"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Αριστερής υπερπαπάτζας συνέχεια

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας την ώρα που ανακοινώνει στους μαθητές ότι ολόκληρη η μεταφρασμένη «Πράβντα» περνάει στη διδακτέα ύλη!


Ο πρόδρομος του αγχωτικού διαδικτύου ήταν όλο το φάσμα της ελληνικής Αριστεράς. 


Θυμάστε τους ξεσηκωμούς για τη Λατινική Αμερική;

 

Τη μία έκαναν πορεία για την Κούβα. Την άλλη διαδήλωναν για το Ελ Σαλβαντόρ. Την παράλλη έκαναν απεργία για τη Βενεζουέλα, την Ονδούρα, τη Γη του Πυρός, το Εκουαδόρ και όλες τις συναφείς χώρες με τα ανεπίλυτα προβλήματα, τους φιλόξενους ανθρώπους και τα πολυβόλα που ηχούν στις φτωχογειτονιές. Αυτά τα έκαναν στην Ελλάδα. Επεφτε μια πιστολιά στη Βολιβία, μποτίλιαρε η Βασιλίσσης Αμαλίας στην Αθήνα από τους ερυθρούς φανατικούς χασομέρηδες.




Κολλούσε το ταξί σου στην κίνηση, έχανες το ραντεβού με τον οδοντίατρο, σε διέλυε ο πόνος της κάθε κουφάλας και πλήρωνες μαλλιοκέφαλα, αφού το ταξίμετρο δεν σταματάει όποτε φρενάρει το ταξί. Φυσικά, η ηγεσία της ποικιλόχρους Αριστεράς (ποικιλόχρους, όπως λέμε πιτυρίαση) έκανε μαρσάκια στα μέλη της για να τους κρατάει ζεστούς, μη τυχόν και χρειαστεί να γίνει επανάσταση και είναι νωθροί και δεν προλάβουν να σηκωθούν από την καρέκλα του καφενέ.  


Ταυτόχρονα δικαιολογούσε δραστηριότητες και διάφορες δαπάνες (ανθρώπινου δυναμικού, εργατοωρών, επαναστατικής βουλήσεως κ.ά.) στη μητέρα Σοβιετία, η οποία πλήρωσε μέχρι χρεοκοπίας τους ανθρώπους που προσποιούνταν τους Τσεγκεβάρηδες, αλλά στην ουσία φιλοδοξούσαν να γίνουν πασοκτζήδες.

 

Και όλοι στις πορείες, τις διαδηλώσεις, τα αναρίθμητα κομπαρσιλίκια της Αριστεράς είχαν (και έχουν) φάτσες μουντρούχικες, συνοφρυωμένες, φθονερές, τιγκαρισμένες στη δίψα για εκδίκηση, στο άγχος και τα συναφή. 
  

Αυτοί φταίνε; 


Ετσι γεννήθηκαν; 


Υπάρχει DNA επίδοξου κοινωνικού αγωνιστή που με τα χρόνια μεταλλάσσεται σε Τσουκάτο;  

Οχι. Ακόμα κι αν υπήρχε, πήγε όλο στον Τσουκάτο και δεν έμεινε για τους υπόλοιπους. Η Αριστερά πολεμάει τη χαρά από την αυγή του χρόνου και επιδιώκει τα μέλη της να είναι και να φαίνονται αγριεμένα επειδή έτσι πείθουν περισσότερο ως ανιδιοτελείς ποπολάροι.




Για να επιτύχουν τη μουρτζουφλίαση των μελών τους, τα βομβαρδίζουν με περιττές ειδήσεις που αφορούν λογιών λογιών καταστροφές: Εκλεισε εργοστάσιο στην έρημο Γκόμπι. Συλλήψεις κομμουνιστών στην Ισλανδία. Αυτοκτόνησε κογιότ στο Τέξας επειδή ο κυβερνήτης είναι ρεπουμπλικάνος. Απεργοσπάστες σε εργοστάσιο της Ουαλίας. Ανοδος της Δεξιάς στις εκλογές των συνδικάτων της Γιούτα στο Αμέρικα. Κάποιος μάτιασε την Παπαρήγα και φτερνίστηκε (η Αλέκα).  


Σαν το διαδίκτυο. Μεταδίδει τη μια καταστροφή μετά την άλλη κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα εκτός από το να εξυπηρετείς αυτόν που σου μαυρίζει την ψυχή...

Δεν υπάρχουν σχόλια: