"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΤΕΙΧΟΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΑ: Η μέρα που άλλαξε ο κόσμος

Toυ ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ

Πόσο άλλαξε ο κόσμος στα 25 χρόνια που πέρασαν από την πτώση του τείχους; 

Πολύ και δραματικά. Και η πτώση του τείχους είναι ακριβώς το κομμάτι που πέφτει και ρίχνει όλο το ντόμινο, δημιουργώντας καινούργια εικόνα. 

Το τείχος καταπλακώνει τον υπαρκτό σοσιαλισμό, δημιουργεί νέο παγκόσμιο χάρτη και συσχετισμό δυνάμεων. 

Πείτε το νίκη του καπιταλισμού, της Δύσης, του φιλελεύθερου πνεύματος. Ήταν, όμως, πάνω από όλα, μία νίκη των λαών της Ανατολικής Ευρώπης.


Toν Μάιο του 1945 το Βερολίνο χωρίστηκε σε τέσσερις τομείς που αντιστοιχούσαν στους νικητές του πολέμου. Στη Δύση ήταν ο αμερικανικός, ο γαλλικός και ο βρετανικός. Και ανατολικά ο Σοβιετικός.


To 1948 οι Σοβιετικοί απέκλεισαν το Δυτικό Βερολίνο, ωστόσο οι μετακινήσεις των πολιτών της Ανατολικής Γερμανίας δεν απαγορεύτηκαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διαφεύγουν κατά χιλιάδες στη Δύση.


Στις 13 Αυγούστου 1961 οι Ανατολικογερμανοί ξεκίνησαν να χτίζουν το τείχος που θα κρατούσε τους κατοίκους του ανατολικού Βερολίνου μακριά από τη Δύση.


Οι Ανατολικογερμανοί στρατιώτες πήραν εντολή να πυροβολούν όποιον δοκίμαζε να φύγει εκείνες τις μέρες. Ακόμα και τους συναδέρφους τους, που άρχισαν να τρέχουν προς την ελευθερία. Στη φωτογραφία ο Κόνραντ Σούμαν.


Υπήρχαν έξι σημεία διέλευσης στα 43 χιλιόμετρα του τείχους. Ωστόσο πρακτικά ήταν σχεδόν αδύνατο για έναν Ανατολικογερμανό να πάρει άδεια διέλευσης. Περίπου 5.000 άνθρωποι κατάφεραν να αποδράσουν. Αλλά και, τουλάχιστον, 250 σκοτώθηκαν.


Οικογένειες, άνθρωποι, ζωές χωρίστηκαν
 


Ich bin ein Berliner


Μπρέζνιεφ και Χόνεκρ. Τα πρόσωπα του ψυχρού πολέμου.


Αλλά μετά ήρθαν αυτοί. Ρήγκαν και Γκορμπατσόφ άρχισαν, ουσιαστικά, να γκρεμίζουν το τείχος.


Και οι Ανατολικογερμανοί άρχισαν πάλι να φεύγουν.


Το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου 1989 το τείχος έπεσε. Χιλιάδες άνθρωποι, παρακινούμενοι από την αδυναμία της ανατολικογερμανικής κυβέρνησης να διατηρήσει τον αποκλεισμό, πήγαν στο τείχος και έκαναν τους φύλακες να παραμερίσουν.

H Γερμανία ενώθηκε και πάλι


Kαι ποιος δεν ήθελε τότε ένα σουβενίρ από το τείχος;

Tο Βερολίνο θυμάται. Πέρασαν 25 χρόνια. Και έχουν γίνει τόσα, που δεν έγιναν σε έναν αιώνα

PROTAGON.GR

Δεν υπάρχουν σχόλια: