"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Να ’τανε το ’81


Σκηνές της προ-προηγούμενης δεκαετίας ετοιμάζεται να παρακολουθήσει το φιλοθέαμον κοινό στη Βουλή, όπου θα συγκρουστούν οι αγωνίες της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. 

Η κυβέρνηση παίζει το τελευταίο της χαρτί, διανύοντας την πιο κρίσιμη και ίσως τελευταία περίοδο της θητείας της. Το διεθνές περιβάλλον ακόμη δεν είναι ευνοϊκό για «θαύματα», αλλά μια μυρωδιά ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει στην Ευρώπη είναι αισθητή πια και στην Αθήνα.
 
Τα προβλήματα στη λειτουργία της κυβέρνησης, η ροπή στα λάθη δυσκολεύουν την προσπάθεια. Το μεγαλύτερο εμπόδιο, όμως, είναι να μπορέσουν να πείσουν και να εξηγήσουν το πώς και το πότε η βελτίωση της «μεγάλης εικόνας» θα φτάσει στον μικρόκοσμο του κάθε πολίτη. Η αγωνία της κυβέρνησης είναι μήπως δεν βρει τον χρόνο για να το πετύχει.
 
Αλλά και στην αντιπολίτευση η αγωνία είναι ακόμη μεγαλύτερη, μήπως χαθεί το μομέντουμ και κάνουν τις δημοσκοπήσεις κορνίζες. Γι' αυτό ίσως και η ανακούφιση με την οποία αντιμετωπίζεται κάθε είδηση που θα μπορούσε να είναι αρνητική για την Ελλάδα.
 
Στραβομουτσούνιασε η Μέρκελ ακούγοντας τον Σαμαρά, πανηγύρισε η αντιπολίτευση. Ζητά μεταρρυθμίσεις σε αντάλλαγμα της χρηματοδότησης ο Ντράγκι, ανοίγουν σαμπάνιες επειδή η κυβέρνηση (και η Ελλάδα) θα φορτωθεί «νέο μνημόνιο». Ενας καχύποπτος θα πίστευε ότι η έξοδος από το Μνημόνιο, η δρομολόγηση επιστροφής της Ελλάδας στην ομαλότητα με τη ρύθμιση του χρέους, εκλαμβάνονται ως «απειλή» από τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν εκτινάχτηκε φυσικά σε τρία χρόνια από το 2,5% στο 26% επειδή οι πολίτες απλώς ενθουσιάστηκαν από το 341 σελίδων πρόγραμμά του. Και ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει πιθανότατα το τελευταίο του χαρτί, μια και σύντομα δεν θα αρκεί το «Κάτω το Μνημόνιο» για να τον φέρει από την Κουμουνδούρου στο Μέγαρο Μαξίμου.
 

Οι αγωνίες αυτές είναι που θα συγκρουστούν αυτήν την εβδομάδα στη Βουλή. Σε μία συζήτηση βγαλμένη από τα παλιά. Με εντάσεις, ομηρικούς καβγάδες, προκάτ ατάκες, επιθέσεις κάτω από τη ζώνη. Μακάρι να 'τανε το '81. Τότε που λεφτά υπήρχαν άφθονα για μοίρασμα, έστω κι αν δεν γνωρίζαμε ότι ήταν δανεικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: