"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητο ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Υπήρχαν αιτίες πριν από το αυτογκόλ

Δεν χρειαζόταν το τελευταίο «αυτογκόλ» -με βάση τη ποδοσφαιρική ορολογία που εν προκειμένω ταιριάζει πλήρως- του κ. Ζουράρι για να οδηγηθεί στα αποδυτήρια. Εδώ και πάρα πολύ καιρό θα έπρεπε να έχει χάσει τη θέση του στο κυβερνητικό σχήμα και μάλιστα ως υφυπουργός Παιδείας...


Βεβαίως οι απαράδεκτες, όχι μόνο από πλευράς περιεχομένου αλλά και αισθητικής, δηλώσεις και οι βωμολοχίες του για τους οπαδούς δύο ιστορικών ποδοσφαιρικών ομάδων αποτέλεσαν τη σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Δεν υποτιμάται κατά κανέναν τρόπο η αρνητική σημασία τους. Οπως είναι προφανές ότι δεν υποτιμήθηκε και ο καταστροφικός επικοινωνιακός απόηχός τους από το Μέγαρο Μαξίμου και τις ηγεσίες των συγκυβερνώντων κομμάτων, όταν αποφάσισαν να ζητήσουν την παραίτησή του.


Ακόμη κι αυτό όμως συντελέστηκε, όπως προκύπτει, με κάποιο δισταγμό. Ο κ. Ζουράρις δεν παύθηκε αμέσως, όπως ήταν το επιβαλλόμενο. Μεσολάβησαν μερικά εικοσιτετράωρα, το θέμα πήρε διαστάσεις, οι αντιδράσεις φούντωσαν, ένας άλλος βουλευτής της κυβερνητικής πλειοψηφίας βρήκε την ευκαιρία να προβεί σε δημόσιους «ηρωισμούς», έτοιμος να προκαλέσει ρήγμα, και όταν πια δεν υπήρχε επί της ουσίας άλλη επιλογή εκλήθη να γράψει την παραίτησή του (και με το ύφος που την έγραψε!). Σε μια φάση ιδιαίτερα λεπτή, με πολλά μέτωπα ανοιχτά, ο χειρισμός αυτός δεν στέλνει τα απαραίτητα μηνύματα αποφασιστικότητας...


Η πραγματικότητα είναι ότι έχουν προηγηθεί πολλές αιτίες που επέβαλλαν την αποπομπή του sui generis κ. Ζουράρι. Κι αυτές ακόμη οι πρόσφατες προσβλητικές και φτηνές δηλώσεις του για τις εκδρομές των μαθητών και περί «μπορντέλων», που κάθε άλλο παρά συνάδουν με την ιδιότητα του πανεπιστημιακού και του υφυπουργού Παιδείας, δεν είναι τίποτε μπροστά στα ατοπήματα που έχει διαπράξει κατά το παρελθόν. Και μόνο η -έστω και «καθ' υπερβολήν», όπως δικαιολογήθηκε στη συνέχεια- δήλωσή του ότι ως χώρα «και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει» ήταν αρκετή για να έχει σταλεί σπίτι του


Αλλωστε...
 στον ένα και πλέον χρόνο που κύλησε έκτοτε το έργο του ως υφυπουργού μάλλον ανύπαρκτο είναι...


Editorial της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: