Toυ ΚΩΣΤΑ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
Ομηρικός αντιήρωας, δύσμορφος, με οκτώ
γράμματα. Ναι, ο Θερσίτης με το βεβαρημένο βιογραφικό δειλίας. Πήρε
μέρος, ως κομπάρσος, στο ξακουστό κυνήγι του Καλυδώνιου κάπρου, αλλά
μόλις αντίκρισε το θεριό έγινε Αχιλλέας στα πόδια. Ωστόσο, στο
στρατόπεδο των Αχαιών ο Θερσίτης ήταν ο πρώτος παρλαδόρος, προκλητικός,
θρασύτατος. Ενας τσαμπουκάς με λεοντή γραφικού. Ωσπου μια μέρα ο
ψύχραιμος, ως παμπόνηρος, Οδυσσέας τού τις έβρεξε. Αληθοφανής και η άλλη
ερμηνευτική όψη για τον ψυχισμό του Θερσίτη: μια λαϊκή, ακατέργαστη
φιγούρα με απύθμενο σθένος που ξεμπρόστιαζε τους ισχυρούς, βάζοντας το
κεφάλι του στον τορβά.
Η πακτωμένη δειλία, απότοκη πολλών ένδον συνιστωσών, έχει διαχρονικά πειστικό συνήγορο. Το εκ φύσεως, ζωώδες, ένστικτο αυτοπροστασίας που οδηγεί σε άτακτη υποχώρηση απέναντι σε ισχυρότερο αντίπαλο, ενώπιον ορατής ήττας ή διασυρμού.
Στις πολεμικές αναμετρήσεις βεβαίως, όταν έχουν προηγηθεί και όρκοι τιμής των εμπλεκομένων, η δειλία διολισθαίνει σε έγκλημα καθοσιώσεως. Ας μην πάμε μακριά, έως την αρχαία Σπάρτη. Ο Αριστόδημος παραβίασε το «ή ταν ή επί τας» επιστρέφοντας, μόνος από τους τριακόσιους, στην πατρίδα με την καρδιά στα σκέλια. Αν και ημίτυφλος–λέγεται ότι είχε λάβει φύλλο πορείας από τον Λεωνίδα– βίωσε φρικτή περιφρόνηση, όλοι τού γύριζαν την πλάτη, δεν άκουγε ανθρώπου κουβέντα. Επαναστατώντας, βρήκε λύτρωση στη μάχη των Πλαταιών όπου έπεσε σαν ήρωας και αυτόχειρας μαζί.
Η διάβαση από τη βρισιά στην πυγμή είναι μια επείγουσα επιστροφή από το έναρθρο στο άναρθρο, τότε που λύνονται τα δεσμά του λυκανθρώπου («Οι ξυλοδαρμοί», Κωστή Παπαγιώργη). Οπως σε καιρούς ειρήνης(;) αστραπιαία συντελείται η έξοδος λίγων από το οχυρό της ακινησίας στο πεδίο μάχης απέναντι σε αγελαίους.
Η κ. Γούλα, άγνωστη έως χθες εκτός «συνόρων» της, αντιπαρήλθε με γενναιότητα και το εύστοχο, επουλωτικό, χιούμορ του πρωθυπουργού που, απευθυνόμενος στον δήμαρχο Μπουτάρη, τον γαλίφιασε: «Η Καλυψώ μάζεψε πιο πολλές».
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες θέλουν την κ. Γούλα να τιμάται προσεχώς, συμβολικώς, από υψηλότατο θεσμικό αξιωματούχο. Για να θυμίζει σε εμάς τους υπόλοιπους πως...
υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι –δεν τους παίρνει το μάτι–που ενστικτωδώς ή λελογισμένα δεν μένουν στήλη άλατος, σιωπηλοί μάρτυρες κτηνοπραξιών· φτύνοντας, παρένθετα, αμασητί το ευπώλητο, διακινούμενο από στόμα σε στόμα, ζαχαρωτό «ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό».
Η πακτωμένη δειλία, απότοκη πολλών ένδον συνιστωσών, έχει διαχρονικά πειστικό συνήγορο. Το εκ φύσεως, ζωώδες, ένστικτο αυτοπροστασίας που οδηγεί σε άτακτη υποχώρηση απέναντι σε ισχυρότερο αντίπαλο, ενώπιον ορατής ήττας ή διασυρμού.
Στις πολεμικές αναμετρήσεις βεβαίως, όταν έχουν προηγηθεί και όρκοι τιμής των εμπλεκομένων, η δειλία διολισθαίνει σε έγκλημα καθοσιώσεως. Ας μην πάμε μακριά, έως την αρχαία Σπάρτη. Ο Αριστόδημος παραβίασε το «ή ταν ή επί τας» επιστρέφοντας, μόνος από τους τριακόσιους, στην πατρίδα με την καρδιά στα σκέλια. Αν και ημίτυφλος–λέγεται ότι είχε λάβει φύλλο πορείας από τον Λεωνίδα– βίωσε φρικτή περιφρόνηση, όλοι τού γύριζαν την πλάτη, δεν άκουγε ανθρώπου κουβέντα. Επαναστατώντας, βρήκε λύτρωση στη μάχη των Πλαταιών όπου έπεσε σαν ήρωας και αυτόχειρας μαζί.
Η διάβαση από τη βρισιά στην πυγμή είναι μια επείγουσα επιστροφή από το έναρθρο στο άναρθρο, τότε που λύνονται τα δεσμά του λυκανθρώπου («Οι ξυλοδαρμοί», Κωστή Παπαγιώργη). Οπως σε καιρούς ειρήνης(;) αστραπιαία συντελείται η έξοδος λίγων από το οχυρό της ακινησίας στο πεδίο μάχης απέναντι σε αγελαίους.
Η κ. Γούλα, άγνωστη έως χθες εκτός «συνόρων» της, αντιπαρήλθε με γενναιότητα και το εύστοχο, επουλωτικό, χιούμορ του πρωθυπουργού που, απευθυνόμενος στον δήμαρχο Μπουτάρη, τον γαλίφιασε: «Η Καλυψώ μάζεψε πιο πολλές».
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες θέλουν την κ. Γούλα να τιμάται προσεχώς, συμβολικώς, από υψηλότατο θεσμικό αξιωματούχο. Για να θυμίζει σε εμάς τους υπόλοιπους πως...
υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι –δεν τους παίρνει το μάτι–που ενστικτωδώς ή λελογισμένα δεν μένουν στήλη άλατος, σιωπηλοί μάρτυρες κτηνοπραξιών· φτύνοντας, παρένθετα, αμασητί το ευπώλητο, διακινούμενο από στόμα σε στόμα, ζαχαρωτό «ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου