"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Γιατί η Αλεξανδρούπολη στο επίκεντρο;

Ακρως φιλορωσικό , και αντιδυτικό αλλά ενδιαφέρον...


  1. Οι ελληνορωσικοί δεσμοί

Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου είχαμε πεισθεί ότι η αντιπαράθεση Δύσης – Ανατολής οφείλονταν στη διαφορετική κοσμοθεωρία τους. 


Όμως ο Ψυχρός Πόλεμος τέλειωσε, η ΕΣΣΔ διαλύθηκε και η Μόσχα υιοθέτησε όχι απλά τον καπιταλισμό αλλά στην πιο άγρια μορφή του, αυτή της πρωταρχικής συσσώρευσης του κεφαλαίου, με τη λεηλάτηση της κρατικής περιουσίας. Επομένως, πώς δικαιολογείται η αναβίωση ενός νέου Ψυχρού Πολέμου την εποχή της κυριαρχίας σε παγκόσμια κλίμακα ενός πολιτικοκοινωνικού συστήματος;  


Η ιστορία του 20ου αιώνα μας δίδαξε ότι ποτέ δεν υπήρξε στην Ευρώπη αλλά και παγκόσμια πολεμική σύρραξη κρατών εξ αιτίας των ιδεολογικών διαφορών τους.  Οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι δεν οφείλονταν στις διαφορές καπιταλισμού και σοσιαλισμού αλλά στους ενδοιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς μεταξύ των εμπολέμων. Το τέλος μάλιστα του Ψυχρού Πολέμου και η άμεση αναβίωσή του επιβεβαίωσαν και στον πλέον δύσπιστο τα συμπεράσματά μας.  Πώς λοιπόν η Αλεξ/πολη ενεπλάκη για πρώτη φορά στους αμερικανορωσικούς ανταγωνισμούς;


Οι δεσμοί της Ελλάδας με τη Ρωσία είναι ιστορικοί, θρησκευτικοί και πολιτισμικοί και χάνονται χίλια χρόνια πίσω. Να τι έγραφε ο ακαδημαϊκός και υπουργός Παιδείας κατά το παρελθόν Κων/νος Δεσποτόπουλος  στις 12/2/2015 με επιστολή του στην Καθημερινή για τον «Ρόλο της Ρωσίας» στα ελληνικά πράγματα:
“Κύριε Διευθυντά
Στο φύλλο σας της 7ης Φεβρουαρίου 2015 δημοσιεύθηκε απίθανη επιστολή, όπου επικρίνεται ψήφος του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος, και με χρήση από τον επιστολογράφο επιχειρημάτων που ενέχουν έκφραση εθνικής αγνωμοσύνης. Ας μου επιτραπεί να υπενθυμίσω τα εξής: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 περισώθηκε στην έναρξή της με το ρωσικό βέτο, στο Λάιμπαχ, καθώς με αυτό αποτράπηκε η καταστολή της από τα συνασπισμένα εναντίον των επαναστάσεων μεγάλα της Ευρώπης κράτη.
Η Ελληνική Επανάσταση κατορθώθηκε να τελεσφορήσει όχι απλώς με τον ηρωισμό της ηθικής τότε πρωτοπορίας του έθνους και την καρτερία και τις θυσίες του λαού αλλά μόνο αφού ο ρωσικός στρατός είχε κατανικήσει τον τουρκικό στρατό και είχε φθάσει έως την Αδριανούπολη, επαληθεύοντας κάπως την προσδοκία των υποδούλων Ελλήνων «να έρθει ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι, Μωρέα και Ρούμελη».
 

Η Ένωση της Θεσσαλίας και της περιοχής της Άρτας με την Ελλάδα συντελέσθηκε το 1881, αφού είχε προηγηθεί ο ρωσοτουρκικός πόλεμος των ετών 1877-1878, με τις συνθήκες που ρύθμισαν τις συνέπειές του. Αλλά και για την Ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα το 1947 πρώτη ευνοϊκή ψήφος στη Διάσκεψη της 10ης  Φεβρουαρίου υπήρξε η ψήφος του Ρώσου υπουργού των Εξωτερικών Μολότοφ… Αλλά ας μη λησμονούμε ότι χώρος κοινωνικής θαλπωρής για τους  Ελληνες επί Τουρκοκρατίας υπήρξε η Ρωσία και ότι σε πόλη της Ρωσίας ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία”.


Απέναντι σε όλα αυτά που ισχυροποιούν τους ελληνορωσικούς δεσμούς τι μας συνδέει με τις ΗΠΑ;  


Η επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου, η απώλεια του 33% της Κύπρου ως επακόλουθο της δικτατορίας και η βάση της Σούδας που διευκολύνει τις αμερικανικές πολεμικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή. 


Όμως, γιατί το ΥΠΕΞ επικαλείται ευαισθησίες κατά περίπτωση; Γιατί δεν αντιδρά στη συνεχή κριτική που ασκεί ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ στη Δικαιοσύνη ή στις επενδύσεις με τα συνεχή υπονοούμενα για την πηγή των χρημάτων ιδιωτικοποίησης του λιμένα Θες/νίκης αλλά και επί παντός επιστητού; Αυτή η συμπεριφορά δεν αμφισβητεί την κυριαρχία της χώρας;

  1. Η ελληνική κρίση, η ΕΕ και η Ρωσία

Παρά τους ακατάλυτους δεσμούς των δύο λαών, η Ρωσία όχι μόνον δεν κατόρθωσε να “επωφεληθεί” από αυτούς  αλλά στη διάρκεια της κρίσης που διέρχεται η χώρα μας κάθε προσπάθεια του ρωσικού κεφαλαίου να επενδύσει στη χώρα μας, σε μια περίοδο δηλαδή που όλοι ισχυρίζονται ότι οι επενδύσεις είναι αναγκαίες για την υπέρβαση της κρίσης, ακυρώθηκε από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν με υποβολέα την Ουάσινγκτον. Να υπενθυμίσουμε τον αποκλεισμό του ρωσικού κεφαλαίου από τη ΔΕΠΑ, από τον ΔΕΣΦΑ, τους αγωγούς Μπουργκάς – Αλεξ/πολης, South Stream, Turkish Stream που ακυρώθηκαν, όπως και η επέκταση του αγωγού ITGI παρόλο που είχε εγκαινιαστεί η επέκτασή του το 2007 από τους Καραμανλή – Ερντογάν στους Κήπους του Έβρου και παρά το μνημόνιο συνεργασίας που υπογράφηκε ανάμεσα στις ΔΕΠΑ, Edison και Gazprom στη Ρώμη τον Φεβρουάριο του 2016; Τελευταία όλων η περίπτωση της ιδιωτικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την Ιταλική Ferrovie dello Stato Italiane αντί των Ρωσικών σιδηροδρόμων, δεδομένου ότι η Ρωσία ήταν το μοναδικό κράτος που είχε γεωπολιτικό συμφέρον να εξαγοράσει και να συντηρήσει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ακόμη και με ζημία προκειμένου να παρακάμψει μεταφορικά τα Δαρδανέλλια. Σήμερα ο σιδηροδρομικός άξονας Αλεξ/πολης – Ορμενίου θα έσφυζε από φορτία και το λιμάνι της Αλεξ/πολης θα είχε ενεργοποιηθεί επιτέλους μετά από δεκαετίες.  


Το αποτέλεσμα; 


Το λιμάνι συνεχίζει να παραμένει ανενεργό παρά τις μεγαλόσχημες εξαγγελίες αλλά και ο ανακαινισθείς σιδηροδρομικός άξονας ανεκμετάλλευτος με μηδενικά φορτία  με αποτέλεσμα μια επένδυση 120 εκ. ευρώ για την ανακαίνισή του να απομειούται καθημερινά.  


Τελικά από ποιους αποφασίζεται το εθνικό συμφέρον; Από την Αθήνα ή υπαγορεύεται από τις Βρυξέλλες και την Ουάσινγκτον σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα; Ποιοι παραβιάζουν λοιπόν την κυριαρχία χώρας;


       3.Τί συνδέει την Αλεξ/πολη με τη Ρωσία;


Η Αλεξ/πολη προσπαθεί μετά την ολοσχερή παραγωγική απαξίωση της περιοχής και την πλήρη εγκατάλειψή της να ανταπεξέλθει στις συνθήκες της κρίσης ενδυναμώνοντας την τουριστική κίνηση από τα γειτονικά κράτη αλλά και από την τεράστια τουριστική δεξαμενή της Ρωσίας αναδεικνύοντας τα κοινά στοιχεία των δύο λαών, τον ομόδοξο θρησκευτικό τους χαρακτήρα και τα ιστορικά στοιχεία που τους συνδέουν. Εκεί θα πρέπει να αποδοθεί η αδελφοποίηση της πόλης με την Αγία Πετρούπολη και οι συνεχείς προσπάθειες προσέλκυσης Ρώσων τουριστών. Την προσέγγιση των δύο πόλεων ενίσχυσε ένα ιστορικό γεγονός σε ανάμνηση του οποίου εγκαινιάστηκε τον Οκτώβρη του 2011 μνημείο αφιερωμένο στη μνήμη 30 στρατιωτών από την περιοχή της Αγίας Πετρούπολης οι οποίοι στη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέμου του 1877-8 συμμετείχαν στην απελευθέρωση της περιοχής και πέθαναν από τύφο.  Ας μη ξεχνάμε ότι το πολεοδομικό σχέδιο της Αλεξ/πολης χαράχτηκε από Ρώσους μηχανικούς εκείνη την περίοδο. Μάλιστα είχε ξεκινήσει η οικοδόμηση εκκλησίας για τους παλιννοστούντες Ελληνοπόντιους που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί.  


Ξαφνικά ενόχλησαν όλα αυτά; Γνωρίζουν στην Αθήνα τι συμβαίνει και πώς ανταποκρίνονται οι κάτοικοι και αγνοούμε όσοι ζούμε δεκαετίες στην πόλη;

  1. Οι πραγματικοί λόγοι στοχοποίησης της Αλεξ/πολης:


Η απέλαση των Ρώσων διπλωματών αποδόθηκε στην παρέμβασή τους στο ονοματολογικό πρόβλημα με τα Σκόπια και στην αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας που προσπάθησαν να πυροδοτήσουν κατά τόπους ώστε να ακυρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών. Αυτό και μόνον αποδεικνύει ότι η εμπλοκή της Αλεξ/πολης εξυπηρετεί άλλες στοχεύσεις. Διότι οι εστίες αντίδρασης στην ονομασία των Σκοπίων βρίσκονται στη Θες/νίκη και στις πόλεις της Μακεδονίας και εκεί θα έπρεπε να αναζητηθούν  και όχι στη Θράκη και στην Αλεξ/πολη, όπου είχαν ιδιαίτερα υποτονικό χαρακτήρα. Γιατί λοιπόν η Αλεξ/πολη μπήκε στο στόχαστρο;


Αν παρατηρήσουμε τη γεωγραφική θέση της Αλεξ/πολης ως προς την Ευρώπη, τη Μαύρη Θάλασσα, και την Αν. Μεσόγειο, απαλλαγμένη από τις δεσμεύσεις και τους περιορισμούς του πολιτικού χάρτη με τα σύνορα των κρατών, δηλαδή στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης που υφίστανται σήμερα, θα διαπιστώσουμε την μεγάλη γεωοικονομική αξία του λιμένα της αλλά και του σιδηροδρομικού άξονα Αλεξ/λης – Ορμενίου, διότι συνδέουν την Αν. Μεσόγειο και τις χώρες της Β. Αφρικής και της Εγγύς Ανατολής με τις χώρες της Μ. Θάλασσας, της Κεντρικής και της Αν. Ευρώπης μέχρι την Σκανδιναβία


Γιαυτό το λιμάνι και ο σιδηροδρομικός άξονας εντάχθηκαν το 1992 στον Διευρωπαικό άξονα ΙΧ που θα συνέδεε τη Βαλτική (Ελσίνκι) με τη Μεσόγειο (Αλεξανδρούπολη).έχοντας κομβικά σημεία τη Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη, το Κίεβο, και το Βουκουρέστι αλλά απεντάχθηκε το 2013 λόγω της αδιαφορίας των κυβερνήσεων μέχρι και σήμερα να αξιοποιήσουν το προφανές και αυτονόητο, με αποτέλεσμα το λιμάνι της Αλεξ/πολης, καίτοι 100 χρόνια πριν με τη Συνθήκη των Σεβρών είχε χαρακτηρισθεί ως «λιμάνι διεθνούς ενδιαφέροντος», να παραμένει ανεκμετάλλευτο και ο σιδηροδρομικός άξονας, στον οποίο επενδύθηκαν 120 εκ. ευρώ χάριν του λιμένος, να παραμένει ανενεργός.


Ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ μιλώντας στην Αθήνα στο συνέδριο “Navigator 2017, The Shipping decision Makers forum”, αναφέρθηκε  στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης το οποίο οι ΗΠΑ θέλουν να χρησιμοποιήσουν τόσο για εμπορικούς όσο και για στρατιωτικούς σκοπούς και ειδικότερα για βάση ελικοπτέρων“Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είναι στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ. Θέλουμε να διαδραματίσει ένα μεγαλύτερο ρόλο” είπε ο κ. Πάιατ.  


Ποιος είναι αυτός ο ρόλος; 


Οι ΗΠΑ πριν δύο χρόνια άρχισαν να εξάγουν σχιστολιθικό αέριο το οποίο παράγουν σε μεγάλες ποσότητες και επιθυμούν να εκτοπίσουν το ρωσικό αέριο από τις αγορές επικαλούμενοι την διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού της Ευρώπης. Γιαυτό προωθείται ήδη η τοποθέτηση πλωτού τερματικού σταθμού  LNG εγγύτατα της Αλεξ/πολης, ώστε εκείθεν μέσω του Διασυνδετηρίου αγωγού Ελλάδας – Βουλγαρίας (IGB) να κατευθύνεται προς τις αγορές της Ευρώπης. Είναι λοιπόν προφανές να τους ενδιαφέρει παράλληλα και το λιμάνι της Αλεξ/πολης. Όμως για ποιο λόγο κυρίως;


Δυστυχώς το λιμάνι της Αλεξ/πολης από το 2014 με την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία και τον πόλεμο στην Ανατολική Ουκρανία  καθώς και την προσπάθεια του ΝΑΤΟ να επεκταθεί στις πρώην Δημοκρατίες της ΕΣΣΔ απέκτησε έντονο πολιτικό ενδιαφέρον που απειλεί να επισκιάσει ακόμη και να εκμηδενίσει τον προφανή εμπορευματικό χαρακτήρα του. Διότι δεν υπάρχει ιδανικότερο λιμάνι για την προώθηση δυνάμεων και στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία αλλά και πέριξ της Ρωσικής Ομοσπονδίας μέσω του νατοϊκού διαδρόμου που δημιουργούν η Βουλγαρία και η Ρουμανία, κράτη μέλη του ΝΑΤΟ επίσης. Γιαυτό θα πρέπει να θεωρηθούν βάσιμες οι πληροφορίες που θέλουν να εγκαθίσταται στην περιοχή της Αλεξ/πολης όχι απλά μια βάση ελικοπτέρων (τι νόημα θα είχε μια βάση ελικοπτέρων ξεκάρφωτη και αποκομμένη;) αλλά νατοϊκή βάση Ταχείας Επέμβασης.


Ο Δήμαρχος της Αλεξ/πολης μετά το συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου για τα ενεργειακά, που έγινε στην Αλεξ/πολη, σε συνέντευξή του στην Καθημερινή στις 25/9/2017 είχε δηλώσει στον Σταύρο Τζίμα: «Οι Ρώσοι επιδεικνύουν ενδιαφέρον για το λιμάνι από το 2011 ακόμα, που εγώ είμαι δήμαρχος. Ωστόσο, μετά το φόρουμ για την ενέργεια, νομίζω ότι πλέον κατάλαβαν ότι έχει τελειώσει το θέμα. Από το βήμα έγινε ξεκάθαρο μέσω του πρέσβη (εννοεί τον κ. Πάιατ) ότι στο λιμάνι δεν θα μπουν άλλοι πλην των Αμερικανών»!!


Το “ατύχημα” για τους κατοίκους της Αλεξ/πολης, της ενδοχώρας της και ολόκληρης της Θράκης είναι ότι ενώ μετά το 1991 όλοι προσδοκούσαμε ότι με την αξιοποίηση του λιμένα με την ανάπτυξη του διαμετακομιστικού εμπορίου θα αναπτύσσονταν η πόλη και η ευρύτερη περιοχή, δηλαδή μέσα από ειρηνικές δραστηριότητες, τώρα το σκηνικό μεταβάλλεται σε πεδίο σύγκρουσης των αμερικανορωσικών συμφερόντων και η πόλη στοχοποιείται στους εκατέρωθεν σχεδιασμούς..

Δεν υπάρχουν σχόλια: