Ε, λοιπόν, αυτός ο νέος παγκόσμιος πόλεμος έχει αρχίσει. Δεν είναι πολύ ορατός στην Ευρώπη - ίσως επειδή αυτή είναι απασχολημένη με τα προβλήματα της ΕΕ, ίσως επειδή δεν παίρνει ακόμη μέρος. Είναι όμως πόλεμος πολύ ορατός στην Αμερική και στην Απω Ασία. Είναι σύγκρουση σε οικονομικό - πολιτικό επίπεδο στον απέραντο χώρο της ηλεκτρονικής τεχνολογίας και των εφαρμογών της.
Την περασμένη Δευτέρα η κυβέρνηση της Κίνας ζήτησε από τις τράπεζες και τις κρατικές επιχειρήσεις να παύσουν να χρησιμοποιούν στο ηλεκτρονικό σύστημά τους «προϊόντα ΙΒΜ» και να τα αντικαταστήσουν με κινεζικά. Την επομένη μια νέα κυβερνητική εγκύκλιος προς όλα τα υπουργεία και τις κρατικές επιχειρήσεις ζητούσε να διακόψουν τη συνεργασία τους με τις αμερικανικές εταιρείες συμβούλων McKinsey και Boston Consulting Group. Ηταν η «προειδοποιητική» απάντηση του Πεκίνου στην - «ηλίθια» κατά το Bloomberg - απόφαση της Ουάσιγκτον να κατηγορήσει πέντε κινέζους ανώτερους στρατιωτικούς για «κατασκοπεία αμερικανικών επιχειρήσεων».
Το πλήγμα για την ΙΒΜ είναι βαρύ - η μετοχή της έχασε αμέσως 0,8% - αλλά γενικότερα θίγονται άμεσα ή έμμεσα δεκάδες αμερικανικές επιχειρήσεις. Ο Λευκός Οίκος «δέχεται πίεση», γράφει η «Wall Street Journal», από πλήθος βιομηχανικών και τραπεζικών συγκροτημάτων που έχουν επενδύσεις πολλών δισεκατομμυρίων στην Κίνα και δικαιολογημένα φοβούνται μήπως «οι κυβερνητικές κυρώσεις εναντίον της Κίνας προκαλέσουν αντίποινα», ακόμη σοβαρότερα.
Η Ουάσιγκτον βρίσκεται σε αμηχανία και είναι αρκετά ενδεικτικό ότι ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα σε ομιλία του στο Γουέστ Πόιντ - όπου, κατά παράδοση, ο πρόεδρος σκιαγραφεί και αναλύει την εξωτερική πολιτική του - ούτε καν έθιξε το ζήτημα. Η Αμερική έχει πρόβλημα στην Απω Ασία. Πριν από περίπου δύο χρόνια ο Ομπάμα διακήρυξε ότι η περιοχή της θα είναι στην κορυφή της προσοχής της Ουάσιγκτον. Εστελνε στο Πεκίνο μήνυμα ότι δεν θα αφήσει την Κίνα να ηγεμονεύσει στην περιοχή της.
Αλλά ούτε η Κίνα είναι διατεθειμένη να αφήσει την Αμερική να αμφισβητήσει, έστω έμμεσα, τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της εκεί. Εχει άλλωστε σοβαρούς συμμάχους, τη Ρωσία, και το έδειξε πολύ εντυπωσιακά. Η παρουσία του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στην Κίνα και η ενεργειακή συμφωνία-μαμούθ που υπέγραψε πριν από δύο εβδομάδες με τον κινέζο ομόλογό του Σι Ζινπίνγκ δεν ήταν εκδήλωση υποστήριξης της Κίνας στον ρώσο πρόεδρο για την πολιτική του στην Ουκρανία, όπως την παρουσίασαν τα ΜΜΕ στην Αμερική και στην Ευρώπη, αλλά ακριβώς το αντίθετο: της Ρωσίας προς την Κίνα.
Εκτός από την ενεργειακή συμφωνία-μαμούθ Ρωσίας - Κίνας, η οποία εξασφαλίζει στην κινεζική οικονομία ένα ενεργειακό δυναμικό ως τα μέσα του αιώνα μας, πρόσφατα έγινε η περιφερειακή διάσκεψη της Σανγκάης για την ασφάλεια, στην οποία έλαβαν ενεργό μέρος ο πρόεδρος Πούτιν και ο πρόεδρος Σι, ενώ ολοκληρώθηκαν και τα κινεζορωσικά ναυτικά γυμνάσια που σκόπιμα φυσικά έγιναν εκείνες τις ημέρες στη Νοτιοκινεζική Θάλασσα. Είναι τρία γεγονότα που υπογραμμίζουν αυτό που διαπιστώνει ο βρετανικός «Economist»: «Η διεθνής δύναμη της Κίνας αυξάνεται συνεχώς».
Συνεργασία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου