ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Toυ ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ
Με το «Όχι» του λαού και τη συναίνεση των αρχηγών. Και τη βοήθεια του
Θεού, την ευχή της Παναγίας και ένα καλό ξεμάτιασμα.
Ας έχει και το
γράμμα του Φιντέλ ως φυλαχτό στον κόρφο του. Πρέπει, άλλωστε, να είναι ο
μοναδικός ηγέτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πήρε συγχαρητήρια επιστολή
από τον Κάστρο.
Ο Τσίπρας στις Βρυξέλλες. «Η μπάλα στο γήπεδο των
δανειστών» σημειώνει, στον πρωτότυπο είναι η αλήθεια, τίτλο της η
«Αυγή».
Δυστυχώς και το γήπεδο των δανειστών είναι. Και αυτή τη στιγμή
το blame game δεν ενδιαφέρει κανέναν πέρα από τον ιστορικό του μακρινού
μέλλοντος που θα καταγράψει ποιος γύρισε το πόμολο της εξόδου. Αλλά και ο
ιστορικός, αν συμβεί το μοιραίο, δεν θα αποδώσει την καταστροφή της
χώρας στη σύνοδο κορυφής που δεν σεβάστηκε τη γενναία απόφαση του
ελληνικού λαού. Τέλος πάντων, ας δούμε το αισιόδοξο σενάριο:
Δεν θα
καταστραφεί η χώρα, αλλά θα καταστραφούμε εμείς.
Δεν θα βγούμε από το
ευρώ, αλλά θα παραμείνουμε στον πολιτισμό, διεκδικώντας την ευημερία για
την επόμενη γενιά.
Αν, όλα, λοιπόν πάνε καλά, τι περιμένουμε να έχει
μαζί του ο Τσίπρας επιστρέφοντας από τις Βρυξέλλες;
Το βέβαιον είναι ότι δεν θα περάσει καλά. Α, ναι, ακόμα και κοινωνικά
θα ζοριστεί. Στην Ευρώπη των προσκυνημένων, που θα έγραφε και το
«Χωνί», η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι δημοφιλής. Και να πεις ότι
βελτίωσε τη θέση μας;
Κάθε άλλο. Πηγαίνουμε στη ύστατη διαπραγμάτευση
χωρίς κανένα σύμμαχο. Ακόμα χειρότερα, πηγαίνουμε με πολλούς εχθρούς.
Αυτά που λένε δημοσίως οι εκπρόσωποι των εταίρων είναι σοκαριστικά
σκληρά όταν ακούγονται μεταξύ φίλων. Όμως δεν είμαστε πια φίλοι. Και
τους ζητάμε κάτι περίπλοκο: να περάσουν από τα κόμματα, τα κοινοβούλια
και την κοινή γνώμη τους ένα νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα.
Η Μέρκελ,
άλλωστε, το είπε στον Τσίπρα: πρέπει να το περάσει από την
κοινοβουλευτική της ομάδα. Δεν είναι τόσο εύκολο. Άντε τώρα να καταλάβει
ο Σλοβάκος το παίγνιο του Γιάνη και να συναινέσει στην αλλαγή της
ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής.
Ας υποθέσουμε ότι εκεί που το συμφέρον πνίγει
το θυμικό θα επικρατήσουν καλοί τρόποι και όλοι θα σκύψουν πάνω από μία
συμφωνία. Έχει κανείς την εντύπωση ότι θα είναι μία καλή συμφωνία;
Υπάρχει ανάμεσά μας κανένας που εκτιμά ότι η συμφωνία θα είναι
«αναπτυξιακή, χωρίς υφεσιακά μέτρα, σεβόμενη τη βούληση του ελληνικού
λαού και τις δημοκρατικές αρχές του ευρωπαϊκού κεκτημένου;»
Αν όντως
υπάρχει κάποιος που το πιστεύει, ας το σημειώσει στα σχόλια, να βρεθούμε
να γνωριστούμε.
Η συμφωνία θα είναι σκληρή. Ίσως η χειρότερη που θα
μπορούσαμε να πάρουμε. Τόσο σκληρή που θα τρέχουμε όλοι αντίθετα από τη
φορά της γης, μήπως και καταφέρουμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω.
Πιθανότατα δε θα έχει και κάτι για τις τράπεζες τις οποίες, αν θυμάστε,
είχαμε ανακεφαλαιοποιήσει.
Όμως πήραμε τα λεφτά μας από εκεί και τώρα
είναι έτοιμες προς κατεδάφιση.
Τα πράγματα είναι τραγικά. Είναι και οι
εταίροι που δεν μπορούν να σέρνονται πίσω από την Ελλάδα. Και οι ηγέτες
που πίστεψαν στον Τσίπρα και αισθάνονται τώρα ηλίθιοι. Θυμωμένοι.
Υπάρχει, άλλωστε, το ενδεχόμενο του χρυσού αλεξίπτωτου:
Ένα μεγάλο
πακέτο στήριξης του νέου νομίσματος, κλωτσιά και έξω από το αεροπλάνο.
Άλλωστε για την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, ο ελληνικός λαός, μετά το
«γενναίο Όχι», είναι έτοιμος να τα μαζέψει και να φύγει.
Kαι μετά;
Ε,
μετά για όλα θα φταίνει οι ξένοι, αλλά ο πιο έξυπνος λαός στην πιο
όμορφη χώρα του κόσμου, θα τα καταφέρει. Αφού πρώτα απομονώσει τον
εσωτερικό εχθρό.
Ο Τσίπρας, λοιπόν, πάει να φέρει μία συμφωνία που δεν κατάφερε να
κλείσει μέσα σε πέντε μήνες. Ως βάση ξεκινάει με την πρόταση Γιούνκερ
που, στο μεγαλύτερο σημείο της, απορρίφθηκε από δημοψήφισμα. (Τώρα στα
σοβαρά, που ηρεμήσαμε και λίγο, έχει καταλάβει κανείς γιατί έγινε το
δημοψήφισμα;)
Γύρω του θα δει ξινισμένες φάτσες. Αν πάει να τους
μιλήσει για δημοκρατικές αξίες να προσέξει μην υπάρχουν ποτήρια στο
τραπέζι. Και θα τους ζητήσει μία συμφωνία έχοντας εξαντλήσει κάθε λογικό
περιθώριο διαπραγμάτευσης. Με κλειστές τράπεζες. Και, σοβαρά, μέσα του
αισθάνεται ότι συμπεριφέρθηκε ως υπεύθυνος ηγέτης με σχέδιο;
Με την
κάρτα του δεν μπορεί να πάει στο ΑΤΜ του αεροδρομίου των Βρυξελλών. Με
μετρητά πάει. Και μπορεί στο μέλλον να πάει και με συνάλλαγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου