Πριν από μερικές εβδομάδες, προσωπικότητες της Γαλλίας υπέγραψαν
κείμενο για να ζητήσουν να απαλειφθούν αντισημιτικές σούρες από το
Κοράνι.
Το Κοράνι είναι κείμενο ιερό για τους μουσουλμάνους, για τους
υπολοίπους όμως είναι ένα κείμενο κλασικό. Είναι πολιτισμικό κειμήλιο.
Και ο δυτικός πολιτισμός έχει μεγάλη παράδοση στην αντιμετώπιση των
κλασικών κειμένων. Θα έλεγα δε ότι η περί «κλασικού» αντίληψη είναι ένα
από τα βασικά κύτταρα του οργανισμού του. Αυτή η αντίληψη εδραίωσε μια
παράδοση ιερότητας παράλληλη με τη θρησκευτική. Το κλασικό είναι ιερό με
τον δικό του τρόπο. Υπόκειται στον κανόνα του «μη μου άπτου». Ο
Παρθενών είναι ιερό μνημείο για τον πολιτισμό μας, όμως δεν είναι ιερό
με τον ίδιο τρόπο που ήταν για τους Αθηναίους του 5ου π.Χ. αιώνα. Το
ίδιο μπορεί να πει κανείς για τα αριστουργήματα της βυζαντινής
ζωγραφικής ή για τη ζωγραφική του Μιχαήλ Αγγέλου στην Καπέλα Σιστίνα.
Είναι η διαφορά του δυτικού πολιτισμού από άλλους πολιτισμούς, όπως
είναι το Ισλάμ, που ταυτίζουν το ιερό με τη θρησκεία.
Το κλασικό μπορείς να μην το διαβάσεις, μπορείς να το ερμηνεύσεις,
μπορείς να το σχολιάσεις, μπορείς να το αντικρούσεις, στην περίπτωση της
τέχνης να το συντηρήσεις, όμως δεν μπορείς να το διορθώσεις. Και γι’
αυτό θεωρώ τουλάχιστον υποκριτική την πρόταση διορθώσεως του Κορανίου
επί το πολιτικώς ορθότερον.
Το Κοράνι βέβαια είναι θρησκευτικό κείμενο
που χρησιμοποιείται από τους ιμάμηδες ως εργαλείο πολιτικής προπαγάνδας
για την καλλιέργεια της πολιτισμικής εχθρότητας απέναντι στον δυτικό
πολιτισμό. Ας όψονται όσοι τού επέτρεψαν να διεισδύσει στις δυτικές
κοινωνίες διά του πολυπολιτισμικού οχήματος. Επειδή όμως δεν τολμούν ή
δεν μπορούν, γιατί δεν έχουν πλέον εμπιστοσύνη στην ισχύ του δικού μας
πολιτισμού, επιχειρούν να το καλλωπίσουν. Το επόμενο βήμα μπορεί να
είναι «Ο έμπορος της Βενετίας» του Σαίξπηρ.
Επειδή όμως το γελοίο είναι δημοκρατικά
μοιρασμένο στον κόσμο μας, έρχεται η απάντηση του Ταγίπ Ερντογάν:
Απαγόρευση της διδασκαλίας της γαλλικής λογοτεχνίας σε όλη την
επικράτειά του.
Μήπως δεν είναι τυχαίο ότι στην Τουρκία λειτουργούσαν
έως σήμερα 16 τμήματα γαλλικής λογοτεχνίας πανεπιστημιακού επιπέδου, αν
δεν κάνω λάθος;
Μήπως επειδή κάποιοι θεωρούσαν ότι η γαλλική λογοτεχνία
είναι απαραίτητη σε όποιον θέλει να γνωρίσει όχι μόνον τον ευρωπαϊκό
πολιτισμό αλλά και τη μεγάλη λογοτεχνία; Οταν έχεις το Κοράνι, δεν σου
χρειάζεται ο Μπαλζάκ.
Λεπτομέρειες σε έναν κόσμο που...
βυθίζεται στον νέο Μεσαίωνα.
Κάπου
ανάμεσα στη βλακεία της πολιτικής ορθότητας και τη βλακεία του
θρησκευτικού φανατισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου