"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Αλέξης πολιτευόμενος και επαναλαμβανόμενος…

Του ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ

Κατά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης επίκειται η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου που έχει συμβεί ποτέ... Ο ίδιος καλεί τον κ. Μητσοτάκη να αναστείλει τους πλειστηριασμούς μέχρι τις εκλογές. Τούτο προκειμένου μόλις ανέλθει στην εξουσία, ως κυβέρνηση να προστατέψει την  πρώτη κατοικία και να προσφέρει τη δυνατότητα ρύθμισης των χρεών για όλους...

Για μια στιγμή πίστεψα πως βρισκόμαστε πριν το 2015 όταν τέτοιες υποσχέσεις συνηθίζονταν, ειδικά πριν τη μνημονιακή "κωλοτούμπα" του θέρους του ιδίου έτους.

Εν τω μεταξύ η σχετική νομοθεσία που προβλέπει τη μεταφορά των "κόκκινων δανείων" σε ειδικού σκοπού εταιρείες ψηφίστηκε επί κυβερνήσεως  ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ειδικού σκοπού εταιρείες ή "κοράκια", όπως τις ονόμαζαν πριν το 2015 οι φερέλπιδες "μπολσεβίκοι" της αριστεράς και της άκρας δεξιάς, αγοράζουν τα ενυπόθηκα "κόκκινα δάνεια" με μεγάλη έκπτωση και στη συνέχεια, αν δεν προκύψει κάποια συμβιβαστική λύση, κάποια τα βγάζουν σε πλειστηριασμό.

Σαν να ήταν  χθες θυμάμαι τις τηλεοπτικές δηλώσεις του κ. Τσακαλώτου τότε, όπου υποστήριζε πως η μεταφορά των "κόκκινων δανείων" στις εταιρείες διαχείρισης ήταν μέτρο εξυγίανσης των τραπεζών και της οικονομίας...

Όσοι υποστηρίζαμε ακριβώς τα ίδια πράγματα λίγα χρόνια νωρίτερα από αυτές τις δηλώσεις του κ. Τσακαλώτου, δεχόμαστε σφοδρή κριτική με επιθετικούς και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.

Μετά ούτε γάτα ούτε ζημιά...


Η αλήθεια είναι πως μια από τις μεγαλύτερες "μπίζνες" στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες είναι η διαχείριση των "κόκκινων δανείων". Επενδύει κάποιος στην Ελλάδα αγοράζοντας ληξιπρόθεσμες οφειλές στο 10-20% της ονομαστικής τους αξίας και αν καταφέρει να τα πουλήσει πάνω από το  30%, μπορεί να διπλασιάσει το κεφάλαιο που επένδυσε...

Η ευκαιρία αυτή δεν θα είχε προκύψει, στο μέγεθος που προέκυψε, αν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας δεν είχε εφαρμοστεί ο νόμος Κατσέλη. Η οριζόντια προστασία των δανειοληπτών προσέλκυσε πολλούς συστηματικούς κακοπληρωτές, οι οποίοι ενώ μπορούσαν να πληρώνουν τα χρέη τους, προσπάθησαν να επωφεληθούν της ρύθμισης...

Με τον τρόπο αυτό το πρόβλημα πολλαπλασιάστηκε σε μέγεθος και σε διάρκεια. Οι τράπεζες χρεοκόπησαν και χρειάστηκαν δυο-τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις.

Στην τελευταία από αυτές, που έγινε επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το δημόσιο που είχε καλύψει τις προηγούμενες αποκτώντας πλειοψηφικά πακέτα των τραπεζών, τα οποία θα πωλούσε αργότερα όταν οι τιμές των μετοχών θα ανέβαιναν, έχασε τις συμμετοχές και τα 25 περίπου δισ.

Για την ακρίβεια, επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οι τράπεζες πέρασαν σε ξένα κερδοσκοπικά fund’ s έναντι 5-6 δισ. ευρώ. Με τον τρόπο αυτό συντελέστηκε η μεγαλύτερη μεταφορά πλούτου που έγινε ποτέ στην Ελλάδα.


Οι τράπεζες διέθεταν χαρτοφυλάκια με πάνω από 200 δισ. δάνεια που είχαν χορηγήσει στην ελληνική οικονομία.  

Από αυτά τα μισά περίπου, ήτοι περί τα 100 δισ. ευρώ, "κοκκίνισαν".

Τα άλλα 100 περίπου δισ. ευρώ όμως παρέμειναν υγιή και εμπρόθεσμα. Τα περισσότερα από αυτά τα δάνεια ήταν ενυπόθηκα και οι υποθήκες αφορούσαν ακίνητα και επιχειρήσεις. Με λίγα λόγια, τα δάνεια αυτά είχαν αντίκρισμα στο μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών στοιχείων της ελληνικής οικονομίας.

Δεν  πιστεύω πως θα υπήρχε ποτέ φιλελεύθερη κυβέρνηση η οποία θα τολμούσε να βάλει την υπογραφή της σε κάτι τέτοιο. Κι όμως, μια κυβέρνηση της αριστεράς το τόλμησε. Όπως τόλμησε επίσης να εκχωρήσει τον  έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της δημόσιας περιουσίας για έναν περίπου αιώνα.

Αν στις αρχές της περασμένης δεκαετίας δεν είχε εφαρμοστεί ο νόμος Κατσέλη, το πρόβλημα των "κόκκινων δανείων" θα είχε πάρει μικρότερη έκταση. Η κρίση δεν θα είχε κρατήσει μια δεκαετία αλλά λιγότερο. Οι περισσότερες χώρες που αντιμετώπισαν προβλήματα την ίδια περίοδο σε δυο-τρία χρόνια βγήκαν από τα μνημόνια... Η Ελλάδα χρειάστηκε σχεδόν μια δεκαετία χάνοντας περίπου το 25% του ΑΕΠ της.

Το μεγαλύτερο πλήγμα της χρεοκοπίας του 2010 και της μεγάλης της διάρκειας, δεν ήταν η απώλεια του ΑΕΠ και η ύφεση αλλά οι 400 χιλιάδες περίπου νέων Ελλήνων που εγκατέλειψαν τη χώρα.

Είναι τραγικό οι ίδιοι άνθρωποι που ευθύνονται για αυτή την έκταση που πήρε η καταστροφή να υιοθετούν τα ίδια επιχειρήματα που μας οδήγησαν εκεί.

Δεν αποκρύπτω τις ευθύνες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν στη μεταπολίτευση για τη χρεοκοπία του 2010. Το κόστος αυτής της χρεοκοπίας όμως...

 

 θα ήταν μικρότερο αν δεν είχαν αναλάβει να τη διαχειριστούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ..



Δεν υπάρχουν σχόλια: