα Χριστούγεννα του 2004...