"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Οι φορείς της φτώχειας...

 Tου ΙΩΣΗΦ ΦΟΥΣΕ

Στα σχολεία μας, διδάσκονται διάφορες επιστήμες, όλες ενδιαφέρουσες
. Διατηρώ μια επιφύλαξη για το κατά πόσο είναι ενδιαφέρον ή χρήσιμο να διδάσκεσαι 10 χρόνια κατήχηση στον Χριστιανισμό. Δεν είναι...

Ένα πράγμα δεν διδάσκεται σίγουρα στα σχολεία μας. Πως βγάζεις χρήματα. 

Ο Robert Kiyosaki στο "Rich dad poor dad", ορθά επισημαίνει πως "...τα χρήματα δεν διδάσκονται στα σχολεία. Τα σχολεία επικεντρώνονται σε σχολαστικές και επαγγελματικές δεξιότητες, αλλά όχι στις οικονομικές δεξιότητες. Αυτό εξηγεί πως ένα κάρο ευφυείς επιστήμονες που κέρδισαν εξαιρετικούς βαθμούς, δυσκολεύονται οικονομικά στη ζωή τους..."

Η Ελληνική εκπαίδευση, πέραν του ότι δεν εμπεριέχει έστω ψίγματα αυτής της εκμάθησης, πάει και ένα βήμα πιο πέρα. Χτίζει μια "ηθική", που είναι κατά του χρήματος και της επιδίωξης απόκτησής του. Ένα συνονθύλευμα προσεγγίσεων που αναμειγνύει τη Χριστιανική απάρνηση των εγκοσμίων, παράλληλα με μια αριστερής εμπνεύσεως δαινομοποίηση του πλούτου και των κτητόρων του.

Έτσι, ο νέος βγαίνει στη ζωή, έχοντας πλήρη άγνοια αναφορικά με το πως παράγεται το χρήμα, αλλά και με μια έντονη καχυποψία για την ίδια την ύπαρξή του...

Αν έχει δε περάσει και από την ανώτατη εκπαίδευση, θα έχει υποστεί αμέτρητες ώρες προπαγάνδας για την αγορά που πρέπει να μείνει έξω από τα πανεπιστήμια και για την έρευνα που δεν πρέπει να γίνεται για τους καπιταλιστές...

Όσο επιμελής μαθητής και φοιτητής και να ήσουν, δεν έλαβες τα βασικά εφόδια βελτίωσης του βιοτικού σου επιπέδου, δεν έμαθες να καινοτομείς, να σκέφτεσαι επιχειρηματικά και συχνά out of the box, να αναλαμβάνεις ρίσκα, να ξέρεις να σταθμίζεις το κάθε ρίσκο με την αναμενόμενη απόδοσή του...

Και πως θα ζήσεις και θα ευημερήσεις;;;  

Εδώ έρχεται η ίδια η κοινωνία η οποία από μαθητή σε εκπαιδεύει πνευματικά με τη βασική θεωρία που πρεσβεύει την αντίλληψη πως το θέμα είναι να μοχθήσεις για να σπουδάσεις. Μετά θα έρθουν όλα κάπως αυτόματα...

Το "κράτος" ότι και να περιλαμβάνουμε σε αυτή την έννοια, "οφείλει" να σε επιβραβεύσει για τον μόχθο σου παρέχοντάς σου κατ' ελάχιστα τα απαραίτητα, αν όχι και να σου διασφαλίσει τη δυνατότητα διακοπών στις Κυκλάδες...

Έτσι τα κράτη, με τη νομική έννοια του όρου, υπερδανείζονται, πτωχεύουν ή ζουν στο μεταίχμιο της πτώχευσης, αδυνατώντας να προσφέρουν - με τρόπο ποιοτικό - ούτε για όσα πληρώνονται από τους πολίτες, αδυνατώντας σταδιακά να προσφέρουν και μια σύνταξη μετά από πολλά χρόνια εργασίας.      

Αν κανείς επιθυμεί να αλλάξει τα δεδομένα, πρέπει...

 

 να ξεκινήσει από τη ρίζα του προβλήματος. 

Τους φορείς της φτώχειας. 

Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα...


Δεν υπάρχουν σχόλια: