Της Faye Flam / Bloomberg
Οι άνθρωποι ανησυχούν ξανά για τον κορονοϊό. Επομένως, είναι κατανοητό οι αξιωματούχοι της δημόσιας υγείας να πιέζονται να εγκρίνουν σύντομα "αναμνηστικές" δόσεις εμβολίων κατά της Covid-19, προτού ανακαλύψουμε με άσχημο τρόπο το πότε θα έχει εξατμιστεί η προστασία από τις πρώτες 1 ή 2 δόσεις.
Η Pfizer συνέβαλε στο άνοιγμα της σχετικής συζήτησης ανακοινώνοντας νωρίτερα εντός του μήνα ότι σύντομα θα ζητήσει από την κυβέρνηση των ΗΠΑ να εγκρίνει τη χορήγηση τρίτης δόσης του εμβολίου δύο δόσεών της, προκειμένου να παρέχεται - σε όσους την λάβουν - επιπλέον προστασία.
Οι αξιωματούχοι δημόσιας υγείας δεν "τσίμπησαν" το δόλωμα - και μάλιστα για αμιγώς ιατρικούς λόγους. Οι επιστήμονες έχουν συγκεντρώσει δεδομένα τα οποία δείχνουν ότι τα άτομα τα οποία έχουν μολυνθεί με τον ιό διατηρούν ορισμένη ανοσία έως και έναν χρόνο αργότερα - ειδικά εάν έχουν λάβει και τουλάχιστον μία δόση εμβολίου. Μελέτες οι οποίες αφορούν όσους δεν έχουν νοσήσει άλλα έχουν λάβει μόνον εμβόλια διεξάγονται, ωστόσο αφορούν ανθρώπους στους οποίους έχουν χορηγηθεί τους λίγους μήνες που έχουν κυκλοφορήσει.
Υπάρχουν ωστόσο και άλλα επιστημονικά δεδομένα. Η φυσική, η χημεία και η βιολογία προχωρούν επίσης σε προόδους, με τη δημιουργία θεωριών που περιγράφουν τον τρόπο λειτουργίας των πραγμάτων και οδηγούν σε αποδείξιμες προβλέψεις. Υπάρχει λοιπόν γνώση την οποία οι επιστήμονες μπορούν να αντλήσουν από τη βασική κατανόηση του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και από την εμπειρία με εμβόλια για άλλες ασθένειες.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ορισμένοι εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι τα εμβόλια κατά της Covid-19 ενδέχεται να διατηρούν την αποτελεσματικότητά τους για χρόνια αφ’ ότου κάποιος τα έχει λάβει και ότι προς το παρόν, οι φαρμακευτικές εταιρείες πρέπει να καθυστερήσουν την προώθηση ενισχυτικών δόσεων.
Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει εάν τα νοσοκομεία αρχίσουν να γεμίζουν με εμβολιασμένους, κάτι που θα μπορούσε θεωρητικά να συμβεί εάν εμφανιστεί μια νέα, ανθεκτική στο εμβόλιο μετάλλαξη του κορονοϊού. Προς το παρόν, ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί λόγοι να πιστεύουμε ότι τα εμβόλια θα κρατηθούν "όρθια" έναντι των όπλων με τα οποία η πανδημία έχει πλήξει την ανθρωπότητα μέχρι τώρα.
Πριν από λίγους μήνες, κυκλοφορούσαν τρομακτικές ιστορίες σχετικά με την "εξασθένηση της ανοσίας", υπονοώντας ότι η πανδημία θα συνεχιζόταν για πάντα επειδή τα ανοσοποιητικά συστήματα δεν θα λειτουργούσαν, ακόμη και για όσους είχαν εμβολιαστεί ή είχαν ήδη νοσήσει και αναρρώσει από τον κορονοϊό. Ωστόσο, οι ανοσολόγοι και οι ειδικοί των μολυσματικών ασθενειών αντιτάχθηκαν σημειώνοντας ότι αυτός ο ισχυρισμός ήταν παραπλανητικός.
Η Monica Gandhi, λοιμωξιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Φρανσίσκο, το εξηγεί απλά:
"Οι ροές του ανθρώπινου αίματος θα υπερχείλιζαν και θα ήταν υπέρπυκνες εάν παρέμεναν μόνιμα φορτωμένες με αντισώματα για όλες τις λοιμώξεις που είχαν περάσει ποτέ οι άνθρωποι ή έναντι των οποίων είχαν ανοσοποιηθεί", αναφέρει.
Έτσι, το ανοσοποιητικό σύστημα χρησιμοποιεί ένα τέχνασμα. Δημιουργεί Β και Τ λεμφοκύτταρα, τα οποία κωδικοποιούν την "ανάμνηση" ενός μολυσματικού παράγοντα. Εάν το παθογόνο στοιχείο ανιχνευθεί ξανά, ο μηχανισμός μνήμης μπαίνει σε δράση, γεννώντας νέα αντισώματα και σκοτώνοντας μολυσμένα κύτταρα. Αυτά τα Β και Τ λεμφοκύτταρα μπορούν να "κρυβονται" στον μυελό των οστών και στους λεμφαδένες, παρέχοντας ανοσία σε δεκάδες ασθένειες, ακόμη και χωρίς την παρουσία αντισωμάτων.
Προκειμένου να διαπιστώσουν εάν τα εμβόλια κατά της Covid-19 δημιουργούν στους ανθρώπους αυτά τα λεμφοκύτταρα Β και Τ, οι επιστήμονες πραγματοποίησαν μελέτες στις οποίες εθελοντές συμφώνησαν να υποβληθούν σε βιοψίες του μυελού των οστών και των λεμφαδένων τους, προσθέτει η λοιμωξιολόγος. Τα κύτταρα ήταν πράγματι εκεί, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη - τα συγκεκριμένα κύτταρα παρέχουν προστασία πολλών ετών μετά τη χρήση των περισσότερων από τα κλασικά εμβόλια κατά διάφορων ασθενειών.
Άτομα που εκτέθηκαν στον κορονοϊό ο οποίος προκάλεσε την εμφάνιση του SARS το 2003 εξακολουθούν να φέρουν αυτά τα προστατευτικά κύτταρα και μια μελέτη το 2008 έδειξε ότι τα άτομα που επέζησαν από τη γρίπη του 1918 ως παιδιά διατηρούσαν την ανοσία τους 90 χρόνια αργότερα.
Η Ghandi σημειώνει ότι δεν υπάρχουν εμβόλια για ανθρώπους τα οποία να πρέπει να ενισχύονται με νέα δόση κάθε χρόνο. Τα εμβόλια κατά της γρίπης δεν γίνονται ετησίως επειδή η ανοσία εξασθενεί, αλλά επειδή κάθε χρονιά φέρνει μαζί της και ένα διαφορετικό στέλεχος του ιού και όχι μόνο μια παραλλαγή του ίδιου, απαιτώντας ένα διαφορετικό σύνολο λεμφοκυττάρων για την καταπολέμηση της ασθένειας.
Υπάρχει στη θεωρία κίνδυνος ο SARS-CoV-2, ο ιός ο οποίος προκαλεί την Covid-19, να μεταλλαχθεί αρκετά ώστε να αποφεύγει τα εμβόλια, αν και ο ιός αυτός δεν μεταλλάσσεται τόσο γρήγορα όσο οι ιοί της γρίπης. Δεν είναι ωστόσο ιδιαίτερα πιθανό. Οι μικρές μεταλλάξεις δεν ξεφεύγουν από την ανοσία επειδή υπάρχει μια ορισμένη ευελιξία στα λεμφοκύτταρα Β και Τ, συμπληρώνει η Ghandi. Μπορούν να αναγνωρίσουν μικρές παραλλαγές και να παράγουν αντισώματα τα οποία να αφορούν μια ποικιλία μεταλλάξεων.
Η παραπάνω θεωρία υποστηρίζεται από διάφορες μελέτες για την απόκριση των Τ λεμφοκυττάρων έναντι των παραλλαγών του SARS-CoV-2. Αυτή τη στιγμή, το πιο μεταδοτικό στέλεχος είναι το Δέλτα, το οποίο γίνεται κυρίαρχο παγκοσμίως και μελέτες δείχνουν ότι τα εμβόλια ή η ανοσία από προηγούμενες λοιμώξεις λειτουργούν εναντίον του.
Αυτή η προστασία δεν εκτιμάται όσο ευρέως θα έπρεπε, ανέφερε η Ghandi, επειδή...
υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλη σύγχυση σχετικά με τις λοιμώξεις σε εμβολιασμένους. Τα εμβολιασμένα άτομα τα οποία εκτίθενται στον ιό πιθανότατα μεταφέρουν μερικά σωματίδια στις μύτες τους, ενώ το ανοσοποιητικό σύστημα ετοιμάζεται να τα καταπολεμήσει. Έτσι, ακόμη και αν το εμβόλιο λειτουργεί ακριβώς όπως θα έπρεπε, ένα εμβολιασμένο άτομο θα μπορούσε να βρεθεί θετικό σε ένα διαγνωστικό τεστ, υπονοώντας ψευδώς κάποιο είδος αποτυχίας του εμβολίου. Η λοιμωξιολόγος σημειώνει ότι είναι παραπλανητικό να συνδέουμε αυτά τα θετικά τεστ με την πραγματική ασθένεια και να τα αποκαλούμε "λοιμώξεις εμβολιασμένων".
Μολονότι μερικοί άνθρωποι έχουν εγείρει ζήτημα ανησυχίας για τα δεδομένα από το Ισραήλ, τα οποία δείχνουν ότι τα εμβόλια είναι μόνον κατά 64% αποτελεσματικά κατά της μόλυνσης με την μετάλλαξη Δέλτα, η Ghandi υπογραμμίζει ότι οι αριθμοί είναι πολύ μικροί προκειμένου να εξαχθούν στέρεα συμπεράσματα και ότι η προστασία έναντι σοβαρής εκδήλωσης της ασθένειας για τους εμβολιασμένους παραμένει ακόμη στα ύψη, περίπου στο 94%.
Θα χρειαζόταν εξαιρετικά κακή τύχη ώστε να δούμε την ευρεία εμφάνιση μιας μετάλλαξης η οποία θα διέφευγε του ανοσοποιητικού συστήματος, επειδή θα έπρεπε να είναι επίσης αρκετά μεταδοτική ώστε να ανταγωνιστεί με επιτυχία τις ήδη υπάρχουσες υπερμεταδοτικές μεταλλάξεις, δήλωσε ο Vineet Menachery, ανοσολόγος και μικροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Τέξας.
Οι άνθρωποι ανησυχούσαν για μια μετάλλαξη η οποία εμφανίστηκε πριν από κάποιο διάστημα στη Νότια Αφρική και η οποία πλέον ονομάζεται Βήτα, επειδή φάνηκε να έχει την πιο ισχυρά απειλητική ικανότητα να αποφεύγει τα εμβόλια. Ωστόσο τελικώς αυτή εξαφανίζεται από τον κόσμο, επειδή δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις πολύ μεταδοτικότερες Άλφα και - πλέον - Δέλτα.
Καθώς ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι εμβολιάζονται, αυτό θα μπορούσε να ασκήσει εξελικτική πίεση στον ιό προκειμένου να μπορεί να αποφεύγει τα εμβόλια. Οι μελέτες μέχρι σήμερα, ωστόσο, δείχνουν ότι τα εμβολιασμένα άτομα είναι σχετικά απίθανο να κολλήσουν ή να μεταδώσουν τον ιό, οπότε όσο τα εμβόλια θα γίνονται όλο και πιο διαδεδομένα, ο ιός θα έχει όλο και λιγότερες πιθανότητες να πέσει επάνω σε αυτόν τον γενετικό συνδυασμό που θα ήταν "λαχείο" για εκείνον και τραγωδία για τον άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν εγγυήσεις επιτυχίας, ωστόσο υπάρχουν τρόποι να τρέψουμε τις πιθανότητες υπέρ μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου