"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΚΗΦΗΝΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: 5,5 εκατ. ευρώ «καπνός» στην Καπναποθήκη Κεράνη για χάρη του δημόσιου κηφηναριού που αρνείται να μεταφερθεί στου Ρέντη γιατί δεν το βολεύουν οι συγκοινωνίες ! - Οι Καρανίκοβασιλάκηδες του δημοσίου είναι ΑΝΙΚΗΤΟΙ !



Αναρωτιόμαστε πολλές φορές τι πάει στραβά στις διαπραγματεύσεις και δεν μπορούμε να πείσουμε τους δανειστές για το δίκαιο των θέσεών μας. Αλλά έρχονται και κάποιες άλλες φορές που αναγκάζεσαι να πιστέψεις πως το πρόβλημα των υπουργών είναι πολύ μεγαλύτερο και δεν έχει να κάνει μόνο με το Μνημόνιο αλλά με μια συνολικότερη αδυναμία τους να πείσουν. Ακόμα και τους υπαλλήλους τους, στους οποίους θεωρητικά έχουν μια κάποια εξουσία.


Δείτε για παράδειγμα το κτίριο Κεράνη, το οποίο επί 14 χρόνια αποτελεί το «μήλον της Εριδος» μεταξύ διαφορετικών κάθε φορά υπουργών και εργαζομένων.


Η υπόθεση δεν αφορά το πείσμα κάποιου πολιτικού. Αφορά την εξοικονόμηση πολλών εκατομμυρίων ευρώ, από αυτά που δεν μας περισσεύουν. Για το κτίριο της οδού Θηβών, όπως σημείωσε πρόσφατα σε ερώτησή του στη Βουλή ο βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. Δημήτρης Καμμένος, το Δημόσιο έχει δαπανήσει από το 2012 μέχρι σήμερα περισσότερα από 70 εκατ. ευρώ για να το αξιοποιήσει. Παράλληλα, και σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέθεσε πριν αποχωρήσει ο Τρύφων Αλεξιάδης, το ίδιο Δημόσιο δαπανά για τις ανάγκες στέγασης 1.027 υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών σε 7 διαφορετικά κτίρια 232.000 ευρώ το μήνα (δηλαδή 2.784.000 ευρώ το χρόνο) και άλλα 221.000 ευρώ το μήνα για το κτίριο Κεράνη (δηλαδή 2.640.000 ευρώ). Συνολικά, δηλαδή, 5,5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως γίνονται καπνός σε μια πρώην καπναποθήκη, γιατί οι υπηρεσίες αρνούνται τη μεταφορά τους. Για την ακρίβεια, μεταφέρθηκε μόνο μια νεοσύστατη υπηρεσία του υπουργείου με 35 υπαλλήλους, όταν το κτίριο είναι χωρητικότητας 2.400 θέσεων.


Σε όλα αυτά τα χρόνια έχουν αρνηθεί να μεταφερθούν εκεί οι υπάλληλοι του ΥΠΕΧΩΔΕ επί Κώστα Λαλιώτη, του υπουργείου Τουρισμού επί Δημήτρη Αβραβόπουλου, του υπουργείου Εργασίας επί Ανδρέα Λοβέρδου και επί Λούκας Κατσέλη, της Κεντρικής Γραμματείας Πληροφοριακών συστημάτων επί Παντελή Οικονόμου, του Αγροτικής Ανάπτυξης επί Μάξιμου Χαρακόπουλου, ακόμα και των δικαστηρίων Πειραιά επί υπουργίας Αντώνη Ρουπακιώτη.


Οι εργαζόμενοι προτάσσουν ότι η περιοχή του Ρέντη απέχει 6 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας και δεν εξυπηρετείται από συγκοινωνιακά μέσα. 


 Αν τώρα πούμε πως αυτή τη δικαιολογία...
 δεν θα μπορούσαν να την πουν εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, θα χαρακτηριστούμε ανάλγητοι νεοφιλελεύθεροι.  


Ας πούμε λοιπόν κάτι άλλο: Μήπως να πήγαιναν στις διαπραγματεύσεις με τη Βελκουλέσκου οι συνδικαλιστές; Μπορεί και να την έπειθαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: