"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Οι "μαϊμούδες", οι "τρακαδόροι" και το κοινωνικό κράτος

 Του Γιώργου Κράλογλου

Κάτι φταίει στο κράτος-πατερούλη, όταν τσακώνεις στις επιστρεπτέες 50.000 "μαϊμούδες" πληττόμενους και στα νοίκια που επιδοτείς, 80.000 τρακαδόρους!!

Κάτι δεν πάει καλά με το κράτος-πατερούλη όταν η Ανώτατη Αρχή για τα δημόσια έσοδά σου, απορρίπτει αιτήσεις για τη μοιρασιά, διαπιστώνοντας (λέει) απαράδεκτα έως ύποπτα πράγματα...

Ότι σε 45.783 περιπτώσεις διαπιστώθηκε πως ο μισθωτής επαγγελματικής στέγης δεν ήταν πληττόμενος (!!!).

Ότι σε 28.981  δηλώσεις δεν υπήρχε αναστολή εργασίας για τον εργαζόμενο (!!).

Ότι σε 4.791 δηλώσεις είχε δηλωθεί επαγγελματική χρήση από μη επιτηδευματία ή επιχείρηση (!!).

Ότι πολλές περιπτώσεις αφορούσαν υπεκμισθώσεις ακινήτων(!!) με τους ιδιοκτήτες να είναι οι μεγάλοι "χαμένοι" της υπόθεσης.

Κάτι δεν πήγε καλά, στο κράτος-πατερούλη, όταν και μέσα στην τόση αντάρα, λόγω του κορονοιού, η Ανώτατη Αρχή για τα δημόσια έσοδα απορρίπτει 50.000 περιπτώσεις στις επιστρεπτέες προκαταβολές. Γιατί το βρήκαν σαν "κόλπο" να εισχωρήσουν (λέει) ενώ τα μαγαζιά τους πήγαιναν μια χαρά!!

Και να ήταν μόνο αυτά; 

Για ρωτήστε την "πιάτσα" τι καινούργιες δουλειές φύτρωσαν με τους "μεσάζοντες" για επιστρεπτέες. Με τα επίσημα και ανεπίσημα "γραφεία" που αναλαμβάνουν εργολαβικά τη "δουλειά"... Να πάρεις δηλαδή την επιστρεπτέα και αν δεν την δικαιούσαι... Και να την δεις στην Τράπεζα (στο ονοματάκι σου) κατά την πληρωμή της αμοιβής του "γραφείου"...

Δεν βάζω το χέρι μου στο ευαγγέλιο (πέρα από τις επίσημες ανακοινώσεις -ΑΑΔΕ και υπουργείου Οικονομικών- για 50.000 επιχειρήσεις "ζόμπι" που κυνηγάνε τις επιστρεπτέες ή τους 80.000 υποψήφιους "μάγκες" που έπιασε η ΑΑΔΕ στα νοίκια) και για εκείνα που ψιθυρίζονται στην αγορά για αρπαγή των χρημάτων των φορολογούμενων (μιας και μόνο εκεί βρίσκει τις επιδοτήσεις του το κράτος-πατερούλης) αλλά πώς να αποφύγω να σημειώσω και κάτι που δεν συζητήθηκε επαρκώς. Τις τόσο αιφνίδιες υψηλές αυξήσεις των καταθέσεων.

Και επειδή τίποτε θετικό δεν προέκυψε (από το 2010, της πρώτης μεγάλης φυγής καταθέσεων και νοικοκυριών εκτός Ελλάδος και το 2015 της δεύτερης μεγάλης φυγής) που να δικαιολογεί επιστροφή αποταμιεύσεων των νοικοκυραίων (15 -20 δισ.) που μετανάστευσαν, είναι να απορεί κανείς πώς μέσα στην καρδιά του κορονοϊού και των απανωτών lockdown, τα νοικοκυριά,  οι επαγγελματίες και άλλοι έβαλαν 20 δισ. ευρώ στις Τράπεζες. Πως πήγαν καταθέσεις αυτής της μορφής, από 140 δισ. ευρώ στα 160 δισ. ευρώ.

Ερωτήματα, απορίες και τίποτε άλλο, δεν θέλω να προσθέσω σε αυτά που περιγράφω, για τις ανησυχίες και του κράτους-πατερούλη, με όσα συμβαίνουν σε βάρος της σοβαρής πλευράς της οικονομίας, των επιχειρήσεων ή των νοικοκυραίων που πραγματικά υποφέρουν από τις επιπτώσεις της πανδημίας στην  οικονομία. Ωστόσο πώς να παραβλέψεις (δημοσιογραφικά) ότι οπωσδήποτε κάτι φταίει.

Να φταίει το "χρώμα" της κυβέρνησης,  αποκλείεται. Τι δηλαδή; Υπάρχουν κάποιοι που σκέφτονται, ας κάνουμε την κομπίνα μας τώρα που έχουμε "μπλε" κυβέρνηση γιατί με την "πράσινη" η τη "ροζ" (που μπορεί να ξανακυβερνήσουν) δεν μας παίρνει επειδή,  ειδικά οι "ροζ", έχουν το αριστερό ηθικό πλεονέκτημα;

Ούτε λόγος. Όπως δεν είναι επιτρεπτό και κοινωνικά σωστό να ζητάς από την Πολιτεία τα δικαιώματά σου σε περιπτώσεις καταστροφών ή της πανδημίας και όταν πάρεις ό,τι πάρεις, να αρχίζεις τη μουρμούρα ότι οι "μπλε" δεν έδωσαν τόσα όσα θα έδιναν οι "πράσινοι" ή πολύ λιγότερα από ό,τι θα παίρναμε από τους "ροζ" που είναι και της αριστεράς και της προόδου...

Προσωπικά δέχομαι πως η κυβέρνηση έκανε καλά τη δουλειά της. Ήταν όμως έτοιμο το ελληνικό κομματικό κράτος-πατερούλης (αυτό που οι άλλοι στην Ε.Ε. το ξέρουν ως κοινωνικό κράτος) να εφαρμόσει σωστά τις κυβερνητικές επιλογές,  στην κοινωνική πολιτική; 

Ήταν και είναι σε θέση να...

 

 αποβάλει τον ωχαδερφισμό… (που δημιουργήθηκε στη μεταπολίτευση) και να υποδείξει στην κυβέρνηση (την κάθε κυβέρνηση) τις "παγίδες" από "επιτηδείους" σε τέτοιας μορφής,  έκτακτη κοινωνική πολιτική;

Η δε κυβέρνηση, πριν αρχίσει τις εξαγγελίες και τα ταξίματα στην αγορά, είχε "ξεσκονίσει", ως όφειλε, τις δυνατότητες του κράτους όχι με τα, εκ των υστέρων, "τσιμπήματα" των ύποπτων, αλλά με μηχανισμούς και προϋποθέσεις που δεν θα τους επέτρεπαν να φθάσουν, ούτε στο κατώφλι του υπουργείου Οικονομικών, αν δεν είχαν το δικαίωμα. Αυτό (κατά τη γνώμη μου) είναι το θέμα και η βασική εστία της ανωμαλίας που παρατηρήθηκε. Υπάρχει απάντηση;



Δεν υπάρχουν σχόλια: