Από τον Σάββα Καλεντερίδη
Στην ευρύτερη περιοχή μας υπάρχουν δύο σοβαρές εστίες έντασης,
τουλάχιστον όπως τις αντιλαμβάνεται η Αγκυρα.
Η μία, που είναι και η
σοβαρότερη, είναι αυτή της Βόρειας Συρίας, όπου οι ΗΠΑ φαίνεται ότι
είναι αποφασισμένες να συμβάλουν αποφασιστικά στη δημιουργία ενός
αυτόνομου κράτους στις περιοχές που εκτείνονται ανατολικά του ρου του
Ευφράτη, όπου και τα κυριότερα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου
της Συρίας.
Πέραν του ότι το επισήμανε και ο ΥΠΕΞ της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ σε
προχθεσινές δηλώσεις του, είναι σχεδόν σίγουρο ότι το κράτος αυτό θα
γίνει, από το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι θα εξοπλίσουν και θα
εκπαιδεύσουν έναν στρατό 30.000 ανδρών και γυναικών, ο οποίος θα
αναλάβει την προστασία των συνόρων με το Ιράκ και την Τουρκία και την
εσωτερική τάξη και ασφάλεια. Μάλιστα, για τον σκοπό αυτόν ενέγραψαν στον
φετινό προϋπολογισμό κονδύλιο της τάξης των 560.000.000 δολαρίων, μόνο
για το 2018. Αρα, όταν φτιάχνεις έναν στρατό, φτιάχνεις τη ραχοκοκαλιά
του κράτους.
Η απόφαση αυτή των ΗΠΑ ώθησε τον Ερντογάν στο να αιτηθεί από τον
Πούτιν την άδεια να εισβάλει στην Αφρίν, για να κινηθεί στη συνέχεια
ακόμα και εναντίον των ΗΠΑ, στην Ιεράπολη / Μένπετζ και στις άλλες
περιοχές ανατολικά του Ευφράτη, διαλύοντας έτσι τις δομές που επιχειρεί
να οικοδομήσει η Ουάσινγκτον.
Ο Ερντογάν, παίρνοντας την απόφαση
να τα βάλει ακόμα και με τις ΗΠΑ, για να αποτρέψει στη συνέχεια τη
δημιουργία του τρίτου κουρδικού κράτος στο έδαφος της Τουρκίας, οδήγησε
σε τέτοιον βαθμό τη ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής της χώρας του, ώστε
τα περιστατικά στο Οικόπεδο 3 της κυπριακής ΑΟΖ και στα Ιμια να
φαίνονται ήσσονος σημασίας. Και γι’ αυτό έχει τεράστιο ενδιαφέρον η
επίσκεψη Τίλερσον στην Αγκυρα, όπου οι Τούρκοι αξιωματούχοι, αρχής
γενομένης από τον Ερντογάν, κάθε άλλο παρά τον περιμένουν με ανοιχτές
αγκάλες.
Οι δηλώσεις επισήμων και τα δημοσιεύματα στον τουρκικό Τύπο
τις τελευταίες μέρες είναι δηλητηριώδη και τοξικά, ενδεικτικά του
κλίματος που επικρατεί στην Αγκυρα για τον υψηλό προσκεκλημένο. Πάντως,
εντύπωση προκαλεί το γεγονός της παρουσίας του πρέσβη των ΗΠΑ στην
Αθήνα, του κ. Πάιατ, ο οποίος πέταξε για την Αγκυρα για να συναντηθεί με
τον πολιτικό προϊστάμενό του.
Αν και είναι παρακινδυνευμένο να
κάνει κανείς προβλέψεις, δεν μπορούμε παρά να υπογραμμίσουμε ότι και το
θέμα του Οικοπέδου 3 της κυπριακής ΑΟΖ αλλά και αυτό των Ιμίων εμπίπτουν
στα ενδιαφέροντα των ΗΠΑ, υπό την έννοια ότι η Ουάσινγκτον επιθυμεί την
επίλυση του Κυπριακού αλλά και του ζητήματος των Ιμίων και των «λοιπών
γεωγραφικών σχηματισμών» στο Αιγαίο για έναν εξαιρετικά σοβαρό λόγο. Αν
λυθεί το Κυπριακό και αν, για παράδειγμα, Ελλάδα και Τουρκία οδηγηθούν
στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να καθοριστεί το ιδιοκτησιακό
καθεστώς των νησίδων και των βραχονησίδων στο Αιγαίο, που δεν έχουν
περιέλθει ονομαστικά στην ελληνική κυριαρχία με βάση κάποια συμφωνία,
τότε θα έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Τι εννοούμε;
Οτι αν «λυθεί» το
Κυπριακό και πέσουν οι υπογραφές της Αγκυρας στην όποια συμφωνία και αν
το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποφασίσει τι ανήκει σε ποιον στο
Αιγαίο, τότε, αφενός, θα επικρατήσει ηρεμία στη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ, που
ταλαιπωρείται από τις «ελληνοτουρκικές διενέξεις», και, αφετέρου, θα
μπορεί να συνεχιστεί απρόσκοπτα η διαδικασία εκμετάλλευσης των
ενεργειακών αποθεμάτων στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, πάντα υπό
την υψηλή εποπτεία της Ουάσινγκτον.
Υπό την έννοια αυτή, τα επεισόδια στο Οικόπεδο 3 και στα Ιμια ή η
συνέχεια αυτών των επεισοδίων στο εγγύς μέλλον μπορεί να λειτουργήσουν
ως επιταχυντές των διαδικασιών για την επίλυση του Κυπριακού και την
προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αν σκεφτεί κανείς ότι μια
τέτοια «διευθέτηση» σημαίνει ότι...
ο Ελληνισμός της Κύπρου δέχεται στην
ουσία τα αποτελέσματα της εισβολής και της κατοχής, ενώ ο ελλαδικός
Ελληνισμός παραιτείται μια για πάντα από το δικαίωμα επέκτασης των
χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και δέχεται να παραπέμψει σε ένα
δικαστήριο ζητήματα που σχετίζονται με την εθνική κυριαρχία του.
Οσο
για το timing, μάλλον είναι το πιο κατάλληλο, αφού μετά την επιστροφή
του Ελληνα πρωθυπουργού από την Ουάσινγκτον ως διά μαγείας άνοιξαν όλα
τα θέματα με Αλβανία, Σκόπια και Τουρκία. Γιατί να μην ανοίξουν κι αυτά
λοιπόν;
Εδώ το «μεγάλο παζάρι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου