Ενός κακού εκλογικού αποτελέσματος,
μύρια έπονται. Μεταξύ αυτών και η «αναλαμπή» για fast track επενδύσεις
ύψους 7 δισ. ευρώ και ακόμη μία υπόσχεση για τη δημιουργία εκατοντάδων
χιλιάδων θέσεων εργασίας.
Ετσι, οι υπουργοί
Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Κωστής
Χατζηδάκης και Γιάννης Μανιάτης, προέταξαν την ανάγκη να δρομολογηθούν
και μάλιστα άμεσα «δώδεκα μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις, προϋπολογισμού
άνω των 7 δισ. ευρώ», που πρόκειται να δημιουργήσουν περισσότερες από
17.000 νέες θέσεις εργασίας στη χώρα μέσα στα επόμενα χρόνια.
Εντυπωσιακό, πράγματι!
Ανάμεσα σε αυτές τις δώδεκα ξεχωρίζουν και οι δύο «αγαπημένες»
του ΥΠΕΚΑ, ο υποθαλάσσιος αγωγός φυσικού αερίου Κύπρου-Ελλάδας,
συνολικού μήκους 1.200 χιλιομέτρων, και η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας -
Κύπρου - Ισραήλ με υποβρύχιο καλώδιο 1.518 χιλιομέτρων. Περιττή μάλλον η
επισήμανση ότι για να υλοποιηθούν τα δύο αυτά έργα απαιτούνται κεφάλαια
εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία, ιδίως την περίοδο αυτή, αμφίβολο είναι ότι
υπάρχει κάποιος που θα ήθελε να τα διαθέσει.
Η ελπίδα, βέβαια, πεθαίνει τελευταία και ίσως μέχρι τότε θα
μπορούσαμε να χρηματοδοτήσουμε μελέτες για να διαπιστωθεί εάν είναι από
οικονομική, γεωπολιτική, αλλά και γεωλογική άποψη εφικτή η υλοποίησή
τους.
Επίσης, κρίθηκε προφανώς αναγκαίο να συμπεριληφθεί σε αυτά τα
δώδεκα έργα και ο αγωγός φυσικού αερίου Trans Adriatic Pipeline ή ΤΑΡ, η
υλοποίηση του οποίου όμως έχει ήδη ξεκινήσει και που -ευτυχώς- δεν
εξαρτάται από τις πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά από τις
αποφάσεις που λαμβάνουν ενεργειακοί όμιλοι όπως η βρετανική ΒΡ, η
νορβηγική Statoil ή η αζέρικη Socar.
Ο,τι είχε να κάνει άλλωστε η ελληνική κυβέρνηση το έκανε,
υπέγραψε έστω και την τελευταία στιγμή, έστω και με πολύ μεγάλη
καθυστέρηση, την ειδική συμφωνία με τη διαχειρίστρια εταιρεία (host
government agreement), προκειμένου να προχωρήσει το έργο στο επόμενο
στάδιο.
Οι εξελίξεις στο μεταξύ περί της πορείας του ΤΑΡ μόνο
προβληματισμό έπρεπε να προκαλούν στο ΥΠΕΚΑ, καθώς δύο εκ των μετόχων
του έργου, η γαλλική Total και η γερμανική Ε.ΟΝ., φαίνεται πως
σχεδιάζουν να αποχωρήσουν από την κοινοπραξία.
Και τούτο διότι η εικόνα της αγοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη,
σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα και όπως αναμένεται να διαμορφωθεί τα
αμέσως επόμενα χρόνια, φαίνεται πως υποχρεώνει τους επενδυτές σε
αναθεώρηση των πρωταρχικών τους σχεδιασμών.
Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική κυβέρνηση δεν διστάζει να δώσει
ζωή ακόμη και σε έργα που θεωρούνται «εν υπνώσει», όπως ο διασυνδετήριος
αγωγός φυσικού αερίου Ελλάδας - Ιταλίας ή IGI.
Τι κι αν το Αζερμπαϊτζάν επέλεξε τον «ανταγωνιστικό» ως προς
αυτόν, τον ΤΑΡ, για την εξαγωγή στην Ευρώπη του αζέρικου φυσικού αερίου;
Τι κι αν οι ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς δεν δικαιολογούν την
κατασκευή δύο παρόμοιων αγωγών φυσικού αερίου;
Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πως γνωρίζει καλύτερα, ιδίως εν όψει ανασχηματισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου