Του ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΔΗ
Η Ελλάδα από χθες τα μεσάνυχτα είναι και πάλι αιχμάλωτη των
συνδικαλιστών της ΔΕΗ και απειλείται για ακόμη μια φορά με συσκότιση.
Μοναδικό τους αίτημα να μη σπάσει η ΔΕΗ και ο έλεγχος των μετοχών να
παραμείνει στο κράτος και το κυριότερο, βέβαια, οι διακόπτες στα χέρια
τους.
Η νοοτροπία τελικά δεν αλλάζει, ό,τι και αν συμβεί στη χώρα. Ο
Νίκος Φωτόπουλος, ως άλλος «Παπαφλέσσας», ετοιμάζεται για αντάρτικο, ενώ
τη δόξα του έχουν ζηλέψει και άλλοι συνδικαλιστές, που θέλουν να γίνουν
Φωτόπουλοι στη θέση του.
Όμως αποτελεί τη μέγιστη πρόκληση
απέναντι στην κοινωνία η στάση των συνδικαλιστών της ΔΕΗ. Χρόνια τώρα
βλέπουμε το ίδιο έργο. Όταν μία απόφαση δεν αρέσει ή όταν κάποιο αίτημά
τους δεν ικανοποιείται πηγαίνουν με την ίδια ευκολία που κάποιος πάει
στο γραφείο του το πρωί και κατεβάζουν τους διακόπτες. Θεωρούν τη ΔΕΗ
ιδιοκτησία τους. Και για γίνουμε πιο σαφείς, όχι ιδιοκτησία του
ελληνικού λαού, αλλά δική τους.
Αλήθεια, έτσι συμβαίνει και σε άλλους
εργασιακούς χώρους;
Οι εργαζόμενοι στις εφορίες θεωρούν δικές τους τις
εφορίες;
Οι εργαζόμενοι στο τάδε σούπερ μάρκετ το θεωρούν δικό τους;
Πώς
γίνεται και μόνο στη ΔΕΗ συμβαίνει αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι οι
συνδικαλιστές στη ΔΕΗ έχουν κάθε λόγο να αντιδρούν και να μη θέλουν την
πώληση της «μικρής ΔΕΗ». Αν αυτό συμβεί αυτομάτως χάνουν... τους
διακόπτες. Δεν θα τους έχουν πια στα χέρια τους και δεν θα μπορούν να
τους χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν. Να τους ανεβάζουν και να τους
κατεβάζουν όποτε θέλουν.
Στον «ιερό» αγώνα τους για τη διατήρηση κατοχής
των... διακοπτών έχουν άξιο συμπαραστάτη τους τον πρόεδρο της
αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλ. Τσίπρα, που κήρυξε ανένδοτο απέναντι στην
προσπάθεια της κυβέρνησης να προχωρήσει στην πώληση της «μικρής ΔΕΗ».
Τι φοβάται, άραγε; Γιατί επιμένει να θέλει η ελληνική οικονομία να
παραμείνει η τελευταία σοβιετικού τύπου οικονομία της Ευρώπης;
Όμως όλοι αυτοί που κόπτονται δήθεν για το συμφέρον του Έλληνα
καταναλωτή ποιον πλήττουν με τη συσκότιση της χώρας;
Ποιος θα νιώσει στο
πετσί του ένα ενδεχόμενο black out;
Ο ίδιος ο καταναλωτής. Αυτός που
έχει ένα ζαχαροπλαστείο, ένα κρεοπωλείο, ένα μπακάλικο, αυτός που έχει
ένα μικρό παιδί ή κάποιον ηλικιωμένο και μένει στο κέντρο της Αθήνας και
θέλει λίγη δροσιά το καλοκαίρι κ.ά.
Αλήθεια, το έχουν σκεφτεί
αυτό οι συνδικαλιστές και ο ΣΥΡΙΖΑ που σχεδιάζουν να βυθίσουν τη χώρα
στο σκοτάδι;
Αλλά, προφανώς, όλοι αυτοί αφήνουν σε δεύτερη μοίρα τους
«ταπεινούς» και προτάσσουν το ύψιστο προσωπικό τους συμφέρον που είναι
να διατηρήσουν υπό τον έλεγχό τους, το μεγάλο τους όπλο... τους
διακόπτες.
Δεν μπήκαν καν στον κόπο να συζητήσουν τις λεπτομέρειες του
σχεδίου. Το απορρίπτουν ακόμη και ως φιλοσοφία λέγοντας το πολύ απλό:
Οι
ιδιώτες θα αυξήσουν τις τιμές, θα σας «πιουν το αίμα». Θέλουν μία ΔΕΗ
χωρίς ανταγωνισμό και χωρίς επενδύσεις. Και, βέβαια, θεωρούν πολυτέλεια
να σκεφτούν ότι η αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ που τόσο πολεμήθηκε, όταν
έγινε, από τους τότε συνδικαλιστές και την τότε αντιπολίτευση, έφερε
μειώσεις τιμών, έφερε νέες θέσεις εργασίας, έφερε νέα προϊόντα και
βελτίωσε σημαντικά την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών. Όλα αυτά
για τον κ. Φωτόπουλο και τους άλλους «Φωτόπουλους» είναι ψιλά γράμματα.
Και να κλείσουμε με μία μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια:
Στο μεσοδιάστημα και όταν συμμετείχαν στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου,
δεν πήραν πίσω ούτε τον ΟΤΕ, ούτε την προβλήτα του Πειραιά. Το αντίθετο,
έδωσαν περισσότερο ΟΤΕ στους Γερμανούς και παρείχαν στην Cosco κάθε
δυνατή διευκόλυνση.
Γιατί στην Ελλάδα είναι άλλο να είσαι στην
αντιπολίτευση και άλλο στην κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου