Βεβαίως έχουν δίκιο όσοι θυμώνουν με την αφέλεια του Στέφανου Τσιτσιπά, ο οποίος αρνείται να εμβολιασθεί εφόσον ο εμβολιασμός δεν είναι υποχρεωτικός.
Εχουν επίσης δίκιο, όταν διαπιστώνουν τη γελοιότητα της αντίφασης από τη μία ο αθλητής να αμφισβητεί την αναγκαιότητα του εμβολίου, από την άλλη όμως να συμμετέχει στην καμπάνια για την προστασία από τον κορωνοϊό.
Σαν πολλά δεν ζητάμε όμως από τον Τσιτσιπά;
Τι είναι στο κάτω κάτω ο Τσιτσιπάς;
Είναι ένα παιδί που έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του τρέχοντας πάνω κάτω σε ένα τετράγωνο διαστάσεων 10,97 μέτρων σε πλάτος επί 6,40 σε μήκος, κυνηγώντας ένα κίτρινο, τριχωτό μπαλάκι, για να το χτυπήσει με ένα πράγμα κατασκευασμένο από αλουμίνιο και δίχτυ, που μοιάζει με μυγοσκοτώστρα ή ξεσκονίστρα, από αυτές με τις οποίες κάποτε οι νοικοκυρές τίναζαν τα στρώματα και τα χαλιά.
Αυτό ήταν όλη του η ζωή μέχρι τώρα και σε αυτό εξαντλείται η γνώση του για τον κόσμο και τη ζωή.
Τα υπόλοιπα, αυτά που περιμένουμε από εκείνον, είναι ...
οι προβολές που κάνουμε εμείς στο πρόσωπό του.
Οι υπερβολικές απαιτήσεις μας οφείλονται στο ότι, στον σύγχρονο κόσμο, έχουμε απομακρυνθεί από τη ρωμαϊκή αντίληψη περί αθλητισμού, η οποία κατά τη γνώμη μου ήταν η σωστότερη.
Αλλά ας μην επεκταθώ στο θέμα, γιατί θα έχω κακά ξεμπερδέματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου