Αυτή η ελληνική πολιτική. Αυτοί αρκετοί πολιτικοί. Αυτοί οι «σπουδαίοι» χαρακτήρες. Αυτές οι «προσωπικότητες».
Αυτοί οι ταξίαρχοι και στρατηγοί. Αυτά τα γαλόνια. Αυτά τα πανταλόνια.
Αυτοί οι ασήμαντοι, οι τραμπάλες, οι παλίμπαιδες, οι τοσοδούληδες
Προσπερνάω την ανώμαλη προσγείωση του φερόμενου ως ο «ανασχηματισμός-τομή». Που κατέληξε νούμερο επιθεώρησης. Προσπερνάω το γεγονός ότι απ όλη αυτή την φασαρία, απ αυτά τα «προλαλήσαντα» δημοσιεύματα και απ αυτή την ατελείωτη αναμονή, μοναδικό πρακτικό και αριθμητικό αποτέλεσμα ήταν η υπουργοποίηση του Θανάση Πλεύρη και η έξοδος, από την κυβέρνηση του Μιχάλη Χρυσοχοίδη και του Χάρη Θεοχάρη. Α ρε Θανάση, χωρίς να το επιδιώκεις, έγραψες ιστορία
Προσπερνάω ακόμα και το γεγονός ότι ενώ ο Κυριάκος θα έπρεπε να του κλείσει το τηλέφωνο κατάμουτρα, εκείνος καθόταν και με Ιώβεια, ανεξήγητη υπομονή περίμενε από τον στρατηγό να ρωτήσει πρώτα για να πάρει την έγκριση από την μαμά του και τον μπαμπά του. Μαμάκα να πάω; Όχι μην πας.
Εσείς μπαμπάκα τι λέτε, ποια η γνώμη σας; Να πάω η να μην πάω.
Όχι του λέει ο μπαμπάς. Αν το κάνεις θα είσαι αποστάτης. Αν δεν το κάνεις θα είσαι άξιο τέκνο του μπαμπά! Κάπως έτσι ο Ευάγγελος Αποστολάκης, ηλικίας εξηντατεσσάρων ετών, καταγόμενος από το Ρέθυμνο της Κρήτης, άρχισε να επιδίδεται στο σπορ του πήγαινε έλα. Αρχισε να μαδάει τη μαργαρίτα μέχρι που στο τέλος είπε «βρήκα, δεν θα πάω»
Εδώ που τα λέμε και χωρίς να το θέλει ο Ευάγγελος Αποστολάκης, ο στρατηγός και πρώην υπουργός, αυτός που με την αποφασιστικότητά του, τις στρατιωτικές του γνώσεις και το συγκροτημένο χαρακτήρα του, θα αναλάμβανε ένα πόστο για τη σωτηρία ανθρώπων, περιουσιών, πανίδας και χλωρίδας, έκανε μεγάλη χάρη στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Με την τραμπάλα του, με την μανούλα του και τον μπαμπάκα του, διόρθωσε την επιλογή του πρωθυπουργού. Χωρίς να το θέλει, με την άρνησή του και την παροιμιώδη δειλία και αναποφασιστικότητά του, είναι σα να του λέει «μη με πάρεις, κάνεις ολέθριο λάθος, ο ανασχηματισμός με μένα θα καταλήξει μέγα φιάσκο».
Το ποντίκι που βρυχάται. Όπως και το γνωστό λεκτικό «επίγραμμα»: εμετρήθης, εζυγίσθης και ευρέθης ελλιπής.
Μόνο ελλιπής;
Περίπου «αόρατος», «εξαερωμένος», «εξαφανισμένος», «δισυπόστατος» και πολιτικά «διπολικός».
Και διαφωνώ με την σεναριακή εκδοχή κάποιων ευφάνταστων και φανατικά καχύποπτων της Νέας Δημοκρατίας. Που πίσω απ όλα αυτά βλέπουν οργανωμένη συνωμοσία Τσίπρα με Αποστολάκη, ώστε έτσι να τιναχτεί στον αέρα ο ανασχηματισμός και να καταντήσει σκέτος χλευασμός.
Και διαφωνώ επειδή ο Ευάγγελος Αποστολάκης ο στρατηγός όχι μόνο δεν είναι ικανός να αναλάβει ρόλο πρωταγωνιστή σε μια τέτοια συνωμοσία. Αλλά ούτε ικανός είναι να...
μεταφέρει στο απέναντι πεζοδρόμιο το παλτό σου. Κάπου στο δρόμο θα το χάσει.
Επομένως ουδέν κακό αμιγές καλού.
Μέσα σε ελάχιστες ώρες ο Ευάγγελος Αποστολάκης ο στρατηγός έδωσε εξετάσεις και έμεινε στην ίδια τάξη. Φανταστείτε τώρα τι θα συνέβαινε έτσι και αναλάμβανε το πόστο ως το απόλυτο αφεντικό της Πολιτικής Προστασίας. Θα έστελνε τους πυροσβέστες σε κάποια παραλία. Τα αεροσκάφη και τα ελικόπτερα θα παρέμεναν ακούνητα στο έδαφος. Και η πύρινη κόλαση θα έφτανε μέχρι τον Λυκαβηττό και το Σύνταγμα.
Και για να τελειώνω με την περίπτωση του Ευάγγελου Αποστολάκη του στρατηγού, της μαμάκας του και του μπα μπαμπάκα του, επαναφέρω για μια ακόμα φορά την περίφημη ρήση του Ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη «δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου