"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΤΟΥΡΚΙΑ και ΡΑΓΙΑΔΙΣΤΑΝ: Σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω...


Την επικρατέστερη, λόγω άκρας επικαιρότητας, ερμηνεία, στην παροιμιώδη φράση, που είναι και ο τίτλος του σημερινού μου σημειώματος, τη δίνει ο θεμελιωτής της πανεπιστημιακής ελληνικής λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης (1852-1921), ως εξής: Η φράση αυτή «ελέχθη υπό χριστιανών, οι οποίοι αντί ν' αμυνθώσιν, υπέρ της ζωής των, δειλιάζοντες προ των αλλοπίστων, υπέμενον άνευ αντιστάσεως τον θάνατον, προσδοκώντες τον στέφανον του μαρτυρίου...».
 
Αν εξαιρέσουμε τις εθνοθρησκευτικές φορτίσεις αυτής της φράσης -που μάλλον διαιρούν, αντί να συναδελφώνουν γείτονες λαούς- η ίδια αυτή παροιμία δεν παύει να χαρακτηρίζει διαχρονικά την εθελοδουλεία ηγετών, σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη, που αντί της ανυποχώρητα αξιοπρεπούς διπλωματίας του αυτοσεβασμού και της ανεξαρτησίας, προτιμούν, από δειλία ή παρασκηνιακές μειοδοτικές συναλλαγές, τον εξανδραποδισμό και την ταπεινωτική υποτέλεια.

Δεν θα ήταν, επομένως, υπερβολή να λέγαμε ότι το «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω» «πέφτει γάντι» με την άνετη εισβολή του επίδοξου τουρκικού «Αττίλα 3» στα σπλάχνα της κυπριακής ΑΟΖ, παρά τις ειλημμένες αποφάσεις, για περιφρούρηση των γειτονικών ΑΟΖ μεταξύ των κυβερνήσεων Λευκωσίας, Τελ Αβίβ και Καΐρου και παρά τη ρηματική αντίδραση, κατά της Αγκυρας, από τον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Στη γενικότερη αυτή σιωπή των αμνών πρέπει να προσθέσουμε και την επαμφοτερίζουσα στάση ΝΑΤΟ και ΗΠΑ για ίσες αποστάσεις, μεταξύ λύκων (τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος και Αγκυρα) και αμνών (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, Αίγυπτος). Αλλά και του συνόλου των ευρωβουλευτών Ελλάδας και Κύπρου, που θα έπρεπε εδώ και αρκετές εβδομάδες ν' απαλλαχτούν -κυρίως οι Ελληνες- από τα κομματικά δεσμά και με βροχή ψηφισμάτων, στο Ευρωκοινοβούλιο, να ξεσηκώσουν πανευρωπαϊκή εκστρατεία, για την διά παντός μέσου αποβολή των ταραξιών του ερντογανικού νεοοθωμανισμού, από την κυπριακή ΑΟΖ, που είναι και αναπόσπαστο τμήμα της επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ηδη η καθυστέρηση της αποβολής των ταραξιών και η ατελέσφορη ρηματική απειλή Λευκωσίας και Αθηνών, για μπλοκάρισμα της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ε.Ε., δρομολογούν τετελεσμένα γεγονότα μετατροπής της de facto εισβολής της Τουρκίας σε αδιατάρακτη παράνομη κατοχή και λεηλασία ξένης επικράτειας και μάλιστα πανευρωπαϊκού χαρακτήρα.

Μήπως λοιπόν με την έμμεση ανοχή Ε.Ε., ΝΑΤΟ, ΗΠΑ προετοιμάζεται ένα νέο και μάλιστα θαλάσσιο τείχος του αίσχους, έπειτα από εκείνο το απείραχτο χερσαίο τείχος της διαιρεμένης από τα κατοχικά τουρκικά στρατεύματα Λευκωσίας; 


 Μήπως επομένως οι «σύμμαχοί» μας παίζουν από τώρα αναισχύντως με τα ζάρια τη μοιρασιά του ιματισμού της εσταυρωμένης Κύπρου;

Δεν υπάρχουν σχόλια: