"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΣΟΥΡΓΕΛΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Το τραγικόν και γελοίον του πράγματος


Γράφει ο ΑΛΚΗΣ  Κing Kenway II (KKII)

Το τραγικόν δε και γελοίον του πράγματος στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι αυτή τη στιγμή διαδηλώνουν αυτοί οι οποίοι αποτελούν μέρος του συγκεκριμένου προβλήματος και όχι της λύσης του, ενώ εάν ο οποιοσδήποτε επιχειρήσει να διορθώσει τη συγκεκριμένη κατάσταση όπως πρέπει, και όπως γίνεται απανταχού στον κόσμο, θα ξεκινήσουν σφοδρότατες αντιδράσεις και εμετικές επιθέσεις οι ίδιοι οι προβληματικοί οι οποίοι δημιούργησαν τέτοιες καταστάσεις.

Πήραμε δε, γεύση και του πολιτικού χώρου στον οποίον ανήκαν οι συγκεκριμένοι σταθμάρχες, επιθεωρητές, και λοιποί, όπως καταλάβαμε ότι όλοι αυτοί που διαδηλώνουν δεν θέλουν να διορθωθεί τίποτε διότι ελάχιστα από τα αιτήματά τους έχουν σχέση με τα Τέμπη, απλά σήκωσαν άλλη μια φορά τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι διότι νομίζουν ότι είναι μια ευκαιρία με ένα ακόμα «γιούργια» τύπου 2008 με 2015, να ανακαταλάβουν την εξουσία. Φυσικά δεν τους ενδιαφέρουν ούτε οι ζωντανοί ούτε οι τεθνεώτες, ενώ επιδεικνύουν επιλεκτική προσοχή απέναντι στο τι θα αντιδράσουν και πώς θα αντιδράσουν. 


«Και να στα δίναμε θα τα σπαταλούσες»...
 

Ακούω επίσης μια αστειότητα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει «μετριοπαθή στάση» λέει, και δεν επιτίθεται σφοδρότερα στην κυβέρνηση.  

Πρώτον ούτε ιδιαίτερα επιεικής ή μετριοπαθής μου φάνηκε

Δεύτερον, όταν έχεις τόσα ενεργούμενα στο πεζοδρόμιο τα οποία συνδέονται με διάφορες ουρίτσες με τον πολιτικό σου κορμό ιδεολογικά και ίσως κρυφίως και οργανωτικά, ποιος ο λόγος να βγεις και να φανείς ο ίδιος εάν δεν χρειάζεται;

Είναι γνωστή η μεθοδολογία της κινηματικής αριστεράς, η οποία καπελώνει κινήματα χωρίς να δηλώνει την ταυτότητά της, και εμφανίζεται στο τέλος για να πάρει τη δόξα εάν αυτά επιτύχουν.
Το είδαμε και στους αγανακτισμένους του 2011 με 2015, το είδαμε και στο Βοτανικό με τη ματαίωση της διπλής ανάπλασης το 2008, όπου εκεί που αφελώς νομίζαμε ότι ξαφνικά κινητοποιήθηκαν από μόνοι τους ομάδες πολιτών, νομικοί, αρχιτέκτονες, και πολεοδόμοι, θυμάμαι το τότε παιδί θαύμα να εμφανίζεται σε συνέντευξη στην Άννα Παναγιωταρέα και ξεστομίζοντας πλήθος ανακριβειών και ψεμάτων ως είθισται, να παίρνει τη δόξα από τις δήθεν συλλογικότητες, δηλαδή τις ομάδες εκείνες που εκτελούσαν διατεταγμένη υπηρεσία και του έβγαλαν τη σκληρή δουλειά.
 

Δυστυχώς, όσο υπάρχει ιδεολογική κυριαρχία της «αριστεράς» και ο βολονταρισμός τους για εξουσία, και τη συνεπαγόμενη, φυσικά, καταστροφή, δεν μπορεί να γίνει πραγματικός διάλογος ούτε για τα αίτια των τραγωδιών, αλλά ούτε και για τους τρόπους επίλυσης των προβλημάτων τα οποία τις προκάλεσαν.
 

Και τούτο διότι...

 

 πάντα θα υπάρχει μια περίεργη αντισυστημική σύμπραξη εθνολαϊκιστικής αριστεροδεξιάς, η οποία θα εκτρέπει το διάλογο στο φύλο των αγγέλων, και θα αποπροσανατολίζει τη συζήτηση έτσι ώστε τα πραγματικά αίτια να μένουν στο απυρόβλητο.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: