Απεργία με "δυναμισμό" απο την #ΑΔΕΔΥ.
— ⚔ 𝙃eͥ𝙧cͣuͫ𝙡𝙚𝙨™ (@Heraclis_82) August 28, 2025
Γιατί οι πρώην πασόκοι συνδικαλιστές που κρύβουν στο συρτάρι ακόμα φωτογραφίες του Αντρέα, έχουν τη πεποίθηση πως μπορούν να μη κάνουν σωστά τη δουλειά τους χωρίς καμία επίπτωση.
Με τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου...#απεργια pic.twitter.com/kQPnMjkys4
Toυ ΑΛΕΚΟΥ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Στα υψίπεδα του συνδικαλιστικού σουρεαλισμού, στο πιο ψηλό και μακάριο βουνό, στρογγυλοκάθεται εδώ και χρόνια η ΑΔΕΔΥ. Κι από εκεί βλέπει με συγκατάβαση όλους εμάς τους υπόλοιπους που τρέχουμε στον ιδιωτικό τομέα. Από εκεί ψηλά βλέπει, φυσικά, και πολλούς από τους εργαζόμενους στο Δημόσιο που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί, όπως τους νοσηλευτές και τους γιατρούς στο ΕΣΥ, οι οποίοι δουλεύουν νύχτα-μέρα για να κρατήσουν όρθιο το σύστημα.
Αποτελεί ένα συνδικαλιστικό success story διεθνών διαστάσεων το πώς μια κάστα ανθρώπων, κρατικών συνδικαλιστών, έχει καταφέρει εδώ και δεκαετίες να μην έχει καμία υποχρέωση να υπηρετεί το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο —το οποίο φυσικά και δεν έχει τα ίδια δικαιώματα με τους ίδιους. Κι επειδή αυτό το πράγμα η ΑΔΕΔΥ (και όσοι μέσα στο Δημόσιο κινούνται σε πνεύμα ΑΔΕΔΥ) το κατέκτησαν «επάξια», τώρα κάνουν κι ένα βηματάκι παρακάτω: προκαλούν και τους υπόλοιπους που τρέχουν.
Οπως με την απεργία της Πέμπτης 28 Αυγούστου, που υπερασπίζεται ένα ιερό δικαίωμα, γραμμένο στο DNA αυτής της κάστας.
Γιατί απεργεί, λοιπόν, η ΑΔΕΔΥ;
Μα είναι πολύ απλό. Για να μπορούν, όσοι μέσα στο Δημόσιο κινούνται στο πνεύμα της, να μην κάνουν, χωρίς καμία απολύτως συνέπεια, τη δουλειά για την οποία πληρώνονται –οι άλλοι, εντός και εκτός, δεν έχουν προφανώς χρόνο για τέτοια πράγματα. Ούτε μοιράζονται την ίδια νοοτροπία.
Ναι, αν δεν το έχετε διαβάσει ή πληροφορηθεί, η απεργία έγινε κατά της ψήφισης του νέου Πειθαρχικού Δικαίου.
Αυτό που κυρίως ενοχλεί είναι ότι το νομοσχέδιο προβλέπει συνέπειες για όσους αρνούνται την αξιολόγηση, τη στοχοθεσία, τις επιμορφώσεις ή οποιαδήποτε άλλη διαδικασία σχετική με την απόδοση, την αποτελεσματικότητα ή την ποιότητα των υπηρεσιών του Δημοσίου (αναλυτικά εδώ από το protagon).
Είναι πολύ λογικό να αντιδρά η ΑΔΕΔΥ και όσοι μέσα στο Δημόσιο κινούνται με τον ίδιο τρόπο, γιατί όντως, στην περίπτωσή τους και για τη δουλειά που κάνουν (που είναι να μην εξυπηρετούν κανέναν, παρά μόνο το συμφέρον τους), δεν χρειάζονται ομολογουμένως καμία αξιολόγηση.
Στον τομέα τους αποτελούν ένα πανευρωπαϊκό, αν όχι παγκόσμιο, φαινόμενο επιτυχίας.
Ποιος είναι αυτός ο τομέας;
Τι προβλέπει το job description του ανθρωπότυπου ΑΔΕΔΥ στο ελληνικό κράτος;
Μα φυσικά το να μην υπάρξει ποτέ καμία συνέπεια αν γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια όλους τους άλλους που αγωνιούν καθημερινά και τους εκλιπαρούν για να πάρουν ένα χαρτί ή οτιδήποτε άλλο παρέχει το κράτος.
Το ιερό αυτό τοτέμ κινείται με τέτοια άνεση γιατί θεωρεί, προφανώς, ότι...
είναι υπεράνω κριτικής.
Οχι άδικα. Καλοκαιριάτικα, αν τολμήσει κανείς να αντιδράσει, όλο και κάποιος θα βρεθεί σε ένα κομματικό γραφείο να βγάλει μια ανακοίνωση που θα καταδικάζει τις αντιδράσεις στο ιερό δικαίωμα της απεργίας κάνοντας copy-paste τις γνωστές λέξεις: λαίλαπα, οδοστρωτήρας, αντεργατική πρόκληση κ.λπ. Και βέβαια το απαραίτητο «αιτία πολέμου», όπως χαρακτήρισε στην ανακοίνωσή της η ΑΔΕΔΥ το νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων που ήρθε προς ψήφιση την Πέμπτη στη Βουλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου