Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Υπάρχει ένας πίνακας της Βικτοριανής ζωγράφου Λαίδης Μπάτλερ, που ονομάζεται «Τα απομεινάρια μιας στρατιάς». Απεικονίζει ένα εξαθλιωμένο άλογο με έναν εξίσου εξαθλιωμένο αναβάτη. Ο πίνακας είναι γνωστός και ως «Επιστροφή από την Καμπούλ».
Ο ημιθανής ιππέας είναι ο βοηθός χειρουργός Ουίλιαμ Μπράιντον (1811-1873), που υπηρέτησε στον στρατό της Βρετανικής Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών κατά τον πρώτο Αγγλοαφγανικό Πολεμο. Έγινε διάσημος διότι ήταν, υποτίθεται, ο μοναδικός επιζών που γύρισε από την Καμπούλ στην Τζαλαλαμπάντ από μια βρετανική δύναμη 4.500 ανδρών και 12.000 βοηθητικών πολιτών και αμάχων. Η Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών είχε τοποθετήσει στην Καμπούλ ως σάχη του Αφγανιστάν μια μαριονέτα, νομίζω ονόματι Σούτζα, και μια μισθοφορική δύναμη από Αγγλους αλλά και Ινδούς στρατιώτες.
Έπειτα από μια αιματηρή εξέγερση η βρετανική στρατιωτική δύναμη, υπό τη διοίκηση του υποστρατήγου Ελφινστοουν, ακολουθούμενη από 12.000 αμάχους, εγκατέλειψε την επισφαλή Καμπούλ και πήρε τον δύσβατο ορεινό δρόμο για την Τζαλαλαμπάντ, 140 χλμ. μακριά από την αφγανική πρωτεύουσα. Δεν έμεινε ρουθούνι. Ηδη είχαν πέσει βαριές χιονοπτώσεις και οι ενέδρες και οι αλλεπάλληλες επιθέσεις των εξεγερμένων φυλών, μαζί με τα κρυοπαγήματα, θέρισαν σαν στάχυα την υποχωρούσα δύναμη, συχνά σε μάχες σώμα με σώμα.
Η πορεία θανάτου άρχισε στις 6 Ιανουαρίου 1842 και τελείωσε στις 13 Ιανουαρίου, όταν οι Βρετανοί σκοποί στα τείχη της Τζαλαλαμπάντ είδαν μια μοναχική φιγούρα να πλησιάζει. Ηταν ο Μπράιντον πάνω στο τραυματισμένο ετοιμοθάνατο άλογό του, το οποίο έβαλαν σε στάβλο και το περιποιήθηκαν, αλλά πέθανε την επόμενη μέρα. Οι Αγγλοι επέστρεψαν αργότερα με μια δύναμη εκδίκησης, αλλά ποτέ δεν μπόρεσαν να επιβάλουν την κυριαρχία τους στις ανυπότακτες φυλές αυτής της ορεινής και άγριας χώρας με τις ανυπότακτες φυλές και έτσι μια μέρα έφυγαν αφήνοντας έναν βασιλιά να κουμαντάρει τη χώρα.
Η κραταιά σοβιετική μηχανή προσπάθησε επίσης το 1979 να επιβάλει κομμουνιστικό καθεστώς και μεταρρυθμίσεις διά της βίας σε αυτή τη χώρα. Ο υποτακτικός της σοβιετίας τελείωσε σφαγμένος σαν αρνί και ευνουχισμένος σαν μοσχάρι και η χώρα γύρισε πίσω στο καθεστώς της εξουσίας των φυλών.
Οι Αμερικανοί δεν εγκατέλειψαν το Αφγανιστάν. Ηταν εκεί και πολεμούσαν 20 χρόνια. 2.500 Αμερικανοί και πολλοί άλλοι δυτικοί σύμμαχοί τους πότισαν με το αίμα τους αυτή την αφιλόξενη χώρα. Οι Αμερικανοί μαχητές δεν έχασαν καμία μάχη, όπως δεν έχασαν καμία μάχη και στο Βιετνάμ.
Η αποτυχία είναι καθαρά των πολιτικών και αναλυτών πάνω στις θεωρίες των οποίων στηρίχτηκαν οι πολιτικοί. Στο Βιετνάμ το ονόμασαν βιετναμοποίηση, δηλαδή εκπαιδεύουμε και εξοπλίζουμε ισχυρές ντόπιες ένοπλες δυνάμεις και παραδίδουμε τη χώρα στη δική της ηγεσία. Αυτό έκαναν και στο Αφγανιστάν, εξόπλισαν 300.000 στρατό και αεροπορία, αστυνομία, τους εκπαίδευσαν και φυσικά έγινε ό,τι και στο Βιετνάμ: κατέρρευσαν όλα σαν χάρτινος πύργος. Ούτε ντουφεκιά δεν έριξαν ο στρατός και η αστυνομία, και η χώρα έπεσε στα χέρια των Ταλιμπάν.
Γιατί;
Γιατί τελικά εκεί η συντριπτική πλειονότητα είναι Ταλιμπάν και οι ΗΠΑ απλά δώρισαν στο σκληρό αυτό ισλαμικό καθεστώς χιλιάδες άρματα μάχης, ΤΟΜΠ, ΤΟΜΑ, τζιπ, φορτηγά, μαχητικά και μεταφορικά αεροπλάνα, ελικόπτερα, πακτωλό ελαφρών, βαρέων όπλων και πυρομαχικών. Μια τεράστια, ασύλληπτου μεγέθους, πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική ήττα, που κατάπιε χιλιάδες ζωές Αμερικανών και άλλων στρατιωτών και περί τα 3 τρισ.!
Και για να μη διαβάζω ανοησίες: Ο Τραμπ αποφάσισε την αποχώρηση και ο Μπάιντεν την υλοποίησε με τον κωμικοτραγικό τρόπο που έγινε. Η ήττα ανήκει πρώτα στις βλαμμένες θεωρίες τις πολιτικής ορθότητας, που νομίζουν οι ανόητοι αναλυτές και εφαρμοστές της πως η δημοκρατία δυτικού τύπου είναι μαϊντανός που τον φυτεύεις, τον ποτίζεις και φυτρώνει όπου να ‘ναι. Ανήκει στα νεομαρξιστικά νούμερα που εξομοιώνουν τον Χριστιανισμό με το Ισλαμ.
Όποιος ξέρει Ιστορία, εθνογραφία, όποιος έχει μελετήσει στοιχειωδώς το Ισλάμ και τις χώρες όπου αυτό κυριαρχεί ξέρει πως οι μουσουλμάνοι στη συντριπτική τους πλειονότητα μισούν τη δυτική δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως εμείς τα αντιλαμβανόμαστε. Τα θεωρούν ύβρη, αμαρτία, ξένο, απεχθές σώμα.
Το Ισλάμ δεν είναι απλά θρησκεία αλλά ολόκληρο σύστημα πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης. Είναι μια ολοκληρωτική πολιτική θεωρία με πρώτο θύμα τα δικαιώματα των γυναικών, των παιδιών και των αλλοθρήσκων ή αθέων.
Στο Αφγανιστάν σχεδόν όλοι ήταν και είναι με τους Ταλιμπάν. Και όσοι συνεργάζονταν το έκαναν κυρίως από ιδιοτέλεια, αρμέγοντας ζεστό χρήμα των Αμερικανών φορολογουμένων ή του ίδιου του λαού τους, μέσω προνομίων, αυθαιρεσιών.
Τώρα μας μιλούν όλοι για τις συνέπειες και το επερχόμενο νέο κύμα προσφύγων και λαθρομεταναστών. Τρίβουν τα χέρια τους δίπλα μας στο κράτος-συμμορία οι δουλέμποροι που καθοδηγούνται από το καθεστώς Ερντογάν και οι υπηρεσίες του. Ανυπομονεί ο βορβορώδης προδοτικός συρφετός των ΜΚΟτζήδων, με τις βαθιές τσέπες, οργανικό κομμάτι του δουλεμπορικού συστήματος διακίνησης και του ισλαμικού εποικισμού της Ευρώπης, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης, που είναι ο Ακρίτας της. Αγαλλιούν όλες οι εγχώριες αριστερές ύαινες και τα φίδια του αργυρώνητου ψευτοανθρωπισμού. Έχουν πάρει φωτιά τα κομπιουτεράκια να υπολογίζουν ποσοστά, συμβάσεις σίτισης, ενοίκια από επιδοτούμενη στέγαση. Με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Και το Έθνος χάνεται και τα κονομάνε.
Λοιπόν, όχι. Δεν έχουμε υποχρέωση να περιθάλψουμε όλη την Ασία και όλη την Αφρική. Από πού κι ως πού κάποιοι που θα διανύσουν χιλιάδες χιλιόμετρα, διασχίζοντας το Ιράν, την Τουρκία, θα δικαιούνται να μπουν κατά μιλιούνια στη χώρα μας, διαλύοντας την κοινωνική μας συνοχή, την ασφάλειά μας, την οικονομία μας;
Η Τουρκία θεωρείται ασφαλής χώρα. Μέχρι εκεί λοιπόν.
Οφείλουμε να είμαστε ως κράτος αυστηροί. Η Ευρώπη, η χριστιανική Δύση, πρέπει να φυλάξει τον εαυτό της.
Η αυτοκτονία δεν είναι πράξη αλληλεγγύης, δεν είναι καν χριστιανική πράξη και η εισαγωγή εκατομμυρίων αναφομοίωτων μουσουλμάνων θα είναι συλλογική αυτοκτονία. Αυτοί που απέτυχαν ας το λύσουν, αλλά μακράν ημών.
Μπορούμε να δεχθούμε και να προστατεύσουμε φυσικά τις γυναίκες που θα πετάξουν την μπούρκα, τη μαντίλα, που θα αποκηρύξουν όλο το κτηνώδεις θεσμικό πλαίσιο του Ισλάμ για τις γυναίκες. Δεν καταλαβαίνω το νόημα να προσφέρουμε ασυλία σε γυναίκες που θα αναπαράγουν στη χώρα μας αυτά από τα οποία υποτίθεται διέφυγαν για να προστατευτούν.
Και επί του πρακτέου, ας μάθουν λοιπόν όλοι πως οι Ταλιμπάν, ο Ερντογάν και ο επεκτατικός τουρκισμός, η Χαμάς, το Ισλαμικό Κράτος, όλες οι εκφάνσεις του Ισλαμοφασισμού, δεν εξημερώνονται, δεν μπορούν να μπολιαστούν με δημοκρατία, εκλογές, δικαιώματα.
Τα έχουν όλα χεσμένα, τα μισούν, τα φτύνουν.
Είναι...
ένας επεκτατικός εχθρός της Ανθρωπότητας που καταλαβαίνει μόνο τη γλώσσα της ισχύος και πρέπει να μείνει έξω από τις χώρες μας, έξω από τις κοινωνίες μας. Εντός μόνον όποιοι αποδέχονται πλήρως και απολύτως τις αξίες μας, τους νόμους μας, τον τρόπο ζωής μας.
Όποιος, όποια θέλει να ζει με τη Σαρία και όπως σε Χαλιφάτο, τυλιγμένη σαν μαύρος ντολμάς, υποτακτική σαν δούλος ή να νομίζει πως οι γυναίκες, οι κόρες μας, οι αδελφές μας είναι πόρνες που του ανήκουν, δεν έχει θέση ανάμεσά μας.
Ας μείνει στην Τουρκία ή ας πάει στη Σαουδική Αραβία και στα Εμιράτα να απολαύσει ισλαμική ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου