3.000 χλμ. βεληνεκές θα έχει ο νέος πύραυλος Flamingo που ετοιμάζουν οι Ουκρανοί,οι οποίοι σύντομα θα εξάγουν κ τεχνογνωσία για φθηνά drone στις ΗΠΑ.
— Ελεύθερος Πολιορκημένος 🇬🇷 (@AleaJactaEst101) August 21, 2025
Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για μας.
Είμαστε ένα τεράστιο σουβλατζίδικο,κ το πρόβλημα είναι ότι δεν ντρεπόμαστε. pic.twitter.com/Cozjd1kHLG
Γράφει ο Γιώργος Μπουρδάρας
Ας αρχίσουμε με μια διόλου ενθαρρυντική παραδοχή: «αυτό» το οποίο διαμορφώθηκε μέσα μας και γύρω μας κατά τη διαδρομή που διανύσαμε μετατρεπόμενοι από πολίτες σε πελάτες, δεν αλλάζει εύκολα. Τράφηκε και γιγαντώθηκε στο πέρασμα δεκαετιών ή και αιώνων μέσα από συνήθειες που αποδεχθήκαμε επειδή ήταν βολικές, μα και από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που στήθηκε σε όλες τις βαθμίδες του ακριβώς για να συντηρήσει το βόλεμά μας. Μεριμνήσαμε δε ως και για τη δημιουργία μιας ενισχυτικής του συστήματος κοινωνικής παραπαιδείας, στηριζόμενοι στο επίσης –αλίμονο!– βολικό αυτοσχέδιο δόγμα «έχει ο Θεός». Δεν αποκλείεται και αυτό το τελευταίο να είναι αυθαίρετη βολική κατασκευή –μετεξέλιξη εκείνου που οι αρχαίοι Ελληνες παρουσίαζαν στις τραγωδίες ως τον «από μηχανής θεό», που ερχόταν να παρέμβει στα των ανθρώπων έργα.
Ας συνεχίσουμε με μια κάθε άλλο παρά κολακευτική παραδοχή: καταλήξαμε να είμαστε συντελεστές, άλλοι πρωταγωνιστές και άλλοι σε ρόλο κομπάρσου, μιας τραγωδίας βλέποντας παντού… μηχανές, αλλά ούτε ίχνος παρουσίας «ενός θεού» που θα διορθώσει τα κακώς κείμενα.
Με αυτά και με άλλα, αφεθήκαμε στον ολισθηρό δρόμο που (μας) οδηγούσε από το κακό στο χειρότερο: όπου το κακό ήταν το «ό,τι φάμε και ό,τι πιούμε». Και το χειρότερο (αναλόγως του θέματος) είναι ένα «έλα μωρέ, ο Ελληνας δεν αλλάζει» ή κάποιο «εμείς θα αλλάξουμε τον κόσμο;».
Κάπου δε σε τούτη τη διαδρομή κάνουμε και κάποιες στάσεις για ανατροφοδότηση με φθηνή καύσιμη ύλη, το πλέον διαδεδομένο είδος της οποίας φέρει την ονομασία «ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;».
Ας κάνουμε, όμως, σε τούτο το αυτοσχέδιο νοητικό ταξίδι μια παύση, κάτω από τον θεραπευτικό ίσκιο μιας άλλης, αυτή τη φορά ευοίωνης, παραδοχής: εντός του δυστοπικού περιβάλλοντος που έχουμε «εγκλωβιστεί», δεν λείπουν εκείνοι που έχουν καθαρή σκέψη, ανόθευτη γνώση, ειλικρινή διάθεση και ανυστερόβουλη βούληση να...
επουλώσουν τα πολλαπλά τραύματα, να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και να αρχίσουν να κινητοποιούν όλους –κυρίως τα παιδιά και τους νέους– στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός καλύτερου «σήμερα» – αύριο πιθανότατα να είναι πολύ αργά.
Δεν λείπουν, με άλλα λόγια, εκείνοι –«ανειδίκευτοι» γείτονες ως και λειτουργοί ψυχολογικής και συναισθηματικής στήριξης– που νοιάζονται, εκπαιδευτικοί που είναι ερωτευμένοι με τη διδασκαλία του ωφέλιμου μέσα σε αξιοπρεπή εκπαιδευτήρια, δημοσιογράφοι που υπηρετούν την αλήθεια και όχι τις δημόσιες σχέσεις, γεωργοί που σέβονται τη γη, εργαζόμενοι που αγαπούν το είδος της εργασίας τους, ειδικοί που απεχθάνονται τον τίτλο της «αυθεντίας»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου