ΙΣΛΑΜ: Απαγόρευση της μαντίλας στους χώρους εργασίας με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου

Από την Ελενα Στάθου - Ελευθερόγλου

Οι εργοδότες μπορούν να απαγορεύουν στους υπαλλήλους τους να φορούν εμφανή θρησκευτικά σύμβολα, όπως η ισλαμική μαντίλα, αλλά η απαγόρευση θα πρέπει να βασίζεται σε εσωτερικό κανονισμό της εκάστοτε επιχείρησης. Αυτήν την απόφαση έλαβε -πρώτη φορά- προχθες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, εξετάζοντας τις ξεχωριστές υποθέσεις δύο γυναικών, από τη Γαλλία και το Βέλγιο, οι οποίες απολύθηκαν διότι αρνήθηκαν να βγάλουν τις μαντίλες που φορούσαν στον εργασιακό χώρο τους.

 

Η πρώτη περίπτωση αφορούσε μια μηχανικό της γαλλικής εταιρίας Micropole, η οποία, όταν προσελήφθη το 2008, φορούσε μαντίλα, γεγονός που δεν εμπόδισε την πρόσληψή της, καθώς δεν υπήρχε εσωτερικός κανονισμός της εταιρίας που να απαγορεύει τα εμφανή θρησκευτικά σύμβολα. Ωστόσο, έναν χρόνο αργότερα η κοπέλα απολύθηκε επειδή αρνήθηκε να βγάλει τη μαντίλα της μετά τη διαμαρτυρία και την απαίτηση πελάτη.

 

Η δεύτερη περίπτωση αφορούσε μια υπάλληλο στο Βέλγιο, η οποία, όταν προσελήφθη το 2003 για να εργαστεί ως ρεσεψιονίστ στον όμιλο G4S, δεν φορούσε μαντίλα. Ωστόσο, τρία χρόνια αργότερα και παρά το γεγονός ότι η κοπέλα είχε ενημερωθεί προφορικά και γραπτά για την πολιτική της ουδετερότητας που ακολουθεί η εταιρία σε ό,τι αφορά την απαγόρευση πολιτικών, φιλοσοφικών ή θρησκευτικών συμβόλων στην εμφάνιση των εργαζομένων, εκείνη ανακοίνωσε στον εργοδότη της την απόφασή της να φορά ισλαμική μαντίλα. Η κίνησή της αυτή είχε ως αποτέλεσμα να απολυθεί το 2006.

 

Οπως αναφέρεται στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με την υπόθεση του Βελγίου, «ένας εσωτερικός κανόνας μιας επιχείρησης που απαγορεύει στους εργαζομένους να φορούν εμφανή πολιτικά, φιλοσοφικά και θρησκευτικά σύμβολα δεν συνιστά ευθεία διακριτική μεταχείριση».

 

Σε ό,τι, όμως, αφορά την υπόθεση στη Γαλλία, το δικαστήριο επισημαίνει ότι:

 «απουσία τέτοιου κανόνα, η βούληση ενός εργοδότη να λάβει υπ’ όψιν τις επιθυμίες ενός πελάτη, σύμφωνα με τις οποίες αυτός δεν θέλει πλέον να του παρέχονται υπηρεσίες από εργαζόμενη που φορά ισλαμική μαντίλα, δεν μπορεί να θεωρηθεί επαγγελματική προϋπόθεση δυνάμενη να αποκλείσει την ύπαρξη δυσμενούς διάκρισης». Τώρα εναπόκειται στις δικαστικές Αρχές της Γαλλίας και του Βελγίου αντίστοιχα, που ζήτησαν την ερμηνεία του ευρωπαϊκού δικαίου από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, να λάβουν τις τελικές αποφάσεις για τις δύο υποθέσεις.