Το θέμα κυριαρχεί στην επικαιρότητα μετά τις δηλώσεις του Σουλτάνου ότι θα πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες, ανοίγοντας τα σύνορά του.
Ολοι προβληματίζονται με το τι θα γίνει αν όλοι αυτοί βρεθούν ξαφνικά στην Ελλάδα, αλλά δεν είδα κανένα να προβληματίζεται με το ερώτημα «γιατί να έλθουν αυτοί όλοι στην Ελλάδα;».
Εντελώς συμπτωματικά το τεύχος Αυγούστου του National Geographic ασχολείται με το θέμα των προσφύγων και των μεταναστών, από όπου άντλησα ενδιαφέροντα στοιχεία.
Το θέμα των προσφύγων είναι ιδιαίτερα λεπτό και πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να παρεξηγήσει τις προθέσεις μου, γι’ αυτό θέλω να κάνω μια μικρή προσωπική παρένθεση.
Η οικογένειά μου έζησε την προσφυγιά από την Κύπρο. Ο τάφος του Πατέρα μου (πέθανε το 1972 πριν από την εισβολή) βρίσκεται στην πράσινη ζώνη που χωρίζει τη Λευκωσία. Κάτι οικόπεδα που είχε η μητέρα μου στη γενέτειρά της, τον Αγιο Δομέτιο, βρίσκονται και αυτά στην πράσινη ζώνη και φυσικά είναι εντελώς άχρηστα. Η αδελφή μου Ειρήνη ζούσε μέχρι το 1974 με τον άντρα της και τα τέσσερα παιδιά της στην πανέμορφη Αμμόχωστο. Οταν έγινε η εισβολή στην Κύπρο εγκατέλειψαν τα υπάρχοντά τους, μπήκαν όλοι σε ένα αυτοκίνητο, πέρασαν μέσα από τις Αγγλικές Βάσεις και βρέθηκαν τελικά στο Λονδίνο. Ηταν τόσο μεγάλη η βιασύνη τους να φύγουν προκειμένου να σωθούν, που προτίμησαν να φύγουν στριμωγμένοι σε ένα αυτοκίνητο ώστε να μη χωριστούν. Ετσι εγκατέλειψαν ένα καινούργιο αυτοκίνητο Alfa Romeo Giulia Sprint GT που είχα χαρίσει στον μεγαλύτερο ανιψιό μου. Η αδελφή μου δούλεψε πωλήτρια στου Selfridges στο Λονδίνο μέχρι που ξαναστάθηκε στα πόδια της και γύρισε στην Κύπρο ύστερα από πολλά χρόνια. Από την περιπέτεια αυτή όλοι μάθαμε πολλά πράγματα, αλλά και κάτι που σημάδεψε τη ζωή μας. Η αδελφή μου είχε μανία με την ακίνητη περιουσία και όλη της η περιουσία ήταν ακίνητα στην περιοχή της Αμμοχώστου. Τα έχασε όλα! Αυτό εννοούν όταν συμβουλεύουν να «μην έχεις όλα σου τα αυγά σε ένα καλάθι», γιατί πραγματικά μπορεί να τα χάσεις όλα σε μια στιγμή. Ενα στέλεχος μεγάλης ξένης ασφαλιστικής εταιρείας έλεγε στους συνεργάτες του πολύ χαρακτηριστικά τα εξής: «Οταν ασφαλίζετε τον στόλο ενός εφοπλιστή, να σκέφτεστε ότι υπάρχει πάντοτε η πιθανότητα όλα τα πλοία να βρεθούν στο ίδιο λιμάνι και να καταστραφούν όλα μαζί». Δύσκολα, αντιμετωπίζουμε τη ζωή έτσι, αλλά δυστυχώς πολλές φορές η ζωή μάς επιφυλάσσει δυσάρεστες και απίθανες εκπλήξεις. Κλείνει η παρένθεση.
Πάμε τώρα στο θέμα μας.
Γιατί έρχονται οι πρόσφυγες στην Ελλάδα;
Παρακαλώ, αφιερώστε λίγο χρόνο να δείτε το διάγραμμα. Αυτό δημοσιεύθηκε στις 18 Ιουνίου 2017 στο περιοδικό ΒΗΜΑgazino, αλλά είμαι βέβαιος ότι πολύ λίγοι το πρόσεξαν και ακόμα λιγότεροι το κατάλαβαν.
Το διάγραμμα αυτό δίνει τη μοναδική εξήγηση γιατί οι πρόσφυγες γέμισαν την Ελλάδα το 2015. Είναι η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση του «μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις».
Τα στοιχεία του διαγράμματος προέρχονται από τις πλέον αξιόπιστες πηγές: Την Google και την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η δε επεξεργασία έγινε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ερευνών Pew.
Η κίτρινη γραμμή δείχνει το πλήθος (σε χιλιάδες) των αφίξεων προσφύγων στην Ελλάδα, η οποία κορυφώνεται τον Οκτώβριο του 2015 με 212.000 πρόσφυγες.
Η μπλε γραμμή παριστάνει τη σχετική μεταβολή των αραβόφωνων αναζητήσεων με τη λέξη «Ελλάδα» από την Τουρκία και κορυφώνεται τον Αύγουστο του 2015.
Η συσχέτιση είναι απόλυτη, αποδεικνύοντας ότι πριν αποφασίσουν οι πρόσφυγες να έλθουν στην Ελλάδα διερευνούσαν τις συνθήκες που θα αντιμετωπίσουν.
Οσο λοιπόν έβλεπαν ότι η Ελλάδα είναι ξέφραγο αμπέλι (ελέω Σύριζα) τόσο πιο πολλοί έπαιρναν το ρίσκο να έλθουν στη χώρα μας, προκειμένου να βρουν διάδρομο προς την Ευρώπη!
Για θυμηθείτε την Τασία που μας έλεγε ότι οι πρόσφυγες έρχονται στην Ελλάδα, λιάζονται στην Ομόνοια και μετά… εξαφανίζονται. Αυτά διάβαζαν στο Google οι πρόσφυγες στην Τουρκία και έτσι κατέφθαναν εδώ προκειμένου να… εξαφανιστούν στην Ευρώπη.
Ακόμα, θυμηθείτε τις πρώτες ενέργειες του Σύριζα που κατάργησε τις κλειστές δομές όπου διέμεναν οι πρόσφυγες, υποτίθεται για λόγους ανθρωπιστικούς. Το 2015 πέρασαν στην Ελλάδα 800.000 πρόσφυγες. Πολλοί εγκλωβίστηκαν όταν έκλεισαν τα βόρεια σύνορά μας, τον Μάρτιο του 2016. Το αποτέλεσμα ήταν ότι παράλληλα περιορίστηκαν δραματικά οι αφίξεις, όπως ακριβώς αποδεικνύεται από το διάγραμμα.
Σας καλώ να προβληματιστείτε: Η πολιτική που εφάρμοσε ο Σύριζα έκανε καλό ή κακό στους πρόσφυγες;
Η δική μου θέση είναι ότι έκανε πολύ περισσότερο κακό σε αυτούς αλλά και στη χώρα μας.
Ρίσκαραν τη ζωή τους και τα χρήματά τους για να βρεθούν σε άθλιες συνθήκες σε καταυλισμούς που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε τέτοια μεγέθη, γιατί πίστεψαν ότι η Ελλάδα είναι ο εύκολος δρόμος για την Ευρώπη. Αν γνώριζαν εκ των προτέρων ότι δεν μπορούν να πάνε πουθενά, αμφιβάλλω αν θα επιχειρούσαν το επικίνδυνο ταξίδι.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα.
Στον προσφυγικό καταυλισμό Nizip 1, στην Τουρκία, όπου ζουν 30.000 πρόσφυγες από τη Συρία, οι συνθήκες διαβίωσης είναι υποφερτές. Οι πρόσφυγες ζούνε σε τέντες. Σε κάθε τέντα υπάρχουν κρεβάτια, μια μικρή κουζίνα και τηλεόραση. Μάλιστα, δορυφορική τηλεόραση προκειμένου να ενημερώνονται για την πατρίδα τους αλλά και για τον προορισμό τους. Κοινόχρηστες είναι μόνο οι τουαλέτες και το ντους. Κάντε μια σύγκριση με τη Μόρια για να αντιληφθείτε τη διαφορά και το κίνητρο να αφήσει κάποιος την «πολυτέλεια» του Nizip 1, για να καταλήξει στη Μόρια!
Το διάγραμμα παρουσιάζει το πρόβλημα αλλά αποκαλύπτει και τη λύση:
Αν οι πρόσφυγες αντιληφθούν ότι ερχόμενοι στην Ελλάδα θα εγκλωβιστούν ή θα γυρίσουν πίσω και έτσι δεν θα μπορούν να πάνε πουθενά, να είσαστε βέβαιοι ότι δεν θα προσπαθήσουν καν να διασχίσουν τη θάλασσα ρισκάροντας τη ζωή τους και πληρώνοντας τους δουλέμπορους.
Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν αυθαίρετος αφορισμός, αλλά σκοπεύω να τεκμηριώσω την άποψή μου αυτή.
Στοιχεία από το National Geographic.
Η Σαουδική Αραβία που βρίσκεται πολύ πλησίον στη Συρία και το Πακιστάν, δεν έχει κανένα πρόσφυγα, γιατί απλούστατα δεν δέχεται πρόσφυγες. Μια χώρα με την ίδια θρησκεία, την ίδια γλώσσα δεν δέχεται πρόσφυγες από πουθενά και φυσικά κανένας δεν θέλει να πάει σε μια χώρα όπου είναι ανεπιθύμητος. Αντίθετα, δέχεται μετανάστες προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους. Το 37% του πληθυσμού, δηλαδή 12,2 εκατομμύρια εργάτες, είναι μετανάστες που απασχολούνται σε υπηρεσίες και την οικοδομή. Στην Κύπρο επίσης το 16% του πληθυσμού είναι νόμιμοι μετανάστες που εργάζονται στο νησί. Υπάρχουν πολύ λίγοι πρόσφυγες, παρά το γεγονός ότι η Κύπρος απέχει ελάχιστα από την Τουρκία και τον Λίβανο.
Μπορεί να ακούγεται κυνικό και απάνθρωπο, αλλά δυστυχώς ο μοναδικός τρόπος για να αφοπλίσει κανείς την απειλή του Σουλτάνου να πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες, είναι να κάνει τους πρόσφυγες να μη θέλουν να έλθουν στην Ελλάδα και να εγκλωβιστούν εδώ.
Δυστυχώς, για όσο διάστημα θα εξακολουθήσουμε να είμαστε ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου όποιος θέλει έρχεται και μετά έχει ο Θεός, θα εξακολουθήσουμε να συντηρούμε το πρόβλημα και να συμμετέχουμε στην περαιτέρω δυστυχία των ήδη δυστυχισμένων προσφύγων.
Για να συνειδητοποιήσουμε τη ζημιά που έκανε ο Σύριζα στο θέμα αυτό, μια απλή σύγκριση είναι αρκετή.
Το 2015 ήλθαν στην Ελλάδα 800.000 πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ η Ισπανία, μια χώρα 46,7 εκατομμυρίων κατοίκων, το 2017, που ήταν ο χειρότερος χρόνος της για τις προσφυγικές ροές, δέχτηκε μόλις 28.300 πρόσφυγες και μετανάστες (πηγή: UNHCR The UN Refugee Agency).
Είναι σκόπιμο να τα γνωρίζουμε όλα αυτά γιατί ο Σύριζα με την ανικανότητα και την ασχετοσύνη που χαρακτηρίζει τα στελέχη του, δημιούργησε ένα τεράστιο πρόβλημα τόσο στη Χώρα μας όσο και στους δυστυχισμένους πρόσφυγες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου